ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αποφάσισα μετά από 2,5 χρόνια να δώσο ένα τέλος στην σχέση μου γιατί είχα λόγους που δεν θα καθίσω να τους αναλύσω τώρα.. Εχθές πάω με το αγόρι μου να αρχίσω την συζητηση είμαι 21 αυτός 25 άρχισα να του λέω ότι βαλτσωσαμε ότι ήμαστε πολύ καιρό μαζί αλλά εκεί με διέκοψε και μου είπε σαγαπω και ας μήν το δείχνω αυτό το διάστημα είμαι στην ποιο δύσκολη φάση της ζωής μου αρχίζω σιγά σιγά και ελλατωνο τα αντικαταθλιπτικα μέχρι να τα κόψω τελείως και είμαι στην φάση πονοκέφαλη , ζάλη δεν έχω διάθεση... Εκείνη την στιγμή δεν είπα τίποτα σκέφτηκα αν τον χωρίσο τώρα που κάνει μια τόσο σημαντική προσπάθεια μπορεί να γίνει χειρότερα και από πριν και να μην καταφέρη κάτι ενώ όσο είμαι δίπλα του προσπαθει.. Δεν είναι η κατάθλιψη που είναι ο λόγος που ήθελα να τον χωρίσο αλλά το ότι με είχε συνεχώς απ έξω από την ζωή του ένιωθα σαν να μην υπήρχα , γενικά δεν βγαίναμε πολύ σπάνια και με παρεα βγαίνουμε μονοι μας αρεά και που ... μια σχέση που δεν μπορώ να την προσδιορίσω σε μια κατηγορία... Μίλησα και με έναν ψυχολόγο να τον συμβουλευτω και μου είπε πως αυτοί η άνθρωποι έχουν ψυχικές διαταραχές και πως καλό θα ήταν να προχωρήσο εγώ παρακάτω την ζωή μου και να τον χωρίσο αλλά είπα στον γιατρό πως δεν ήθελα να το κάνω αυτό αλλά ίσα ίσα να προσπαθήσω να τον βοηθήσω όταν είδα ότι η προσπάθεια που έκανα δεν είχε αποτέλεσμα τότε πήρα την απόφαση να το συζητήσω μαζί του αλλά μου είπε αυτό με τα χάπια και με κράτησε πίσω και δεν μίλησα περί χωρισμού... Η πραγματική αλήθεια είναι πως δεν θέλω να είμαι μακρυά του ούτε να τον αφήσω τον θέλω στην ζωή μου έστω και με τα προβλήματα του θέλω να ήμαστε μαζί αλλά σκέφτομαι αν θα τα καταφέρω αν αντέχω μια τέτοια κατασταση γιατί είναι δύσκολη θέλει χρόνο, αγάπη, υπομονή έχω μπερδεύτη.....