Έχω ακούσει για φοβίες. Σκυλιά, ύψη, σκοτάδι, φίδια, ανελκυστήρας, το «μεγάλο τέλος» όπου ο θάνατος παρουσιάζεται ως το Άγνωστο. Πολλοί φοβούνται τον πολύ τον κόσμο ή και το αντίθετο. Θα έλεγα πως ανήκω στο τελευταίο. Σκληρό...
Εντάξει μπροστά σε ένα pit-bull δεν με φαντάζομαι ψύχραιμο αλλά... δεν είναι αυτό. Όλοι ήμασταν παιδιά-σχολείο-εφηβεία-παρέες από το σχολείο, παρέες από την γειτονιά (ΑΝ ήσουν τυχερός), παρέες από το μέρος που πέρναγες το καλοκαίρι σου. Ξέγνοιαστες εποχές με τα πάνω τους, με τα κάτω τους, φίλοι-κολλητοί κάποιοι μείνανε κάποιοι χάθηκαν και εντάξει είπα κλαιν μια χαρά είμαι. Σχέσεις περάσανε, κάποιες αφήσανε κουσούρια κάποιες ξεχάστηκαν εντελώς. Πίστευα όμως στους φίλους μου. Πολύ μάλιστα! Πιο πολύ απ' τις σχέσεις μου. Αγάπη δίχως όρια! Είχα και πολλές παρέες...
Ω ναι σε αυτόν τον τομέα μπορώ να πω ένοιωθα ολοκλήρωση. Και ΤΙ δεν κάναμε! Διακοπές για γυμνισμό στη Σέριφο, ούζα στις παραλίες της Κέρκυρας, στην Βουλγαρία για σκι, στην Ρουμανία για ξε-σκι, στο Newcastle και στο Λονδίνο ούτε και εγώ ξέρω γιατί. Ποτά παντού, συναυλίες από Active Member – Buena Vista – Red Hot Chili Peppers και η λίστα αλήθεια είναι μεγάλη.
Τα χρόνια τρέχανε, πέρασα πανεπιστήμιο σε ένα νησί αλλά κράτησα καλές επαφές με τους φίλους μου (πηγαινοερχόμουν όσο μπορούσα). Το πανεπιστήμιο τελείωσε και κάποια στιγμή γύρισα. Οι φίλοι μου; Κάποιοι Αμερική άλλοι Αγγλία, αλλά και κάποιοι εδώ στην Αθήνα με την κοπέλα τους για σινεμά ή και σπίτι τους να βλέπουν ταινία για 1000ή μέρα/νύχτα γιατί απλά βαριούνται και είναι ο τέλειος τρόπος να περάσει ΓΡΗΓΟΡΑ η ώρα - θα καπνίσει και ένα τσιγάρο και οκ γίναμε.
Αυτό είναι; Να το καπνίσουμε το διαολεμένο/ να πιούμε το ποτάκι μας no problem. Πάμε να περπατήσουμε λίγο; Πάμε για ένα πικνίκ; Πάμε να δοκιμάσουμε κάτι νέο και παραγωγικό; Πνίγομαι αλλά δεν το βλέπεις. Δεν ξέρεις καν τι προβλήματα έχω εδώ και ένα χρόνο. Όχι γιατί δεν στα έχω πει. Απλά όταν στα έλεγα με κοίταζες με μάτια όλο προσοχή, δεν με άκουσες ποτέ όμως. Εκεί φοβήθηκα. Ω! στη ζωή μου μέχρι σήμερα δεν έχω ξανανιώσει τέτοιο σφίξιμο. Το σφίξιμο του κενού.
Εν πάση περιπτώσει θες να δημιουργήσουμε αναμνήσεις ή έχεις αρκετές; Καμία απάντηση. Καμία αντίδραση, λες και δεν μπορούσαν να συλλάβουν το νόημα της ερώτησης/πρότασης. Τι να κάνω και εγώ; Διαφορετικοί κόσμοι... ε πάω και εγώ σπίτι στο pc να ξεχαστώ, έτσι για λίγο. Κάθε μέρα
Νιώθω λίγο «κάπως» μέσα μου. Αλλαγμένος. Πριν 2 μέρες είχαμε Τρίτη αλλά δεν το θυμάμαι. Από Δευτέρα σε Τετάρτη πήγα. Τι έκανα την Τρίτη; Διαδικτυακή μέρα μάλλον. Νομίζω είδα μία σειρά. ΟΧΙ αυτό το έκανα χτες. Χάθηκα. Εντάξει δεν πειράζει. Από αύριο.
Τι μέρα είναι αύριο;
