Κάθε μέρα που περπατάω στο δρόμο το μυαλό μου περιτριγυρίζεται από την ίδια σκέψη: "Είναι καλά αυτοί οι άνθρωποι;" Αυτοί που ζουν μονάχοι σε ένα σπιτικό που κανονικά φιλοξενεί παραπάνω από ένα άτομο και μένουν μόνοι στη μοναξιά τους, αυτοί που κοιμούνται στο πάρκο, σε παγκάκια και μοναδική τους προφύλαξη ένα μπουφαν για το ψυχρό αεράκι που εισέρχεται στα σώματα τους;! Έρχεται για να τους θυμήσει πονεμένες στιγμές, για να εξηγήσει το λόγο της μοναξιάς τους, το λόγο που κοιμούνται εκεί. Τι ειρωνεία λέω! Θεέ μου αυτούς τους ανθρώπους τους λυπάμαι και ανησυχώ για τη κατάστασή τους αλλά ταυτόχρονα τους φοβάμαι.
Φοβάμαι γιατί, ναι, είναι ξένοι για μένα, γιατί το πρόσωπό τους άλλοτε μπορεί να εκδηλώνει πόνο-θλίψη και να φωνάζει "ΆΝΘΡΩΠΕ, ΒΟΗΘΑΜΕ ΜΕ!" και άλλοτε να προσιδιάζει σε άγριο θηρίο που θέλει να ορμήσει, αλλά όχι άνθρωπε δεν είναι πραγματικά ζώα αυτοί. Είναι άστεγοι. Είναι πονεμένες ψυχές που έχουν ανάγκη εσένα... τη βοήθεια σου, τη συντροφιά σου... να νιώσουν ότι ΔΕΝ είναι μόνοι. ΞΥΠΝΑ εαυτέ μου, ο κόσμος είναι πολύς..αλλά σε λίγους έχει μείνει αυτή η σπουδαία αξία της ανθρωπιάς. ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ. Απλά ανησύχησε γιατί οι άνθρωποι όταν πεινάνε, όταν κρυώνουν,όταν δεν έχουν που να ξεκουράσουν το ταλαιπωρημένο τους κορμί... κάνουν ασυγχώρετα λάθη.
Όμως εσύ συγχώρεσαι γιατί είσαι άνθρωπος,γιατί τα έχεις όλα όσα τους λείπουν και περισσότερα,γιατί έχεις ακόμα μέσα σου ένα κομμάτι ανθρωπιάς που διαφυλάσσει την ανθρώπινη αξία. Το σύνθημα" Ένας για όλους και όλοι για έναν". Δε μπορείς να πεις ότι είναι τυχαίο. Δε ζητάω πλουσιότητες και ακριβά πράγματα εκατομμυρίων ευρώ. Ζητάω τα απλά, καθημερινά, τα στοιχειώδη για να ζήσει ένας άνθρωπος σαν εσένα, ακόμα κι αν ζήσει μόνος, μεγαλύτερη αξία έχει μια ζωή από το θάνατο. Γιατί άμα έχεις τη δύναμη να ζήσεις τότε έχεις και τη δύναμη να αποκτήσεις συντροφιά, έχεις τη θέληση μέσα σου.
Οπότε κάθε φορά που έρχεται αυτή η περίεργη σκέψη στο μυαλό μου και το βασανίζει άνευ λόγου και αιτίας, λέω στον εαυτό μου: "Μη φοβάσαι, είναι ένας όπως εσύ" και φωνάζω "Καλημέρα άνθρωπε" γεμάτος ζεστασιά στο χαμόγελό μου και δίνω ό,τι έχω.
σχόλια