Οι γκέι απειλούμενο είδος; Κι όμως, κόντρα στην πεποίθηση ότι διαρκώς... αυγαταίνουμε, σε πρόσφατη έρευνα της βρετανικής Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ONS) μόλις 1% δήλωσε γκέι. Ο συντηρητικός Τύπος έσπευσε να σκούξει για «την υπερβολική σημασία που απολαμβάνει μια ελάχιστη μειοψηφία» και «τους φόρους μας που σπαταλιούνται για τις ανάγκες προστασίας και προβολής της».
Αντίθετα, η φετινή έκθεση του Ινστιτούτου Κίνσεϊ (ΗΠΑ) μάς δίνει ένα 8%, ενώ αναδεικνύει το πρωκτικό σεξ ως δημοφιλέστατη πρακτική (40%), ανεξαρτήτως σεξουαλικότητας!
Αμφισβητήθηκε, βέβαια, η αξιοπιστία της πρώτης έρευνας. Οι αριθμοί ξεγελούν. Επιπλέον, αρκετοί γκέι αποφεύγουν την ταμπέλα. Όχι πια (μόνο) από κόμπλεξ ή ενοχή. Η ομοφυλοφιλία είναι καταρχάς μια ακόμα ανθρώπινη επιθυμία κι ύστερα μια προσωπική ταυτότητα. Η μετα-γκέι εποχή ίσως οδηγεί στην υπέρβαση και αυτών ακόμα των ταυτοτήτων που με τόσο ζήλο και σπουδή οικοδομήσαμε, γκέι και στρέιτ.
Αυτοκτονίες γκέι εφήβων. Πικρή ιστορία. Επτά απανωτές είχαμε τελευταία διεθνώς, οι τέσσερις στις ΗΠΑ. Βασική αιτία το λεγόμενο bullying (εκφοβισμός από συμμαθητές). Μιλάμε, φυσικά, για περιπτώσεις που γνώρισαν ευρεία δημοσιότητα. Πλήθος άλλες μένουν στην αφάνεια. Οι ακτιβιστές ζητούν αυστηρότερους νόμους και παραδειγματική τιμωρία των ηθικών αυτουργών, η Έλεν Ντι Τζένερις δάκρυσε στην τηλεόραση, ο Ντάνιελ Ράτκλιφ έκανε δήλωση συμπαράστασης. Κάποιοι μάλιστα κατηγόρησαν ένα «ομοφοβικό» tweet του ράπερ 50Cent!
Στην απέναντι πλευρά, πολλοί ξίνισαν με την επιμονή στη σεξουαλικότητα των παιδιών αυτών, εφόσον υπερτερούν οι στρέιτ έφηβοι αυτόχειρες: «Ε, όχι και η αυτοκτονία gay thing!». Κι όμως, κανένας «εκφοβισμός» δεν συγκρίνεται με αυτόν που αφορά το πώς αγαπάς. Όποιος βίωσε παρόμοιες καταστάσεις μικρός, δεν ξεχνά.
Αμέριστη στήριξη υποσχέθηκαν στην Athens Pride οι υποψήφιοι δήμαρχοι Γιώργος Καμίνης και Ελένη Πορτάλιου. «Μούγγα» από Κακλαμάνη-Σοφιανό.
Τον βίο αβίωτο κάνει στις τρανσέξουαλ της Αθήνας παλιά καραβάνα του «χώρου» που εκδίδει εργολαβικά -και ανενόχλητη- αλλοδαπές τραβεστί και γυναίκες στην Αθηνών. Όποια αντιδρά αντιμετωπίζεται μαφιόζικα. Πολλές έχουν πια πρόβλημα επιβίωσης. Το κίνημα αδυνατεί(;), το τρανσέξουαλ σωματείο είναι ανέκδοτο. Ο εισαγγελέας, οι Αρχές, οι οργανώσεις trafficking;
«Ο Α Πουκ (ξανα) είναι εδώ». Η πρωτότυπη έκδοση της ε.φ. νουβέλας του Ουίλιαμ Μπάροουζ με τα psy γραφιστικά του Μάλκολμ Μακ Νιλ (1971) επανακυκλοφορεί από τη Fantagraphics (fantagraphics.com). Με βάση φόρμουλα των Μάγια, ένας βαρώνος των ΜΜΕ κατασκευάζει μια Μηχανή Ελέγχου με κύρια συστατικά τον Φόβο και τον Θάνατο. Μεταλλαγμένα ομοφυλόφιλα αλητάκια χρησιμοποιούν την ίδια φόρμουλα, ταξιδεύουν στον χρόνο και ζωντανεύουν ξεχασμένες επιδημίες ώστε να τον αφανίσουν... Διαχρονικό - ταιριάζει και με τις εξελίξεις στα ελληνικά ΜΜΕ!
QueerWeek
• 16, 23 & 30/10: Ανοιχτές συναντήσεις 11 π.μ.-3 μ.μ. στο Αρχείο Γυναικών «Δελφύς», Κων/πόλεως 299, Κολωνός, 210 5148997. • 17/10 Γιαχαμπίμπι: Arabian Nights στο My Bar, Κακουργοδικείου 6, Ψυρρή. • 19/10 S-Cape έχεις ταλέντο series, Μ. Αλεξάνδρου 139, Γκάζι.
σχόλια