Αρκεί να έρθει ένας άγνωστος του Facebook και να τα ανατρέψει όλα...***

Αρκεί να έρθει ένας άγνωστος του Facebook και να τα ανατρέψει όλα...*** Facebook Twitter
0

Σε μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής μου, με τη μητέρα μου να πεθαίνει και λίγες μέρες μετα το θάνατο της πολυαγαπημένης μου γιαγιάς, εγώ στέκομα στη μέση ενός δρόμου σκεπτόμενη τι έχω κάνει ως τώρα έχοντας συμπληρώσει το 26ο ετος. Νιώθω τόσο κενή και γεμάτη ερωτηματικά, σαν ένας σύγχρονος Άμλετ. Μετα από πολλές εσωτερικές συγκρούσεις παίρνω αποφάσεις που ουτε γω πιστεύω πως θα τηρήσω, όπως το να μην ξανα αναλωθώ σε εφήμερες σχέσεις κι εγωιστές ανθρώπους... ΛΑΘΟΣ!

Κάπου εκεί μπαίνεις εσύ στο σενάριο της ζωής μου και μιας και δεν σε ξέρω καθόλου, αφου είμαι ένα επιπλέον ατομο που προσθετεις στο facebook, αδιαφορω πλήρως και συνεχιζω τη ζωη μου. Μου στελνεις καθημερινα κι επιμενεις να βγουμε γιατι πιστευεις πως εχουμε κοινα. Δεν σε νοιαζει πλεον να κανεις εφημερες σχεσεις, εχεις επαναπροσδιοριστεί και θες να κανεις μια νεα αρχη. Τα πιστευω όλα αυτά και βγαινουμε. Καπου εκει και μετα το πρωτο μας φιλι μου λες πως θες κατι χαλαρο. Κάτι χαλαρό;; Όπως φιλοι με προνόμια μου λες...

Κανουμε μια βδομαδα να βρεθουμε ξανα και νιωθω ηδη περιεργα γιατι δεν μπορω να σε ψυχολογησω. Βρισκόμαστε 2η φορα κι επιμενεις να παμε σπιτι σου. Δεν το δεχομαι. Μου λες δεν θα μου ξαναπροτεινεις να ερθω. Σε θελω και γι αυτό συμβιβαζομαι. Πριν φυγω με ρωτας: ''Δεν πιστευω να θες κατι παραπανω από κατι χαλαρο;'' Ακουω μεσα μου ένα κρακ! Αισθανομαι σαν να βιωνω ένα θανατο γιατι εισαι τοσο ψυχρος κι αυστηρος ταυτόχρονα. Εσυ, που όμως κρυβεις μεσα σου τοση ευαισθησια και ανασφάλειες και που διψας για αγαπη αλλα προτιμάς να σκορπιεσαι από το να εχεις κατι σταθερο.

Δεν μιλαμε για μερες κι αποφασίζω να σου στειλω γιατι μου λείπεις. Η συζητηση μας οδηγει να βγαλουμε ο,τι εχουμε μεσα μας και να σου αποκαλύψω την δυσκολη περιοδο που περναω. Παθαινεις σοκ. Μου λες πως αν θελω ποτε να μιλησω να σε παιρνω τηλεφωνο. Για πρωτη φορα σε αισθανομαι κοντα μου. Καπου εκει αρχιζω να σε ερωτεύομαι και αυτό θα είναι η απολυτη καταστροφή γιατι ετοιμάζεσαι να φυγεις στο τελος του χρονου. Βρηκες δουλεια στο εξωτερικο, μου ειπες. Χαρηκα, σου ειπα! ΨΕΜΑΤΑ, ΣΟΥ ΕΙΠΑ!

Να ξερεις παντως πως εισαι το πιο ξεχωριστο και γλυκο μουτρακι που εχω γνωρισει και εχω δει την γυμνη ψυχη σου οσο κι αν προσπαθεις να την κρυψεις! Και αυτή η γυμνια με εκανε να σε ερωτευτω! Ο,τι κι αν κανουμε στη ζωη μας θελω να εισαι διπλα μου, εστω και σαν φιλος! Άλλος ενας συμβιβασμος, αφου ποτε δεν θα θες να ειμαστε κανονικο ζευγαρι....

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ