Ο κόσμος μεγάλος και εσύ ένα πολύ μικρό κομμάτι του. Τι δύναμη έχεις για να ανταπεξέλθεις; Σήμερα έσκυψες το κεφάλι και ας σε κατηγόρησαν. Δεν αντέδρασες για άλλη μία φορά. Δεν είπες αυτό που αισθανόσουν, αυτό που ήθελες. Το μετάνιωσες όπως τόσες άλλες φορές αλλά ο χρόνος δεν κυλά προς τα πίσω, αλλά και να μπορούσε πάλι με τον ίδιο τρόπο θα αντιδρούσες δυστυχώς.
Εσύ όμως πρέπει να γίνεις δυνατή επιτέλους. Γιατί πρέπει να κρατηθείς και να μην λυγίσεις αυτήν την φορά. Γιατί πρέπει να έχεις το σθένος να αντιμετωπίσεις όποιον βρεθεί μπροστά σου. Γιατί πάντα ήσουν σιωπηλή και αμίλητη και μπορεί να φάνηκε ως σημείο αδυναμίας. Σε εκμεταλλεύτηκαν, σε χτύπησαν βαθιά στην καρδιά και αυτό σε πόνεσε περισσότερο. Γιατί σε έριξαν χαμηλά, σε μείωσαν και εσύ δεν ζήτησες το χέρι να σηκωθείς. Σε μίσησαν χωρίς να τους μισήσεις, σε πολέμησαν χωρίς να στρέψεις όπλα εναντίον τους. Τα υπέμενες, τα άκουσες, τα βίωσες όλα όσο και αν σε πλήγωσαν.
Και κέρδισαν; Όχι δεν πρέπει να το αφήσεις έτσι. Και αν αυτή φορά πίστεψαν ότι νίκησαν, θα μου υποσχεθείς ότι δεν θα νικηθείς ξανά. Αυτήν την φορά όσο και να σε πληγώσουν θα σταθείς στο ύψος σου και θα το αντιμετωπίσεις βάζοντας μπροστά την δική σου δύναμη. Ήθελες να φωνάξεις και δεν το έκανες; Κοίτα τους κατάματα και πάλεψέ το. Ο αγώνας θέλει θυσίες και εσύ δεν θα είσαι το θυσιαζόμενο πρόσωπο πάλι αλλά ο μαχητής. Πάψε να κοιτάς κάτω και κοίτα εμένα πρώτα. Γιατί και η υπομονή έχει τα όριά της και τώρα εσύ θα γίνεις πιο δυνατή και θα αντιμετωπίσεις ό,τι και να συμβεί.
Απέναντι από την λάμψη του γυάλινου αντικειμένου σου βλέπεις εμένα και εγώ τώρα μιλάω σε σένα. Δεν θέλω υπεκφυγές. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Γιατί πρέπει να είσαι δυνατή…
