Ημέρες Εξεταστικής

Ημέρες Εξεταστικής Facebook Twitter
0

Είμαι εδώ. Επικρατεί σιωπή. Ούτε θυμάμαι σε ποιο νούμερο ακριβώς. Γύρω μου σκυμμένα κεφάλια, παραδομένα ευλαβικά στην επιστήμη. Κάνω να κοιτάξω δεξιά και βλέπω ένα πρόσωπο με δυο μάτια που με ενέπνευσαν κάποτε, με δυο μάτια που με καταλαβαίνουν νιώθω. Ωστόσο παίρνω το βλέμμα μου από κει, καθώς τα ανακριτικά φώτα και η αισχρή αισθητική της αίθουσας την κάνουν να μοιάζει με βρώμικο κελί έτοιμο να δεχτεί τις φυλακισμένες ψυχές νέων ανθρώπων με κομμένα φτερά.

Οι θόρυβοι που ακούγονται απ' έξω με κάνουν να νοσταλγώ την ελεύθερη ζωή που αναζητώ. Καθώς δεν μπορώ να κλειστώ σε βρώμικες, σαπισμένες, γκρίζες αίθουσες. Γιατί αυτές αναπαριστούν μια θλίψη μασκοφορεμένη, μια θλίψη που προσπαθεί να σε ξεγελάσει, να σε κάνει να νομίζεις πως όλα είναι καλά. Αν όμως δεις λίγο πιο μέσα, ακούς τα βογγητά αρκετών ανθρώπων σαν εσένα που έχουν περάσει από εδώ. Ακούς τις βασανισμένες τους φωνές που γεμάτες απόγνωση φωνάζουν παλεύοντας για ελευθερία. Και τότε, θλιμμένος όπως είσαι μια φούσκα χαράς σκάει μέσα σου και για μερικά δευτερόλεπτα συνειδητοποιείς πως δεν είσαι μόνος, πως κάπου, κοντά σου κιόλας υπάρχουν ψυχές που πετούν και ζητούν την πληρότητα αλλού. Γιατί τους κόσμους που ανακαλύπτω εγώ, που ανακαλύπτω μαζί με αυτούς που συμφωνούν μαζί μου, δεν μπορεί να τους δει κανείς από εδώ μέσα.

Κανένα πρόβατο με μυαλό ή χωρίς δεν αναγνωρίζει κάτι πέρα από το στενό μονοπάτι πάνω στο οποίο έμαθε σε όλη του τη ζωή να περπατάει, ή μάλλον να σέρνεται προσπαθώντας να σηκωθεί στα πόδια του κάνοντας κακό στους άλλους. Γιατί έτσι είναι ο κόσμος των προβάτων, φθαρμένος ,χωρίς ηθικούς φραγμούς, αξίες, αρετές. Γεμάτος στείρο, ανούσιο ανταγωνισμό. Μόνο τους μέλημα: Να σε κατατροπώσουν επειδή είσαι αλλιώς. Αυτή είναι η τροφή τους. Γι'αυτό ζουν και γι'αυτό είναι ικανοί να πεθάνουν. Πίνοντας το αίμα κάθε ξεχωριστού ανθρώπου που βρίσουν μπροστά τους. Όμως εμείς,μπορούμε να ανοίξουμε διάπλατα τα χέρια και με την άπειρη φαντασία που μας διακατέχει να φύγουμε μακριά από αυτούς, να πετάξουμε ψηλά, να αναζητήσουμε το άπειρο αλλού, κάπου που μας αρμόζει. Πάμε.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ