Η μόνη λέξη που συναντώ αυτές τις μέρες. Αμέτρητα άρθρα. Μερικά αναλύουν τα υπέρ και τα κατά της οικονομίας, άλλα τους πανηγυρισμούς της Αγγλίας και άλλα την απογοήτευση, τον φόβο και τις "τρομέρες" συνέπειες που θα ακολουθήσουν. Μουδιασμένη η Ευρώπη, αλλά και οι υπόλοιπες χώρες, προσπαθούν να μαντέψουν την συνέχεια της ιστορίας.
Άραγε σκέφτηκε ποτέ κανένας την αληθινή αιτία; Οικονομόλογοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, απλοί πολίτες περνάνε ώρες ατελείωτες συζητώντας και αναλύωντας αμέτρητους λόγους και αιτίες αποχώρησης από την Ευρωζώνη. Όλοι έχουν επιχειρήματα και προσπαθούν να τα δικαιολογήσουν. Οικονομικοί λόγοι κυρίως. Πάντα η οικονομία περιστρέφεται γύρω από όλα.
Κανείς δεν εστιάζει βαθύτερα. Φοβάται. Έχει μείνει μια Ευρώπη μετέωρη μπροστά στις εξελίξεις. Κανείς δεν αντιδρά. Απλά ο κόσμος που γνωρίσαμε διαλύεται αργά και σταθερά. Η μετανάστευση έχει ξεφύγει από τα συνηθισμένα. Άνθρωποι ψάχνουν για μια καλύτερη ζωή .Φεύγουν από χώρες τους με την ελπίδα της σωτηρίας και ενός νέου ξεκινήματος. Σε εμάς τους " πολιτισμένους". Που δν βλέπουμε το δάσος που καίγεται, αλλά μόνο το δέντρο και τους αντιμετωπίζουμε σαν πρόβλημα που πρέπει να λυθεί άμεσα. Όλη η Ευρώπη λαμβάνει εντολές και υπακούει. Και ξαφνικά, η Αγγλία υποχωρεί. Δεν θέλει άλλη μετανάστευση. Υπάρχει μια λέξη γι αυτό που συμβαίνει γύρω μας. ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ. Ή διαφορετικά ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ.
Έχουμε φτάσει πλέον στον 21ο αιώνα και οι άνθρωποι ακόμα δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι είμαστε ίδιοι. Είτε αν είμαστε Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι, Έλληνες, Ασιάτες. Μέσα μας ρέει το ίδιο αίμα. Απλά φαινόμαστε διαφορετικοί γιατί μεγαλώνουμε κάτω από άλλες συνθήκες με άλλα ήθη και έθιμα. Μπορεί να έχουμε διαφορετικές κουλτούρες αλλά αυτό δεν μας κάνει και διαφορετικούς αλλά ξεχωριστούς.
Πλέον γύρω μας υπάρχει φόβος για τον άγνωστο. Υπάρχει ακόμα "φόβος" ανάμεσα σε ανθρώπους ίδιας φυλής αλλα διαφορετικης θρησκείας, πολιτικά πιστεύω κ.ά. Μας μάθανε πια να μην συνεργαζόμαστε με τέτοιους ανθρώπους , ότι είναι "κατώτεροι" από εμάς και ο μόνος τρόπος απομάκρυνσης είναι η βία, τα κλειστά σύνορα και όποιος άλλος τρόπος εκτός της συζήτησης και της δημοκρατίας. Δεχόμαστε καθημερινά απέραντη προπαγάνδα χωρίς κανείς να μπορεί να φιλτράρει σωστά τις πληροφορίες που λαμβάνει, σχηματίζοντας μια ιδέα άκρως λανθασμένη που έχει καταστροφικές συνέπειες. Καλλιεργούμε μέσα μας μίσος. Όλες οι αξίες έχουν χαθεί.
Βρισκόμαστε πάλι σε μια εποχή Σκοταδισμού. Ένας μικρός Μεσαίωνας που δεν θα αργήσει να εξαπλωθεί. Αργά ή γρήγορα το παράδειγμα "ανεξαρτητοποίησης" σαν της Αγγλίας θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες. Η Ευρωπαική Ένωση είναι στα όρια της κατάρευσης.
Άραγε ποιος είναι πιο δυνατός τελικά; Μια γροθιά ενωμένη ή ένα δάχτυλο μόνο του; Πιστεύω ότι κάπου ανάμεσα στον κόσμο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν σε έναν κόσμο καλύτερο, χωρίς σύνορα, χωρίς μίσος. Άνθρωποι που παλεύουν για ανθρώπους είτε ίδιων είτε ξεχωριστών. Παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο, ενωμένο, απομακρυσμένο από το βωμό του χρήματος και του κέρδους.
Πολύ αισιόδοξο;
Ναι αλλά το πιστεύω. Γιατί χρειαζόμαστε λίγη πίστη για τις μέρες που θα έρθουν...
σχόλια