Όταν μετά απ' τα νέα κηρύγματα μίσους του Μητροπολίτη Άνθιμου εναντίον των συμπολιτών του με αφορμή το Thessaloniki Pride τη σκυτάλη πήραν για να πλειοδοτήσουν οι φοιτητές της Θεολογικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, αποφάσισα να πάψω να ασχολούμαι.
Δεν θέλησα να διαβάσω την επιστολή που έγραψαν (;) 20χρονα παιδιά που αντί να ανοίγουν τους ορίζοντές τους φέρονται σαν παππούδες του 1950.
Έτυχε όμως σήμερα να διαβάσω την αντίδραση του συγγραφέα Θανάση Τριαρίδη στο Facebook (θα την βάλω μετά) και μπήκα στον πειρασμό να διαβάσω τι είχαν γράψει λοιπόν οι νέοι και οι νέες της Θεολογικής Σχολής της πόλης μου. Απελπίστηκα με την στενομυαλιά, την επιθυμία τους για διαστρέβλωση -αγνοούν τους ψυχιάτρους και χρησιμοποιούν quotes ιατροδικαστών, WTF!- και απογοητεύτηκα με τη σφοδρότητα με την οποία θέλουν να κρίνουν τους άλλους αυτοί που θα έπρεπε να τηρούν το «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε» και το «Ο αναμάρτητος υμών πρώτος βαλέτω λίθον» του Ιησού...
Αποσπάσματα απ' την επιστολή
«Προς τον αξιότιμο Δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη.
Πόση «υπερηφάνεια» μπορούμε να αισθανόμαστε όταν στην πόλη της Θεσσαλονίκης διενεργείται η ειδεχθής αυτή εκδήλωση;
Είμαστε φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. που ήρθαμε από διάφορα μέρη της Πατρίδας μας για να σπουδάσουμε και να αξιοποιήσουμε τις υγιείς δυνατότητες που μας παρέχει αυτή η πόλη κατά «μέτρον άριστον». Λυπούμαστε και πονούμε για τον υποβιβασμό της και για την πνευματική-ηθική-αξιακή κατάπτωση στην οποία σέρνεται.
Η ομοφυλοφιλία είναι μία διαστροφή ιατρικώς διαπιστωμένη. Είναι μία πράξη εναντίον της φύσης και των νόμων της! Όσο πάμε αντίθετα στην φύση, τόσο χειρότερα για εμάς! «Η ομοφυλοφιλία αποτελεί ένα σοβαρό ιατροκοινωνικό πρόβλημα» κατά τον καθηγητή ιατροδικαστικής Δ. Ψαρούλη (βιβλίο «Ιατροδικαστική») και «θεωρείται η πιο πολύμορφη παρέκκλιση της σεξουαλικής έκφρασης του ατόμου» κατά τον καθηγητή ιατροδικαστικής Αν. Κουτσελίδη (βιβλίο «Ιατροδικαστική»).
Εν τούτοις οι ομοφυλόφιλοι υποστηρίζουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι μία πραγματικότητα. Βεβαίως και είναι πραγματικότητα. Και η κλοπή είναι μία πραγματικότητα όπως και ο βιασμός και η δολοφονία και η απάτη. Αυτό τι σημαίνει κ. Δήμαρχε; Επειδή είναι πραγματικότητες θα τα αναγνωρίσουμε; Θα τα δικαιώσουμε;
Επίσης οι ομοφυλόφιλοι μιλούν για «δικαιώματα», «σεβασμό στην διαφορετικότητα», «διαφορετική σεξουαλική επιλογή» και προσπαθούν να περάσουν την εντύπωση ότι εμείς που υποστηρίζουμε την ομαλή λειτουργία της φύσης είμαστε «ρατσιστές», «μισαλλόδοξοι», «αναχρονιστές που εκπροσωπούμε το παλιό, το ξεπερασμένο, το φασιστικό». Δυστυχώς τα ΜΜΕ, καθοδηγούμενα, παραποιούν την πραγματικότητα και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη αντί να την εκφράζουν. Εκπομπές που μας καλλιεργούν και μας ευαισθητοποιούν δήθεν απέναντι στις «σεξουαλικές μειονότητες», τηλεοπτικά σήριαλ που παρουσιάζουν τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια ως κάτι το φυσιολογικό και το συνηθισμένο. Αυτό δεν είναι σεβασμός στην διαφορετικότητα και στην αξιοπρέπεια του ατόμου, ούτε ελευθερία επιλογής σεξουαλικού προσανατολισμού αλλά υποβιβασμός του ανθρωπίνου προσώπου και παρά φύσιν ασέλγεια.
(...) Ας σημειωθεί πως ο πρώτος που θέσπισε «γάμο» ομοφυλοφίλων ήταν ο παράφρονας Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρων ο οποίος και τέλεσε τέτοιου είδους «γάμους» (Κάσιος Δίων, «Ρωμαική Ιστορία»). Αυτό είναι πρόοδος; Αυτό είναι διαφορετικότητα; Αντίθετα είναι αναβίωση των σχιζοειδών παραλογισμών του Νέρωνα!
Απαιτούν σεβασμό. Δεν είμαστε εδώ για να κατακρίνουμε, ούτε να στιγματίσουμε [!], ούτε να ρίξουμε σε «καμία πυρά» τους ομοφυλοφίλους. Μισούμε την ομοφυλοφιλία και την καταδικάζουμε ως πράξη. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν σεβόμαστε τους ομοφυλοφίλους ως ανθρώπινα πρόσωπα. Μπορούν στην προσωπική τους ζωή να κάνουν ότι θέλουν-δικαίωμά τους. Όμως αυτήν την διαστροφή να μην την εκδηλώνουν προς το κοινωνικό σύνολο και να μην προσπαθούν να την επιβάλλουν ως κάτι το φυσιολογικό, το σωστό, το λογικό. Κάθε άλλο!!! Η Ελλάδα είναι μία Ορθόδοξη χώρα. Έχει συγκεκριμένες παραδόσεις, αρχές, αξίες, ήθη, έθιμα και ιδανικά. Η προβολή της ομοφυλοφιλίας δημόσια προσβάλλει την δημόσια αιδώ και την θρησκευτική μας συνείδηση, εκπέμπει προς τους νέους μηνύματα ανώμαλης σεξουαλικής συμπεριφοράς και οδηγεί τις κοινωνίες σε παρακμή, ηθική διαφθορά και σήψη.
(...) Μάλιστα οι ιεροί Πατέρες την χαρακτηρίζουν ως θανάσιμο και ακάθαρτο αμάρτημα, ως προσβολή της ζωής και παρά φύσιν διαστροφή. Η Εκκλησία αποδέχεται κάθε άνθρωπο και δεν απορρίπτει κανέναν. Το ίδιο ισχύει και για τους ομοφυλόφιλους. Όλοι μας όμως, ως μέλη της Εκκλησίας, επειδή τους σεβόμαστε, ενδιαφερόμαστε πραγματικά γι΄ αυτούς. Ας αναγνωρίσουν το πάθος τους, ας αλλάξουν τρόπο σκέψης και ζωής, ας πάρουν την γενναία απόφαση να αγωνιστούν μ΄ όλες τους τις δυνάμεις ώστε να αποτινάξουν αυτό το πάθος από πάνω τους. Όλοι τον κακό εαυτό μας, τα πάθη, τις αδυναμίες, τις φοβίες και τις κακίες μας πολεμούμε.
Έχετε τεράστια ευθύνη καθώς όχι μόνο ανεχθήκατε αλλά και ενθαρρύνατε τέτοιες ελεεινές πρωτοβουλίες που υποβαθμίζουν την πόλη και τον άνθρωπο. Δεν μπορείτε να αγνοείτε την φωνή χιλιάδων Ελλήνων πολιτών που θέλουν την περιφρούρηση των χρηστών ηθών και ανησυχούν για την κατάσταση και την τροπή των πραγμάτων καθώς και για τον εκτροχιασμό από την φυσιολογική πορεία.
Δεν είναι επιστολή μίσους ή μισαλλοδοξίας αλλά επιστολή προβληματισμού και ανησυχίας. Ανησυχούμε έντονα σε ποια κοινωνία θα κληθούμε να ζήσουμε, πως θα δημιουργήσουμε οικογένειες αλλά πιο πολύ ανησυχούμε και λυπόμαστε τα παιδιά μας, τις επόμενες γενιές.
Λάβετέ το πάρα πολύ σοβαρά υπ΄ όψιν!!!»
***
Δεν θα ήθελα να καταφερθώ εναντίον ευεπηρέαστων νέων παιδιών που σπουδάζουν Θεολογία. Θα ήταν πολύ εύκολο και σχεδόν κακό - σα να κλέβεις εκκλησία. Διαβάζοντας όμως αυτήν την passive-aggressive επιστολή -που απ' τη μία ξεχειλίζει μίσος ρατσισμό και χαρακτηρισμούς και απ' την άλλη συνέχεια τονίζει ότι δεν εμπεριέχει μίσος ή ρατσισμό- σκέφτηκα ότι καλά έκανε ο Θανάσης Τριαρίδης και έγινε ελαφρώς επιθετικός στο Facebook του.
Κάτι τέτοιες φορές μια τέτοια επιθετικότητα δικαιολογείται απόλυτα.
Το status update του:
Θα ήθελα να τους μιλήσω για την δυνατότητα αυτής της αγάπης - της αναμεταξύ μας αγάπης (εννοώ: της δικής μου και των φοιτητών που γράφουν αυτή την ανακόινωση μίσους). Αλλά αυτοί (και ο μητροπολίτης τους) είναι μια εξουσία που στραγγαλίζει τις ζωές των ανθρώπων, που αντηχεί το μίσος από την έδρα της δήθεν "φυσιολογικότητάς" τους. Σε αυτή την εξουσία που κουνάει τα μαστίγια της ηθικής της οφείλω να αντιγυρίζω την λεκτική περιφρόνησή μου.
Στο νου μου έρχονται τα ονόματα μερικών από τους δικούς μου αγίους: Λεονάρντο ντα Βίντσι, Μιχαήλ Άγγελος Μπουοναρότι, Σάντρο Μποτιτσέλι, Καραβάτζιο, Λόρδος Μπάιρον, Αρτούρ Ρεμπό, Ουόλτ Ουίτμαν, Πιοτρ Τσαικόφσκι, Κωνσταντίνος Καβάφης, Άλαν Τούρινγκ, Τένεσι Ουίλιαμς, Μάνος Χατζιδάκις (και χιλιάδες χιλιάδων άλλοι):
σχόλια