25.5.2017 | 12:48
Χθες ημουν
στο παρκακι μας...σκεφτομουν τα λαθη μου αλλα και τα δικα σου...σε αγαπουσα τοσο που εκανα σαν ηλιθιος.... ηθελες ηρεμια και ησυχια αλλα εγω ειχα μεσα μου τοσο αναγκη να σε δω που οταν ζητουσες χρονο, τρελενομουν...και τι καταφερα ; να σε χασω...Να σου πω την αληθεια ακομα και τωρα δεν πιστευω τα λογια που μ ειπες...Δεν γινεται να αδειασες ετσι...κατι υπαρχει ακομα μεσα σου...απλα θεωρησες οτι αυτο πρεπει να κανεις για την ηρεμια και των δυο μας...Για εναν περιεργο λογο θεωρεις οτι δεν αξιζει να μπλεξω με τα σκοταδια σου...Εγω ομως καρδια μου μ αυτα σ ερωτευτητακα....Ακου την καρδια σου.... Και σταματα ν ακους τους γυρω σου...Δεν προδωσα ποτε αυτο που ειχαμε...και ακομα πιστευω σ αυτο...Γ.
