Στη σήμερον ημέρα θα μου πεις και πως αλλιώς να επι-βιώσεις αν δε νιώσεις και λίγο ψάρι υβρίδιο με τις φλέβες του λαιμού σου να αρνούνται την εισροή οξυγόνου; Δουλειά, τρεξίματα,ελλιπής-οικονομική-wannabe δραχμική-ενίσχυση των πολυλατρεμένων σου γονιών και τα –άντα να ξεπροβάλλουν ως άλλος Gozilla.
Μόνο η σωστή επιλογή ιδανικών εργασιακών πλαισίων νομίζεις ότι είναι το αγχολυτικό του σωστού του γιάπι;; Άμα δεν σπαταλήσεις ώρες ολάκερες στην επιλογή του πιο μοσχομυριστού σαμπουάν και της πιο soft παντόφλας ,τι νομίζεις ότι κάνεις; Πως νομίζεις ότι θα εναρμονιστείς με την απολλώνια κορμάρα-τι κορμάρα είναι αυτή -που οφείλεις να απλώσεις στην καλοκαιρινή κοινωνία;
Kαι από την άλλη θα μου πεις εσύ σκέφτεσαι ορθολογιστικά και ώριμα καθώς αυτό που σε κάνει να νιώθεις σαν τουρίστας σε πλοίο με φουρτούνα στο Αιγαίο δεν είναι τίποτε άλλο από το μέλλον σου:Σε ποιον τυπά θα πέσεις όταν τυχαίνεις την κορώνα,αν θα επιλέξεις την άνετη αλλά ξενέρωτη για πολλούς ζωή στην ξενιτιά ή αν θα μείνεις και εμμείνεις στην ανεκτίμητη greek κουλτούρα με όλα τα παρεπόμενα greek ομοικατάληκτα:souvlaki,kamaki,partaki,ouzaki.Θα κάνεις μεταπτυχιακό ή θα φτιάξεις καριέρα με υπακοή στον ανώνυμο αφέντη;
Και ξεφεύγοντας από όλα αυτά στο σκηνικό θα έρθει η Μαρία,η Κικίτσα ,ο Παύλος και ο Τάσος που κατάλαβες προσφάτως ότι δεν είναι ο έρωτας της ζωής σου και σε πιάνει η κλασσική ασφυξία για το πώς θα πετάξεις την κλισέ σου ιερή ανά τους αιώνες ατάκα :''Σου αξίζει κάτι καλύτερο,πρέπει να τα βρώ με τον εαυτό μου.''
Πέφτεις να χαλαρώσεις το βράδυ και αφού ξεμπέρδεψες από τη δουλειά,σούταρες με τάκλιν την Κικίτσα (τι θα κάνει άραγε η Πανάθα φέτος;) χτυπάει η βόμβα του άγχους σου. Μαμά-εισερχόμενη κλήση:Έφαγες,πλύθηκες,άλλαξες,κρύωσες ,ζεστάθηκες,σε πείραξε κανείς να του ανοίξω το κεφάλι με τον πλάστη;Mα καλά δε σε ρωτάει κανείς αν απλά είσαι αγχωμένος;
Ίσως πρέπει να τα αφήσεις όλα αυτά λίγο πίσω και να βρεις τον παλιό ξέγνoιαστο εαυτό σου. Δε σου είπαμε να ασπαστείς τη φιλοσοφία του Ζεν αλλά απλά να σταματήσεις να είσαι addicted στο άγχος σου. Γιατί πολύ απλά ζεις σε μια κοινωνία που εκ των πραγμάτων σε θέλει εκ παραλογισμού απίκο σε όλα. Καιρός να την παραλογίσεις και εσύ και να σαματήσεις την αλληλουχία σκέψης που ξεκινά από το ΄΄μου τελειώσε η οδοντόκρεμα'' και κατάλήγει ''τι θα απογίνει η βιομάζα;''Είναι καιρός μάλλον να σε αγχώσει τι δε σε αφήνει να απολαύσεις τη σημερινή σου βόλτα στον ήλιο..
Τιμής ένεκεν στο έμφραγμα.
σχόλια