ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε μέρα σκέφτομαι πως δεν υπάρχει λόγος να σηκωθώ από το κρεβάτι. Κάθε μέρα. Δεν υπάρχει μέρα που να μην το σκεφτώ έτσι όπως είμαι ξαπλωμένος. Ο λόγος που σηκώνομαι τελικά δεν είναι σε καμία περίπτωση το μικρό μεροκάματο που παίρνω, είμαι αυτό που ελαφρά την καρδία αποκαλείται ''φτηνά εργατικά χέρια''. Μπορώ και κάποια μέρα αν ειδοποιήσω να μην πάω στη δουλειά, αρκεί να μη γίνεται συνεχόμενα, τέλος πάντων δικαιούμαι ρεπό. Ο λόγος που σηκώνομαι είναι μια απόλαυση που σκέφτομαι ότι θα έχω καθώς θα σηκωθώ από το κρεβάτι. Κυρίως το κάπνισμα και η σοκολάτα. Όχι ταυτόχρονα. Ή και γενικά το φαγητό. Το ψωμί με μέλι ας πούμε το πρωί. Και το μεσημεριανό που θα πάρω. Ξέρω ότι κάποιοι ίσως διαγνώσουν κατάθλιψη. Έχω εξεταστεί ιατρικά και δεν πάσχω από κάτι τέτοιο. Επίσης δεν μου φαίνεται καθόλου ότι νιώθω έτσι μέσα μου. Δηλαδή δεν είμαι με κατεβασμένη μούρη, από τη στιγμή που θα σηκωθώ προσπαθώ όπως μπορώ να φτιάξω τη διάθεσή μου. Να χαμογελάσω, να σκεφτώ κάτι όμορφο. Όχι να είμαι χαζοβλακοχάχας αλλά να μη φαίνεται η σκοτεινιά η εσωτερική μου έξω μου. Δεν γελάω ούτε αντιδρώ προσποιητά στα εξωτερικά ερεθίσματα, απλά αντιδρώ αληθινά. Ωστόσο η μοναξιά μου κι ειδικά τώρα λίγο πριν τα 40 μου, μου δίνει πάντα ένα πλάκωμα στην καρδιά. Δεν γκρινιάζω σε άλλους (δεν έχω και πού να γκρινιάξω) αλλά τέλος πάντων ακόμα και γνωστούς που έχω δεν ξέρουν τίποτα ούτε γκρινιάζω σε αυτούς για τη μοναξιά μου. Ξέρουν ότι ζω μόνος αλλά μέχρι εκεί. Νιώθω βαθιά μέσα μου ένα αίσθημα να με πλημμυρίζει. Θέλω πάρα πολύ να εκφραστώ και φιλικά κι ερωτικά, κάτι που δεν έχει συμβεί στη ζωή μου. Το έχω ανάγκη. Όταν λέω ερωτική έκφραση δεν εννοώ μόνο τη σεξουαλική. Εννοώ να υπάρξει μια αλληλεπίδρασή μου ερωτική, μια ανταλλαγή ερωτικών φιλοφορνήσεων μεταξύ εμού και κάποιου ατόμου της προτίμησής μου. Το ίδιο και φιλικά, να νιώσω ότι έχω κάποιον άνθρωπο που να με νοιάζεται και να νοιάζομαι. Δυστυχώς αυτό δεν πρόκειται να συμβεί και με γεμίζει ανείπωτη θλίψη. Η καθημερινότητά μου είναι μια ρουτίνα. Όπως των περισσότερων ανθρώπων. Δηλαδή πρωί δουλειά ή ρεπό-ξεκούραση, μεσημέρι φαγητό, απόγευμα πάω σε συγκεκριμένα μέρη για συγκεκριμένα πράγματα, κυρίως καλλιτεχνικά. Δεν είμαι αθλητικός τύπος, δεν μ' ενδιαφέρει, ούτε το να γυρνάω σε μαγαζιά. Γνωρίζω ανθρώπους και χάνουμε επαφή στο πέρασμα του χρόνου, ίσως να φταίω κι εγώ σε αυτό. Το θέμα είναι τι μπορώ να κάνω; Τίποτα. Το ''κάνε δραστηριότητες'' που προτείνεται συνήθως ως λύση είναι ασύμφορο οικονομικά για μένα αλλά και γραφικό επίσης, ειδικά στην ηλικία μου, λίγο πριν την τέταρτη δεκαετία της ζωής μου. Δηλαδή να αποκτήσω ένα όψιμο ξαφνικά ενδιαφέρον για το χορό; Ή να πάω ξαφνικά για πλέξιμο; Τρόπος του λέγειν, ελπίζω να καταλαβαίνετε πώς το εννοώ (που σιγά να μην αλλά τέλος πάντων). Γράφω, διαβάζω, ελπίζω, ονειρεύομαι και τα χρόνια περνούν. Αυτό. Επίσης δεν θέλω να δοκιμάσω διαδικτυακές γνωριμίες. Δηλαδή να κάνω προφίλ ή να μπω σε sites γνωριμιών και να αρχίσω τα ατελείωτα μηνύματα και ανταλλαγή mail και να μιλάω μέσω εφαρμογών. Δεν μου αρέσει. Θέλω το δια ζώσης. Αν είναι για γραπτή γνωριμία, μπορώ να γράψω κι εγώ κείμενα και να τα στέλνω στον εαυτό μου, να είμαι σαν κι αυτό το ανέκδοτο που λένε ''έτρεχε μόνος του και βγήκε δεύτερος''. Με θλίβει που έχω τόσα χρόνια μπροστά μου και τελικά θα πεθάνω μόνος. Βλάβη ανήκεστος η ζωή μου. Πολύ νωρίς να τελειώσει, πολύ αργά για να αλλάξει, είχα γράψει κάποτε όταν ήμουν νεότερος σε ένα τετράδιο κι αυτή η φράση έρχεται να με συναντήσει τώρα στη ζωή μου περισσότερο από ποτέ. Δεν πρόκειται να έρθει τίποτα, αυτά τα τετριμμένα ''αν αγαπήσεις τον εαυτό σου θα γίνεις πόλος έλξης για τους άλλους ή για άτομα ίδιας ιδιοσυγκρασίας με σένα'' δεν ισχύουν. Είναι ωραίες θεωρητικούρες αλλά δεν ισχύουν. Ζω πολλά χρόνια μόνος μου και δεν έγινα πόλος έλξης για τίποτα. Γνώρισα κάποιους ανθρώπους, πέρασα μερικές ευχάριστες στιγμές και τέλος. Ούτε απελπισία βγάζω στους άλλους, ούτε γνωρίζει κανείς την ερωτική μου ζωή ούτε τη συζητάω ούτε τίποτα. Μόνος μου περνάω τον Γολγοθά. Είμαι όπως όταν ήμουν μικρός που ο παιδίατρος έλεγε στη μακαρίτισσα μητέρα μου πως ''όλα τα παιδάκια όταν τα εξετάζω και τα πιέζω ή τα τρυπάω για εμβόλιο βγάζουν ένα ααα, ο δικός σας τίποτα, σιωπηλός και ήσυχος, ο καλύτερος επισκέπτης μου είναι''. Πλέον επισκέπτης της ζωής μου.