Η εξομολόγηση της Eλπίδας

Η εξομολόγηση της Eλπίδας Facebook Twitter
0

Θεέ μου,
Συγχώρεσε με γιατί έχω αμαρτήσει.


Έχω σκοτώσει, έχω πει ψέματα, έχω ξεγελάσει ανθρώπους έτσι ώστε να χαθούν μέσα στην άβυσσο μου. Εισέβαλα στις ζωές τους, τους προκάλεσα δάκρυα. Τους έκανα να πουν ψέματα, Τους έκανα να αμαρτήσουν. Τους έκανα να λαχταρούν ότι δεν μπορούν να έχουν. Τους έκανα να θέλουν περισσότερα και να πασχίζουν να τα αποκτήσουν. Τους εξαπάτησα ώστε να σκέφτονται με τρόπους που κανένα ανθρώπινο μυαλό δεν θα έπρεπε ποτέ να σκεφτεί. Τους έκανα να αναζητούν απεγνωσμένα ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ να βρουν. Τους έκανα να απελπιστούν. Κι ύστερα, τους ζήλεψα. Τους ζήλεψα γιατί εκείνοι μπορούν και νιώθουν. Κι έτσι ένιωσαν ντροπιασμένοι και προδομένοι από Εσένα.


Θεέ μου,
Συγχώρεσε με που είμαι μέσα στις ζωές όλων των ανθρώπων τόσα μα τόσα πολλά χρόνια και τους κυνηγώ , και τους πειράζω, τους επηρεάζω και τους εξαπατώ με τρόπους και τεχνάσματα που ούτε Εσύ θα μπορούσες να φανταστείς. Ο ανθρώπινος νους είναι ικανός για πάρα πολλά πράγματα, κι εγώ το εκμεταλλεύτηκα αυτό. Έπαιξα με την ανθρώπινη φαντασία. Έκανα τους ανθρώπους να προσπαθούν και να θέλουν, να πασχίζουν και να επιμένουν, μάταια τις περισσότερες φορές. Είμαι εδώ χρόνια τώρα , και χρόνια ολόκληρα ακόμα και πριν από Σένα ήμουν εδώ. Αφαιρώντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και περηφάνιας από τα θύματά μου. Προκαλούσα πόνο κι απελπισία.


Όμως Θεέ μου προσπάθησα πολύ να μην συνεχίσω. Οι άνθρωποι απλά δεν ακούν. Τόσο απελπισμένα πλάσματα. Κάποιες φορές, κατάφερα να τους προσφέρω γέλιο κι ευτυχία. Όμως όχι για πολύ. Άνθρωποι. Τόσο απελπισμένα πλάσματα. Με σκέφτονται μόνο τις πιο ευάλωτες στιγμές τους. Όμως εγώ δεν μπορώ να πραγματοποιώ ευχές. Απλά υπάρχω για να τους καθησυχάζω, να τους δίνω κάποιο κίνητρο να συνεχίσουν την πορεία τους. Απλά υπάρχω μόνο και μόνο γιατί οι άνθρωποι δεν είναι αρκετά δυνατοί ώστε να αντιμετωπίζουν μόνοι τους τα προβλήματα τους. Είμαι αυτή η μαγική δύναμη για εκείνους. Πιστεύουν πως αν έχουν εμένα όλα θα φτιάξουν. Όμως όχι. Κάνουν λάθος. Είμαι απλά ένα μπαστούνι να στηριχτούν. Είμαι μια όμορφη ανάμνηση, κι όταν αποτυγχάνω είμαι ο χειρότερος εφιάλτης. Είμαι μια ανθρώπινη παραίσθηση.


Συγχώρεσε με Θεέ μου γιατί έχω αμαρτήσει,


Η Ελπίδα

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ