Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια: κόκκινες καρδιές, κόκκινα μπαλόνια, σοκολάτες Lacta, λουλούδια, kinky εσωρουχα, δείπνα, αγκαλιές, φιλιά, ψιθυριστά λόγια. Όλα στα κόκκινα και όλα στο μαζί κι εγώ πάντα στο μαύρο και στο μόνο να τα χαζεύω από μακριά. Να τα λαχταρώ στα κρυφά, ενώ στα φανερά να τα κράζω. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες παραληρώ και μιλάω για εφευρέσεις τις καπιταλιστικής κοινωνίας και εμπορευματοποίηση της αγάπης, για ρομαντικές ανοησίες και παιδιάστικα καμώματα, για χαζομάρες και ξεράσματα. Και κάπως έτσι κλειδώνω απ΄έξω αυτό που στην ουσία επιθυμώ διακαώς. Γιατι ρε γαμώτο, θέλω κι εγώ. Θέλω κι εγώ κόκκινες σοκολατένιες καρδιές, αγιοβαλεντινάδικα μηνυματάκια στο κινητό μου, ευχετήριες καρτούλες με στιχάκια, δείπνα, αγκαλιές, φιλιά, ψιθυριστά λόγια στο σκοτάδι...
«Θέλω να 'μαστε ο Άμποτ κι ο Κοστέλλο,
να με κάνεις να γελώ και να ανατέλλω.
Θέλω να με αγαπάς, να με αγαπάς... αυτό θέλω...»
Και ναι θέλω, αλλά δεν τα έχω κι έτσι έμαθα να ζω χωρίς αυτά και τελικά να τα απορρίπτω, κυρίως από άμυνα στον ίδιο μου τον εαυτό που τον έμαθα να μην κολώνει όταν είναι μόνος του και να νιώθει ολόκληρος. Που τον έχω πείσει ότι δεν τα χρειάζομαι όλα αυτά γιατί τα καταφέρνω και χωρίς. Που τον έχω ορκίσει να μην αποζητά τίποτα από όσα δεν μπορεί να έχει και να νιώθει πλήρης μόνο με όσα του έρχονται. Κι έτσι περνούν τα χρόνια και τώρα πια δεν ξέρω πως να του πω ότι όλα αυτά που δεν μου έχουν έρθει ακόμα, τα θέλω και τα χρειάζομαι... ότι τα ονειρεύομαι κρυφά τις νύχτες όταν κοιμάμαι στο άδειο μου δωμάτιο και το πρωί ξυπναώ νιώθοντας μισή... Πως να μου τα πω λοιπόν, τώρα πια όλα αυτά;
...έχω καταλήξει πως η ζωή είναι ένα μεγάλο ταξίδι. Προς το παρόν ταξιδεύω σταθερά μόνη μου. Παύω να σκέφτομαι και συνεχίζω το μοναπάτι μου και αν ποτέ βρεθεί στο δρόμο μου κάποιος συνοδοιπόρος καλώς να ορίσει...
Θέλω να ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου σε όσους έχουν την τύχη να έχουν φέτος έναν άνθρωπο δίπλα τους που όταν τον κοιτούν στα μάτια δεν νιώθουν ολόκληροι αλλά διπλοί να ζήσουν την σημερινή ημέρα ως κάτι πολύ ξεχωριστό και να κάνουν ότι πιο «χαζό» και παιδιάστικο υπάρχει: από κάρτες και σοκολατάκια με ραβασάκια, μέχρι βόλτες στην ακροθαλασσιά και χαμουρέματα στην άμμο. Ζήστε το, είναι η στιγμή σας!!! Και μην ακούτε κανέναν άλλο, παρά μόνο την καρδιά σας. Έτσι και αλλιώς σε αυτή την ζωή δεν έχουμε έρθει για να τα κάνουμε όλα σοβαρά... τουλάχιστον στην αγάπη οφείλουμε να είμαστε πάντα παιδιά!
σχόλια