Συνήθως τα σενάρια στις κινηματογραφικές ταινίες αναφέρουν λεπτομερώς κάθε λέξη και πράξη των χαρακτήρων του έργου. Ωστόσο πολλές φορές οι ηθοποιοί αυτοσχεδιάζουν και το αποτέλεσμα είναι τόσο καλό που η παραγωγή αποφασίζει να κρατήσει την σκηνή, που ενίοτε γίνεται και από τις πιο χαρακτηριστικές της ταινίας.
Αυτοί είναι μερικοί γνωστοί και άγνωστοι αυτοσχεδιασμοί σε ταινίες, που οπωσδήποτε θα σας κάνουν να δείτε τις συγκεκριμένες σκηνές με άλλο μάτι.
Η είσοδος του Willy Wonka στην ταινία «Willy Wonka and the Chocolate Factory» (1971)
Ο Τζιν Γουάιλντερ αποδέχθηκε τον ρόλο του Γουίλι Γουόνκα με μοναδικό όρο να προσθέσει αυτή τη σκηνή στην έναρξη της ταινίας. Σε επιστολές του προς τον σκηνοθέτη εξήγησε σχετικά με την απαίτησή του: «Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, κανείς δεν θα μπορεί να ξέρει αν λέω ψέματα ή αλήθεια».
Η σκηνή της αποτρίχωσης στην ταινία «The 40-Year-Old Virgin» (2005)
Κάθε δευτερόλεπτο και αντίδραση σε αυτήν τη σκηνή είναι απόλυτα αυθεντική. Ήταν η πρώτη φορά που ο Στιβ Καρέλ έκανε αποτρίχωση στη ζωή του και κάθε βρισιά που ακούγεται από το στόμα του ήταν η αληθινή αντίδρασή του στον πόνο που ένιωθε.
Η ατάκα «Θες να ακούσεις τον πιο ενοχλητικό ήχο στον κόσμο;» στην ταινία «Dumb and Dumber» (1994)
Όπως και πάρα πολλές άλλες σκηνές στην ταινία, αυτή μέσα στο φορτηγό με το ωτοστόπ ήταν επίσης αποτέλεσμα αυτοσχεδιασμού. Ο Πίτερ Φαρέλι, ένας από τους σκηνοθέτες της ταινίας, είχε πει στο 15% των συνολικών σκηνών οι δύο ηθοποιοί αυτοσχεδίασαν.
Η σκηνή με το περιδέραιο στην ταινία «Pretty Woman» (1990)
Σε συνέντευξή του ο σκηνοθέτης Γκάρι Μάρσαλ αποκάλυψε πως το ξαφνικό κλείσιμο του κουτιού που κάνει ο Ρίτσαρντ Γκιρ όταν κοιτάζει το περιδέραιο η Τζούλια Ρόμπερτς δεν ήταν προσχεδιασμένο, όπως και η αντίστοιχη αντίδραση της ηθοποιού.
Η διάσημη κραυγή του Άραγκορν στην ταινία «The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring» (2001)
Όταν ο Άραγκορν κλωτσά ένα κράνος βγάζει μια πολύ δυνατή κραυγή, η οποία στην πραγματικότητα ήταν το αποτέλεσμα του ότι από αυτό ο Βίγκο Μόρτενσεν έσπασε το δάχτυλό του.
Ο τελευταίος λόγος του Λόρδου Βόλντεμορτ στην ταινία «Harry Potter and the Deathly Hallows – Part 2» (2011)
Ο Ρέιφ Φάινς άλλαζε τον λόγο του σε κάθε πρόβα ώστε η αντίδραση των υπόλοιπων μελών του καστ να είναι διαφορετική σε κάθε λήψη.
Η ατάκα «Θα χρειαστείς μεγαλύτερο σκάφος» στην ταινία «Jaws» (1975)
Η επική ατάκα, μία από τις πλέον χαρακτηριστικές της ταινίας που την έκανε στη συνέχεια και διάσημη, ήταν στην πραγματικότητα εκτός σεναρίου.
Η ατάκα «Σε μένα μιλάς;» στην ταινία «Taxi Driver» (1976)
Η περιβόητη ατάκα «You talking to me?» του Ρόμπερτ ντε Νίρο στην ταινία «Ο Ταξιτζής» ήταν αποτέλεσμα αυτοσχεδιασμού, αφού του είχε δοθεί μια πολύ γενική γραμμή σχετικά με το τι να κάνει στη σκηνή. Σύμφωνα με τον συγγραφέα του έργου, Πολ Σρέιντερ, το σενάριο απλώς έγραφε: «Ο Bickle μιλάει στον εαυτό του στον καθρέφτη».
Η σκηνή της αφόδευσης στην ταινία «Bridesmaids» (2011)
Σε συνέντευξή του ο κινηματογραφιστής Ρόμπερτ Γιέομαν είπε πως η σκηνή της αφόδευσης με το νυφικό δεν ήταν μέρος του αρχικού σεναρίου.
Η ατάκα «Here's Johnny» στην ταινία «The Shining» (1980)
Ο Τζακ Νίκολσον έχει αποκαλύψει σχετικά με την διάσημη ατάκα που λέει ενώ έμπαινε στο μπάνιο με ένα τσεκούρι, πως ήταν ένας απόλυτος αυτοσχεδιασμός. Ο ηθοποιός πήρε την φράση από τον παρουσιαστή Τζόνυ Κάρσον, που ξεκινούσε κάθε βράδυ έτσι την εκπομπή του «The Tonight Show Starring Johnny Carson».
Η αδέσποτη γάτα του Δον Κορλεόνε στην ταινία «The Godfather» (1972)
Ο σκηνοθέτης Φράνσις Φορντ Κόπολα έβλεπε συχνά μια αδέσποτη γάτα να περιφέρεται στο πλατό. Την ημέρα που γυρίστηκε η σκηνή όπου ο Βίτο Κορλεόνε εξηγεί την ιδέα της φιλίας στον Μπονασέρα, ο Κόπολα πήρε τη γάτα και ζήτησε στον Μάρλον Μπράντο να αυτοσχεδιάσει. Η γάτα λάτρεψε τόσο πολύ τον Μπράντο που κάθισε στα γόνατά του και παρέμεινε εκεί σε όλο το γύρισμα για την υπόλοιπη μέρα.
Η ιστορία των «αερίων» στην ταινία «Good Will Hunting» (1997)
Ο Ρόμπιν Ουίλιαμς, γνωστός για τους αυτοσχεδιασμούς του, στην ταινία «Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ» αφηγείται κάποια στιγμή στον Ματ Ντέιμον μια ιστορία για την σύζυγό του, που έχει πεθάνει κι η οποία είχε προβλήματα με το έντερό της σε βαθμό που μια φορά υποτίθεται πως ξύπνησε τον εαυτό της, λόγω του θορύβου. Όπως έγινε γνωστό, ο Ουίλιαμς είχε βγάλει από το μυαλό του την ιστορία εκείνη τη στιγμή οπότε τα γέλια του Ματ Ντέιμον είναι απολύτως αυθεντικά.
Ο χορός για το βάζο της βρωμιάς στην ταινία «Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest» (2006)
Ο Τζόνι Ντεπ ως Κάπτεν Τζακ Σπάρου αυτοσχεδίασε με διάφορες φράσεις στην συγκεκριμένη ταινία, όπως τα «Τώρα φέρτε μου τον ορίζοντα» και η ρητορική ερώτηση «Δεν είσαι ευνούχος, είσαι;». Επίσης εκτός σεναρίου ήταν και ο περιβόητος χορός του για το βάζο της βρωμιάς, που του βρήκε εντελώς αυθόρμητα. Κι ενώ στην σκηνή ο Ορλάντο Μπλουμ δεν φαίνεται να το διασκεδάζει και πολύ, αντιθέτως η Κίρα Νάιτλι αντέδρασε πιο φυσικά και αυθόρμητα.
Το φτέρνισμα του Γούντι Άλεν πάνω από την κοκαΐνη στην ταινία «Annie Hall» (1977)
Η σκηνή είχε σχεδιαστεί εντελώς διαφορετικά. Ωστόσο η αλλεργική αντίδραση του Γούντι Άλεν στην σκόνη που είχε μπροστά του, που υποτίθεται ότι ήταν κοκαΐνη, συντέλεσε σε μια από τις πιο αστείες στιγμές της ταινίας και ο ίδιος αποφάσισε να μην την κόψει στο μοντάζ.
Το τραγούδι «Singing in the Rain» στην ταινία «A Clockwork Orange» (1971)
Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ως γνήσιος τελειομανής, ήταν γνωστός για τις πολλές λήψεις που ήθελε μέχρι να βγει μια σκηνή όπως την φανταζόταν. Στην ταινία «Το Κουρδιστό Πορτοκάλι», επειδή η σκηνή του βιασμού δεν είχε το αποτέλεσμα που επιθυμούσε, ζήτησε στον Μάλκολμ Μακντάουελ απλώς να κάνει ό,τι του έρθει στο κεφάλι. Και το πρώτο πράγμα που του ήρθε ήταν το τραγούδι «Singing in the Rain», το οποίο και τραγουδούσε ενώ χτυπούσαν και βίαζαν τα θύματά τους. Μάλιστα ο Κιούμπρικ αγόρασε στη συνέχεια τα πνευματικά δικαιώματα του τραγουδιού προκειμένου να μην χρειαστεί να κόψει την σκηνή.
Η ιστορία του Μπετόβεν στην ταινία «Léon: The Professional» (1994)
Η συζήτηση του Γκάρι Όλντμαν με τον πατέρα της Ματίλντα ήταν αυτοσχέδια καθώς είχε σκοπό να κάνει τον αντίπαλό του νευρικό. Επίσης η ιστορία του Μπετόβεν δημιουργήθηκε εκείνη τη στιγμή και στην πραγματικότητα, κάθε λήψη ήταν διαφορετική.
Το «Χρειάζομαι διακοπές» του Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ στην ταινία «Terminator 2» (1991)
Η ατάκα «I need a vacation» του Σβαρτσενέγκερ στην ταινία δεν ήταν αρχικά στο σενάριο και ο ηθοποιός την πρόσθεσε επειδή ο χαρακτήρας του δεν είχε πολλά λόγια. Ήταν ιδέα του άρεσε και ο σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον αποφάσισε να κρατήσει τη φράση.
