ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για πρώτη φορά στην ζωή μου, ενώ είμαι 21 χρονών, αποφάσισα να δείξω το ενδιαφέρον μου σε κάποιον που μου άρεσε καιρό αλλά δεν έκανα τίποτα. Αυτός έδειχνε ενδιαφέρον κατά καιρούς στα σοσιαλ πριν αρχίσει να μαρεσει πολύ. Δεν είναι άτομο που έχω καθημερινή αλληλεπιδραση ιδιαίτερα και νομίζω ότι από ένα σημείο και μετά τον είχα εξιδανικευσει στο μυαλό μου. Όταν έδειξα ενδιαφέρον ανταποκριθηκε αμέσως, μιλούσαμε ολο και πιο συχνά, κανονίσαμε να βγούμε και μετά το μετανιωσε χωρίς σαφή εξήγηση και είπε καλύτερα να μην βρεθούμε γενικά, ενώ μου είχε δώσει πολλά πατήματα για να έχω προσδοκίες από αυτόν. Και ναι εξιδανικευσα την κατάσταση δυστυχώς και μετά απλά έπεσα στο κενό, γιατί δεν μπορώ να το αποδεχτώ. Με στεναχωρεί πάρα πολύ αυτή η κατάσταση, γιατί πρώτη φορά ένιωσα ότι πάει να γίνει κάτι και ήμουν τόσο χαρούμενη που θα ήταν με αυτό το ατομο( δεν έχω κάνει ποτέ σχεση και γενικά εμπλακεί ερωτικά με κάποιον). Πονάω, ξέρω ότι είναι κάτι τόσο μηδαμινό, αλλά ήθελα τόσο πολύ να δουλέψει, να τον γνωρίσω καλύτερα. Το πιο στεναχωρο από όλα είναι ότι μπορεί αυτός να είδε ότι ενδιαφέρομαι και να κάθισε να ασχοληθεί μαζί μου για να πάρει επιβεβαίωση, ενώ εγώ είχα αρχίσει ήδη να σκέφτομαι χίλια δυο πράγματα από πίσω για το πως θα μπορούσε να εξελιχθεί. Είμαι πολύ άπειρη σε αυτόν τον τομέα και δεν ήξερα ότι μπορεί να νιώσω έτσι από κάτι τόσο ασήμαντο, γιατί δεν έγινε και τίποτα, όπως το να κανονίζεις να βγεις δύο μήνες με κάποιον, να μην το έχουν επιτρέψει οι συνθήκες, λόγω καλοκαιρινών διακοπών και ενός προβλήματος υγείας και εν τέλει μετά από τόσο καιρό και ενώ έχει δείξει ότι ενδιαφέρεται και σου μιλαει να ακυρώνεται με το να σου λέει είμαι σε περίεργη φάση και μετά να διακοπτουμε επικοινωνία, γιατι με αφησε στο παραδοθηκε.Είναι πρώτη φορά που νιώθω έτσι και δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Τόσο δύσκολο ήταν να πάει μια φορα κάτι καλα; ίσως αν έβγαινα να μου περνούσε, να μην μου άρεσε τόσο πολύ όσο νόμιζα. Τώρα απλά το μόνο που σκέφτομαι είναι αυτο και γιατί μπορεί να συνέβη.