ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγώ ήμουν στην κουζίνα και έτρωγα φακές. Μετά βγήκαμε όλοι έξω και από τις διπλανές πολυκατοικίες. Ήταν μεσημέρι βγήκε και μια γειτόνισσα με ένα σι θρου νυχτικό. Καλοκαίρι του 1999, είχα τελειώσει το Γυμνάσιο.Χθες με βρήκε ο σεισμός στη δουλειά , ήρθε η υπεύθυνη και μου είπε να βγω έξω από το κτήριο. Βγήκαμε όλοι έξω και περιμέναμε λίγο. Μετά ξαναμπήκα με και συνεχίσαμε τη δουλειά.

Ηταν μεσημέρι, δεν δούλευα, έβλεπα tv μόνη, περίμενα το ταίρι μου να γυρίσει από τη δουλειά. Είχε προηγηθεί ο σεισμός της Κων/πολης που πέφταν σπίτια σαν τραπουλοπ αρτα αν θυμάστε. Διήρκησε τόσο πολυ, δε, που,ενω είμαι ψύχραιμη, πίστεψα ότι πάει, θα καταπλακωθώ, είναι θένα χρόνου.Θυμάμαι ότι τα κινητά μπλόκαραν...Θυμάμαι και του '81! Κοιμηθήκαμε στο αυτοκίνητο, γιατί έγινε βράδυ. Πέφταν αντικείμενα αβέρτα. Δεν πήγαμε 2 μέρες σχολείο, μάλιστα κατόπιν μετακινηθήκαμε σε άλλο κτίριο του συγκροτήματος!

Θυμάμαι έβλεπα τηλεόραση. Τώρα δεν θυμάμαι τι, η Beverly hills η baywatch. Θα σε γελάσω..

4 ετών μπόμπιρας τότε, το μόνο που θυμάμαι είναι ότι βρισκόμουν στην κουζίνα με τη μαμά (οι δυο μας στο σπίτι) και ξαφνικά άρχισε να κουνάει πολύ δυνατά προς όλες τις κατευθύνσεις. Πράγματα εκσφενδονίζονταν από τα ψηλά ράφια - ντουλάπια, μία 30 ιντσών βαριά CRT (στυλ έπιπλο) ήρθε τούμπα στο πάτωμα και γενικά το σπίτι είχε γίνει άνω κάτω. Θα μου πεις πράγμα λογικό αν αναλογιστείς ότι βρισκόμασταν στα 32 μέτρα πάνω από το έδαφος, στον 9ο όροφο πολυκατοικίας. Ευτυχώς επρόκειτο για εξαιρετικά κατασκευασμένο κτήριο και οι ζημιές πρακτικά δεν υπήρχαν σε στατικό - μηχανικό επίπεδο. 20 χρόνια μετά έτυχε ο σεισμός να με βρει εντός του προαστιακού σιδηροδρόμου όπου και δεν κατάλαβα τίποτα. Το μόνο στοιχείο που είχα ήταν ένα τηλεφώνημα που έλαβε μία νεαρή κοπέλα από την οικογένειά της λογικά σχετικά με το αν κατάλαβε τον σεισμό κι εάν ήταν καλά. Όταν μπήκα στο σπίτι (το ίδιο που αναφέρω στην αρχή) βρήκα μόνο δύο - τρία πράγματα στο πάτωμα, τίποτα σαν εκείνη τη φορά. Εύχομαι να μη βιώσουμε ξανά τέτοια καταστροφή όπως του 1999.

Κ εγώ κασέτα άκουγα. Eric Clapton, δώρο από τον εφηβικό μου έρωτα τότε. Κατέβηκα κάτω γρήγορα με την αδερφή μου και τον είδα να έρχεται με τη μηχανή του να δει αν είμαι καλά...Δεν έπρεπε να είμαστε και μαζί, very drama το situation. Χαχα Αχ βρε Ν. Τώρα μου φαίνεται τόσο υπερβολικό όλο αυτό. Πώς κάναμε ετσι;

Θεία;...

Έπεφταν κάδρα, έσπαγαν γυαλικά, η μητέρα μου ούρλιαζε, τα αδέρφια μου κι εγώ είχαμε μαρμαρωσει κι ο γάτος μας είχε χωθεί για πρώτη φορά οικειοθελώς στο κλουβί μεταφοράς. Ο πατέρας μου που οδηγούσε εκείνη την ώρα, νόμισε ότι τον τράκαρε φορτηγό.Ελπίζω να μην υπάρχουν θύματα αυτή τη φορά.

εκείνο ήταν φρίκη ............. στο εξοχικό ειμασταν και άρχισε να ταρακουνάει και να φέρνει βόλτες ήταν πολύ δυνατό και πολύ βουητο έκανε σα να ερχόταν τυφώνας μας πήγε νααααααααααααα

Θυμάμαι ότι έσπαγαν τα καλά ποτήρια κι αυτή τη φορά δεν τα έσπαγα εγώ, στο χολ ήμουν και αναρωτιόμουν τι ήταν αυτό που έγινε. Εκείνη την χρονιά γεννήθηκε η αδερφούλα μου. :)