Ένα κίτρινο καπνογόνο και δυο αβγά δεν ήταν αρκετά να χαλάσουν την 1η Πορεία Περηφάνιας που πραγματοποιήθηκε προχτές στην Λευκωσία. Όπως έγραψε ήδη και η Ελένη Ξένου η προέλευση του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη και πολύ πέρα από τις προσδοκίες των διοργανωτών.
Η αντίπορεία που διοργανώθηκε από το Παγκύπριο Ορθόδοξον Χριστιανικόν Κίνημα ξεκίνησε στις 15:00 και προσπάθησε να φτάσει το σημείο που βρισκόταν η πορεία Υπερηφάνειας. Δεν τα κατάφεραν και κατέληξαν στο Προεδρικό όπου έδωσαν ψήφισμα διαμαρτυρίας στον Πρόεδρο. Δεν ήταν περισσότεροι από 30 άτομα και δεν μπορούσαν να χαλάσουν το πάρτυ που έστησαν 5.000 άτομα.
Η διεκδίκηση ενός δημόσιου αστικού χώρου ήταν επίσης πολύ σημαντική το Σαββάτο. Το ιδιωτικό και το δημόσιο συναντήθηκαν για λίγο μετασχηματίζοντας την σχέση μας με την πόλη.
Το πλήθος ήταν ετερόκλητο. Μεγάλος αριθμός Τουρκοκυπρίων ήταν εκεί μαζί με πολιτικούς, καλλιτέχνες, νέους, και ηλικιωμένους. Η συνάντηση βέβαια ήταν πρόσκαιρη όμως ο ενθουσιασμός ήταν έντονος λες και γίναμε για λίγο κομμάτια μιας επανάστασης. (Μια φαντασίωση για το ανέφικτο θα μας έλεγε ο Μπαρτ).
Το βράδυ όταν η μουσική σταμάτησε σκεφτόμουν πως όλος αυτός ο κόσμος ένιωσε ότι τον αφορά η Πρώτη Πορεία Περηφάνιας και θυμήθηκα πάλι τον Ρολάν Μπάρτ που έλεγε:
"Το σ' αγαπώ δεν έχει χρήσεις. Ή λέξη αυτή, όπως και οι λέξεις πού προφέρει το παιδί, δεν υπόκειται σε κανένα κοινωνικό καταναγκασμό. Μπορεί να είναι μια λέξη θεσπέσια, επίσημη, ανάλαφρη• μπορεί όμως να είναι και μια λέξη ερωτική, πορνογραφική. Από κοινωνική άποψη πρόκειται για μια λέξη-μπαλαντέρ. Έτσι, προκύπτει μια νέα άποψη για το σ' αγαπώ. Το σ' αγαπώ δεν είναι σύμπτωμα, είναι δράση».
+ 20 πράγματα που πας δίδαξε το 1ο Κυπριακό Pride
σχόλια