Πρέπει να αναπτύξεις εγωισμό. Υγιή εγωισμό. Κράτα την αγάπη της καρδιάς σου (για την επόμενη) , τη φωτεινή εκδοχή της αγάπης που έχεις να δώσεις , γιατί όλο το υπόλοιπο είναι οι πληγές σου. Και είναι ανθρώπινες . Εκατό τις εκατό. Απλά όσο και να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο , δεν υπάρχει κάπου κάποιος που θα σου δώσει το γλειφιτζουρι κ θα πάψεις να κλαίς. Εσύ ,το σώμα σου και το μυαλό σου είστε σε αυτόν τον κόσμο. Κάντε ειρήνη και δείτε πως η απογοήτευση είναι μονάχα μια πλευρά της ζωής. Έχει και άλλες... Το τραύμα θέλει τον χρόνο του να κλείσει. Και ζηστο ,πένθυσε το. Αλλά ύστερα η ζωή προχωρά παρακάτω. Και μετά εάν συνεχίζεις να προσκολάσαι κ να τιμωρείς τον εαυτό σου επαναφέροντας του σκέψεις που τον πονούν, τότε να το ξέρεις ,θα είναι δική σου η ευθύνη.