Για τους μυημένους στην ελληνική ποπ μουσική και showbiz, το όνομα Ελένη Φουρέιρα είναι γνώριμο.
Η δική μου "γνωριμία" με την Ελένη βέβαια έλαβε χώρα αρκετά χρόνια πριν, σε γνωστή νυχτερινή πίστα της παραλιακής. Ήμουν με παρέα όταν την πρωτοείδα στο σχήμα του Νίκου Βέρτη. Κι αυτή όμως δεν ήταν μόνη. Το μελαχρινό κορίτσι με τα ίσια μαλλιά και τη λευκή επιδερμίδα - της οποίας το όνομα αγνοούσα τότε - ήταν μέλος του μουσικού συγκροτήματος Mystique.
Τα χρόνια πέρασαν, εκείνη δε με έμαθε ποτέ κι εγώ την έβγαλα από τη μνήμη μου. Μέχρι που το 2008 ξαναεμφανίστηκε. Αλλά αυτή τη φορά διαφορετική. Τα μαύρα ίσια μαλλιά είχαν γίνει σγουρά και ξανθά ενώ η επιδερμίδα της είχε μια εμφανώς σκουρότερη απόχρωση - god bless solarium.
Η απόφαση της Φουρέιρα να "φορέσει" την μεξικανική καταγωγή φανερώνει ότι όλες οι ταυτότητες δεν χαίρουν ίσης μεταχείρισης και σημασίας (παραφράζοντας την Τζούντιθ Μπάτλερ) στην Ελλάδα.
Εκείνη τη χρονιά κυκλοφόρησε και την πρώτη της προσωπική δουλειά και έγινε γνωστή ευρέως ως το κορίτσι από το Μεξικό με την εξωτική εμφάνιση και τα επιτυχημένα dance τραγούδια. Κάτι περίεργο όμως συνέβη. Η Φουρέιρα διατεινόταν επίμονα ότι προέρχεται από το Μεξικό. Τα ελληνικά media όμως δεν την πίστευαν. «Η Φουρέιρα δεν είναι Μεξικανή. Η Φουρέιρα είναι από την Αλβανία και το όνομα αυτής Fourera Entela Kristaq». Για χρόνια πέπλο μυστηρίου κάλυπτε την υπόθεση. Ήταν κοινό μυστικό ότι η Φουρέιρα είναι Αλβανίδα, αλλά κατά πόσο οι δηλώσεις του «στενού οικογενειακού και φιλικού κύκλου» της τραγουδίστριας ίσχυαν;
Η αλήθεια άργησε λίγο παραπάνω αλλά τελικά έλαμψε.
27/11/2014: Η Φουρέιρα έκανε 'coming out' και επιβεβαίωσε αυτό που συζητάμε χρόνια. Δε θα σταθώ στα όσα είπε. Με αφορμή αυτή τη δήλωση όμως, νιώθω ότι έρχονται πάλι στην επιφάνεια - αν ποτέ εξαφανίστηκαν - θέματα ξενοφοβίας, και ρατσισμού. Προκύπτουν ζητήματα εκλεκτικής "ανεκτικότητας" της ελληνικής κοινωνίας στη διαφορετικότητα, τα οποία ενίοτε πυροδοτούν διεργασίες διαγραφής του υποκειμένου και διαδικασίες απο/ ανα -σύνθεσης ταυτοτήτων από το ίδιο το υποκείμενο, με απώτερο σκοπό την αναζήτηση ορατότητας και αποδοχής στη δημόσια σφαίρα. Η απόφαση της Φουρέιρα να "φορέσει" την μεξικανική καταγωγή φανερώνει ότι όλες οι ταυτότητες δεν χαίρουν ίσης μεταχείρισης και σημασίας (παραφράζοντας την Τζούντιθ Μπάτλερ) στην Ελλάδα.
Η περίπτωση αυτή μου φέρνει αυτόματα στο νου τη θεατρική παράσταση "Συμπέθεροι από τα Τίρανα", των Ρέππα – Παπαθανασίου, όπου oι Έλληνες γονείς δεν δέχονται για γαμπρό τους έναν Αλβανό. Άραγε ποια θα ήταν η αντίδρασή τους αν ο γαμπρός ήταν για παράδειγμα Γάλλος, Ιταλός ή Ισπανός; Κάπως έτσι, αναρωτιέμαι κατά πόσο η Φουρέιρα θα είχε την ίδια πορεία στην ελληνική μουσική βιομηχανία (και κατα πόσο θα την ήξερα και θα έγραφα αυτή τη στιγμή για αυτήν), αν είχε αποκαλύψει την καταγωγή της από την αρχή.
Εγώ κατανοώ τον προβληματισμό σου Ελένη και σε "συγχωρώ". Μένει να δούμε πώς θα προσλάβει το ελληνικό κοινό αυτό το ψέμα.
