Αχαριστία και αναισθησία, τα δυο χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Περιμένουμε άπραγοι την ευτυχία. Από τα Σαββατοκύριακα, στις διακοπές του καλοκαιριού, στη φοιτητική ζωή, ζούμε απλά στιγμές ανυπομονησίας για το μέλλον, το μέλλον που έρχεται και φεύγει χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
Κι όμως, το καλοκαίρι είναι πάντα ωραία εποχή. Ακόμα και για αυτούς που τους αρέσουν οι ζεστές σοκολάτες ανάμεσα σε κουβέρτες, ακούγοντας τη βροχή να χτυπάει το τζαμί του παραθύρου. Χωρίς έγνοιες και ανησυχίες, χωρίς βιασύνη και άγχος. Κάτι μας παρακινεί να ζήσουμε ο,τι έχουμε χάσει περιμένοντας.
Ξεκινώντας καλοκαιρινά μαθήματα, ο καθηγητής της φυσικής μού είπε μεταξύ αστείου και σοβαρού "Το καλοκαίρι σου τελείωσε." Χαμογέλασα.
Υ.Γ: σίγουρα το καλοκαίρι πριν τις πανελλήνιες δεν είναι χάλια.
σχόλια