ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν δύο μέρες μου έστειλε γνωστή μου από επαρχία πως θα έρθει Αθήνα για λίγες μέρες και με παρακάλεσε να τη φιλοξενήσω. Αναπτερώθηκαν ερωτικές ελπίδες μέσα μου και στόλισα το σπίτι με ωραίες εικόνες που είχα στο πατάρι και καθαριότητα παντού που έλαμπε. Κυρίως όμως μέσα μου στολίστηκα με ό,τι καλύτερο μπορούσα να προσφέρω. Της άνοιξα την πόρτα με χαρά η οποία διεκόπη όμως απότομα καθώς πίσω της ήταν ένας άγνωστος άνδρας τον οποίο μου τον παρουσίασε ως σχέση μου. Ήθελα να τους πετάξω και τους δύο έξω για την εξαπάτηση αυτή, αλλά πολύ θυμωμένος για λόγους ευγενείας είπα ότι τους παραχωρώ το σπίτι για δύο μέρες και θα πάω να μείνω στη μάνα μου. Η μάνα μου με συμβούλευσε ότι είναι μέγα λάθος αυτό που διέπραξα. Όταν συναντηθήκαμε έξω και γύρισα βρήκα την ατίμωση της ψυχής μου μέσα σε αυτό το σπίτι.Σαν να με είχαν χτυπήσει στο κεφάλι με ρόπαλο. Τα είχαν κάνει όλα λίμπα και είχαν βουτήξει ακόμα και τρόφιμα από τα ράφια (όπως ρύζι) ή και από το ψυγείο (όπως σπανάκι). Για το ψωμί, δεν κάνω λόγο. Είχε μείνει λίγο. Και αυτό εξαφανισμένο. Δεν θα μιλήσω ούτε για την κατάσταση της τουαλέτας από σεβασμό προς τον τίμιο αναγνώστη. Τα είχα όλα μετρημένα και συγυρισμένα και βίωσα την εξαθλίωση του σπιτιού μου. Αρνούμενος την ταπείνωση κοιμήθηκα στον καναπέ που ήταν καθαρός. Αισθάνθηκα υπερήφανος σαν τον Ναπολέοντα, στο Βατερλώ. Ηττημένος, αλλά υπέροχος.