ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το τελευταίο διάστημα έχω αναπτύξει κάποιες σκέψεις σχετικά με τη διαχείριση του θυμού και την αντιμετώπιση μιας κατάστασης που τον προκαλεί.Έχω κουραστεί να πρέπει να απαντάω καταλλήλως σε κομπλεξικούς ανθρωπους που βγάζουν χολή και κακία προς εμένα χωρίς λόγο και να προσπαθώ να τους "την πω" όπως κάνουν κ αυτοί.Αυτο που σκέφτηκα λοιπόν και εφαρμόζω σιγά σιγά είναι η πλήρης αδιαφορία. Τι εννοώ;Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, σκέφτομαι ότι δεν ευθύνομαι εγώ για την κακία και το κόμπλεξ που κουβαλάει ο καθένας και επομένως για αυτά που λέει προς το άτομο μου με σκοπό να με πληγώσει και να φανεί ανώτερος, να επιβεβαιωθεί κοκ. Τι φταίει η καημένη η υγεία και το είναι μου να δηλητηριάζονται με θυμό και νεύρα όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο;Γιατί να θυμώσω αφού δεν αφορά εμένα αλλά τους ίδιους; Τα αίτια των πράξεων του καθενός βρίσκονται βαθιά μέσα του και δεν εξηγούνται ούτε διακρίνονται εύκολα.Οπότε βαθιά ανάσα, συνειδητοποίηση και διαγραφή από το μυαλό, εν τέλη αδιαφορία. Γιατί δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτούς. Και δε με ενδιαφέρει κιόλας εκτός αν πρόκειται για καλό φίλο που τον νοιάζομαι. Στην τελική μένει να τους λυπηθώ και να νιώσω οίκτο για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Ήθελα απλά να το εκφράσω και ελπίζω ότι ίσως βοηθήσει και κάποιον άλλον να το δει έτσι και να προστατεύσει τα νεύρα του από τέτοιους ανθρώπους.