Στα τέλη του 2018 το επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine είχε αναρτήσει στον λογαριασμό του στο Twitter μία σειρά φωτογραφιών με τις πιο αλλόκοτες ιατρικές ανωμαλίες και η φωτογραφία με μία μυστηριώδη δομή που έμοιαζε με κλαδί δέντρου ή κομμάτι κατακόκκινου κοραλλιογενούς υφάλου, θα περνούσε στην ιστορία.
Φυσικά δεν επρόκειτο ούτε για παράξενο δέντρο, ούτε για χρωματιστό κοράλλι - ήταν ένας εντελώς άθικτος θρόμβος αίματος μήκους 15 εκατοστών, που είχε πάρει το ακριβές σχήμα μιας βρογχικής διακλάδωσης δεξιού πνεύμονα. Ένας ασθενής τον είχε βγάλει ατόφιο από τα σωθικά του βήχοντας.
Το tweet είχε λάβει ένα σωρό σχόλια από δύσπιστους και φοβισμένους χρήστες που πίστεψαν ότι είχαν μπροστά τους έναν πραγματικό πνεύμονα. Αλλά ακόμη και οι γιατροί που περιέθαλψαν τον 36χρονο άνδρα που έβγαλε τον θρόμβο δεν είναι απολύτως σίγουροι για το πώς πέρασε άσπαστος από την αναπνευστική οδό.
Ο Georg Wieselthaler, χειρουργός και ειδικός στις μεταμοσχεύσεις πνευμόνων, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, λέει ότι ο ανώνυμος ασθενής είχε εισαχθεί αρχικά στη μονάδα εντατικής θεραπείας με σοβαρότατη καρδιακή ανεπάρκεια. Ο Wieselthaler είχε συνδέσει αμέσως την αγωνιζόμενη καρδιά του ασθενούς με μια ειδικά σχεδιασμένη αντλία για την μεγιστοποίηση της ροής του αίματος στο σώμα. Αλλά αυτός ο τύπος μηχανικής υποβοήθησης ενέχει τους δικούς του κινδύνους, και ένας από αυτούς είναι οι θρόμβοι. «Έτσι, σε όλους αυτούς τους ασθενείς, πρέπει να χορηγείτε αντιπηκτικά για να κάνετε το αίμα πιο αραιό αποτρέποντας τον σχηματισμό θρόμβων».
Αλλά και τα ίδια τα αντιπηκτικά μπορούν να οδηγήσουν σε προβλήματα. Σε έναν υγιή άνθρωπο, το αίμα με χαμηλά επίπεδα οξυγόνου φεύγει από την καρδιά και ταξιδεύει μέσω ενός περίπλοκου δικτύου τριχοειδών αγγείων στους πνεύμονες για μια «στάση ανεφοδιασμού» στους αεραγωγούς. Συνήθως, αν εμφανιστούν μικρές σχισμές σε αυτό το δίκτυο, πηκτικοί παράγοντες επουλώνουν τα σημεία. Αλλά σε κάποιον που παίρνει αντιπηκτικά, το σώμα δεν μπορεί να επιδιορθώσει αποτελεσματικά τα όποια προβλήματα σε αυτό το στενό δίκτυο αιμοφόρων αγγείων, και τα πράγματα μπορεί να βγουν εκτός ελέγχου.
Στην περίπτωση που ανέλαβε ο Wieselthaler, το αίμα τελικά διέρρηξε το πνευμονικό δίκτυο του ασθενούς του στον κάτω δεξιό πνεύμονα, και κατευθύνθηκε προς τη βρογχική διακλάδωση. Μετά από μέρες που έβηχε βγάζοντας πολύ μικρότερους θρόμβους, ο ασθενής του Wieselthaler έβηξε πιο βαθιά και δυνατά και, ανακουφισμένος, έφτυσε έναν μεγάλο, διπλωμένο θρόμβο. Ο Wieselthaler και η ομάδα του διαπίστωσαν ότι η αρχιτεκτονική των αεραγωγών είχε διατηρηθεί τόσο τέλεια ώστε ήταν σε θέση να το αναγνωρίσουν ως το δεξιό βρογχικό «δέντρο» με βάση μόνο τον αριθμό των κλάδων και την κατεύθυνσή τους.
«Μείναμε έκπληκτοι», θυμάται ο Wieselthaler. «Είναι κάτι περίεργο που δεν μπορείτε να το φανταστείτε - εννοώ, είναι πολύ, πολύ, πολύ σπάνιο».
Σπάνιο, αλλά όχι εντελώς πρωτοφανές. Μια μελέτη στο περιοδικό The Journal of the American Medical Association το 1926 περιέγραφε πως μια 34χρονη γυναίκα που εισήχθη στο δημοτικό Νοσοκομείο του Ρότσεστερ με λοίμωξη του αναπνευστικού, έβηξε βγάζοντας ένα «μεγάλο κομμάτι μεμβράνης» που είχε παρομοιαστεί με «εκμαγείο της τραχείας και των δύο βρόγχων».
Τον Σεπτέμβριο του 2005, το European Journal of Cardio-Thoracic Surgery είχε δημοσιεύσει μια φωτογραφία ενός μικρότερου «εκμαγείου» βρογχικής διακλάδωσης, από μία 25χρονη έγκυο. Η νέα γυναίκα ανάρρωσε και μπόρεσε να γεννήσει ένα υγιές βρέφος. Όμως η άλλη γυναίκα που είχε γεννηθεί πριν από το εμβόλιο της διφθερίτιδας, δεν στάθηκε το ίδιο τυχερή.
