Έχοντας νιώσει πολλούς έρωτες του μυαλού σου θες κάποιον να αγγίξει τις στιγμές που είσαι εσύ και το ποτό σου.
Και αναρωτιέσαι ποιόν; Ο εγωισμός ή η αλήθεια σου λέει κανέναν.
Η αλήθεια γιατί φοβάσαι; Την πραγματικότητα τους; Την ακύρωση τους;
Όχι σε θέλουν όλοι... στη στιγμή τους. Αυτό φοβάσαι. Γιατί δεν είναι η δική σου.
Και όταν δεν είναι η δική σου, δεν το θες, το τρέμεις, γίνεσαι κότα και αναζητάς άλλες ψυχές εκεί που δεν θα δώσεις ούτε ανάσα.
Σκέφτεσαι το ερωτεύσιμο, κάνεις sex με το σίγουρο. Κάνεις sex με το καλό πήδημα, δίνεις συναίσθημα σε αυτό που πριν έπαιζες με την λογική του και τα όρια του.
Η απόρριψη στον έρωτα δεν σε αφορά, δεν σου δίνει αυτογνωσία, γιατί η απόρριψη δεν υπάρχει για σένα, σου γεννά απόρριψη, σε κάνει μεγαλύτερο κάθαρμα. Και σε χαροποιεί απίστευτα, σε δυναμώνει για να βρεις ξανά έναν έρωτα μυαλού να αποδείξεις την ικανότητα σου στο παιχνίδι.
Χωρίς να σκεφτείς γιατί σε αγαπούν τόσο εύκολα γιατί σου δίνονται τόσο πολύ.
Και συ τους κάνεις όλους υποσύνολα και αλληλοκαλύψεις. Και μέσα από αυτούς ετεροπροσδιορίζεσαι... συνεχώς.
Σκέφτεσαι το ερωτεύσιμο, κάνεις sex με το σίγουρο. Κάνεις sex με το καλό πήδημα, δίνεις συναίσθημα σε αυτό που πριν έπαιζες με την λογική του και τα όρια του.
Και νιώθεις αυταρέσκεια, νιώθεις αδάμαστη και νιώθεις την πληρότητα του να είσαι εσύ και το είναι σου γεμάτη δύναμη .Και αυτή η δύναμη ξέρεις πως είναι το τίποτα σου.
Το βλέπεις στον πάγο της πρώτης σου βότκας, στην κρυάδα της πρώτης γουλιάς. Και αγγίζεις τη δεύτερη να ζεσταθείς. Να βγάλει το κορμί σου μνήμες. Μήπως και ησυχάσει το τεράστιο είναι σου. Μήπως ξυπνήσει η τρυφερότητα σου.
Δακρύζεις λίγο... Ναι είναι αληθινό. Και την επόμενη στιγμή σκέφτεσαι την στιγμή σου.
σχόλια