Είμαστε στο τέλος του 2018. Είμαστε οι γυναίκες του 2018. Πολλά έχουν ειπωθεί για εμάς, πολλά έχουν γίνει. Αλλά πολλά είναι και αυτά που καρτερικά περιμένουν να γίνουν, να αλλάξουν. Δεν ξέρω αν ο κόσμος που ζούμε τώρα εμείς οι γυναίκες είναι καλός, ξέρω όμως σίγουρα ότι μπορεί να γίνει πολύ καλύτερος. Και πρέπει να γίνει. Από τώρα, από σήμερα. Αν όχι για εμάς, τουλάχιστον για εσένα.
Σου γράφω ένα γράμμα για να σου δώσω το λόγο μου ότι εγώ και πολλές ακόμα θα προσπαθήσουμε για εσένα, για το κάθε κορίτσι που θα έρθει σε αυτόν τον κόσμο. Όχι πως και για εμάς δεν θα προσπαθήσουμε -ήδη προσπαθούμε πολύ καθημερινά- όμως για να αλλάξουν ουσιαστικά οι βαθιά ριζωμένες νοοτροπίες σχεδόν κατεστημένες, θέλουν το χρόνο τους και ένα μεγάλο σκοπό. Και ποιος μεγαλύτερος σκοπός από το να αλλάζεις τον κόσμο για να τον βρουν καλύτερο αυτοί που θα έρθουν, τα παιδιά σου. Αυτό το γράμμα θα με δεσμεύει για όσα έκανα, μα κυρίως για όσα δεν έκανα. Κράτα το. Είναι σημαντικό και για τις δυο μας.
«Κορίτσι μου,
Μελλοντικό μου παιδί, δεν ξέρω αν θα υπάρξεις ποτέ. Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Δεν ξέρω καν αν θα είσαι κορίτσι. Μα ακόμα και αν δεν είσαι εσύ το δικό μου κορίτσι, θα είσαι της φίλης μου, της γνωστής μου, μιας άγνωστης. Θα είσαι το κορίτσι που θα έχουμε χρέος να ζήσει σε έναν άλλο κόσμο, καλύτερο από το δικό μας, δικαιότερο. Έναν κόσμο ίσο για όλους τους ανθρώπους.
Θέλω να ξέρεις ότι θα παλέψω, ότι θα παλέψουμε να αλλάξουν όσα πράγματα που αν και εσύ τα συναντούσες ή τα συναντήσεις δεν θα τα έβρισκες σωστά, καλά, δίκαια και ευνοϊκά για εσένα. Θα κάνουμε τα πάντα. Σου δίνω το λόγο μου. Και θα κάνουμε τα πάντα γιατί δεν πάει άλλο. Γιατί πρέπει να γίνει επιτέλους το επόμενο βήμα.
Ντρέπομαι και λυπάμαι που στο λέω, αλλά πριν λίγες ημέρες δύο νέοι άνδρες βασάνισαν και σκότωσαν μια κοπέλα στην ηλικία μου, γιατί πολύ απλά είπε «ΟΧΙ», σεβόμενη τα θέλω και τις επιθυμίες της και αυτό το απόλυτα φυσικό του να επιλέξει αυτή τι θέλει και τι όχι, του να αντισταθεί σε κάτι που δεν ήθελε, που ήταν αναφαίρετο δικαίωμά της, το πλήρωσε σκληρά και άδικα πολύ άδικα με την ίδια της τη ζωή
Ξέρεις, κορίτσι μου, ή μάλλον επειδή δεν ξέρεις και δεν ξέρω πως θα τα μάθεις στο μέλλον ή πως θα τα ζεις εσύ, οφείλω να σε ενημερώσω ότι για εμάς τις γυναίκες του 2018 ακόμα τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά. Ναι μη σου κάνει εντύπωση όταν θα το διαβάσεις αυτό και ας μεγαλώνουμε και εσύ και εγώ στην ίδια χιλιετία και ας είμαστε και οι δυο γυναίκες μιας σύγχρονης εποχής. Κοίτα δεν μπορώ να σου πω ότι από τα χρόνια της γιαγιάς σου ή από της δίκης μου γιαγιάς δεν έχουν αλλάξει πράγματα. Φυσικά και έχουν αλλάξει. Αλλά για τις γυναίκες όλα χρειάστηκαν ένα διαρκή αγώνα, τίποτα δεν χαρίστηκε, τίποτα δεν δόθηκε έτσι απλά επειδή και αυτές είναι άνθρωποι και αναπνέουν, τρέφονται και αναπαράγονται, όπως όλα τα έμβια όντα. Αυτά βέβαια θα τα μάθεις και από την ιστορία πόσο αγώνα χρειάστηκαν οι γυναίκες για τα αυτονόητα. Και κοίτα ακόμα και αν δεν τους δώσετε και τόσο σημασία στο σχολείο, εσύ ψάξε μόνη σου. Ψάξε και μάθε, μην το ξεχνάς αυτό η γνώση είναι η δύναμή σου.
Ας αφήσουμε όμως στην άκρη την ιστορία. Θέλω να σου πω γι'αυτά που ζούμε τώρα εμείς στο 2018. Κορίτσι μου, ακόμα και στις μέρες μας μια γυναίκα δεν έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματός της. Ντρέπομαι και λυπάμαι που στο λέω, αλλά πριν λίγες ημέρες δύο νέοι άνδρες βασάνισαν και σκότωσαν μια κοπέλα στην ηλικία μου, την Ελένη γιατί πολύ απλά είπε «ΟΧΙ», σεβόμενη τα θέλω και τις επιθυμίες της και αυτό το απόλυτα φυσικό του να επιλέξει αυτή τι θέλει και τι όχι, του να αντισταθεί σε κάτι που δεν ήθελε, που ήταν αναφαίρετο δικαίωμά της, το πλήρωσε σκληρά και άδικα πολύ άδικα με την ίδια της τη ζωή εξαιτίας αυτών των δυο ανθρώπων που δεν μπορούσαν να ακούνε «ΟΧΙ» και δεν είχαν μάθει να σέβονται τον άνθρωπο. Δεν ξέρεις πόσο ντρέπομαι για την κοινωνία μας που δεν προστάτεψε την Ελένη, που δεν μας προστατεύει και παράλληλα πόσο φοβάμαι γιατί τελικά αυτό μπορεί να συμβεί στην κάθε μία μας. Ίσως κατά βάθος να νιώθω ενοχές. Ναι ενοχές γιατί δεν έκανα και πολλά για να αλλάξω αυτή την κατάσταση, για να μην φοβόμαστε άλλο πια. Τέλος πάντων. Ας αφήσουμε το πώς νιώθω εγώ. Δεν έχει καν νόημα. Σημασία έχει τι θα κάνω για να μη νιώθεις εσύ έτσι, όπως εγώ τώρα. Σημασία έχει να σου πω τι θέλω να αλλάξει για εσένα για να καταλάβεις πως είναι τα πράγματα τώρα.
Κορίτσι μου, σου δίνω το λόγο μου πως εσύ στο μέλλον θα έχεις ίσες ευκαιρίες στην απασχόληση και δεν θα κρίνεται από το φύλο σου η θέση σου στην αγορά εργασίας, το τι επάγγελμα θα επιλέξεις, η επαγγελματική σου ανέλιξη και οι αποδοχές σου. Σου υπόσχομαι πως για να πετύχεις του στόχους σου δεν θα χρειάζεται να δώσεις ανταλλάγματα που δεν θέλεις να δώσεις. Σου υπόσχομαι πως αν αντιμετωπίζεις οποιαδήποτε αναπηρία δεν θα είσαι πια αόρατη και δεν θα χρειάζεται να δώσεις διπλή μάχη, γιατί θα είσαι ενταγμένη στην εκπαίδευση και στην κοινωνία, θα απολαμβάνεις όλα σου τα κατοχυρωμένα δικαιώματα και θα ζεις μια ανεξάρτητη ζωή. Σου υπόσχομαι ότι θα μπορείς να ντύνεσαι όπως θέλεις, θα μιλάς όπως πιστεύεις και θα φέρεσαι όπως επιθυμείς χωρίς να πρέπει να τα κάνεις όλα αυτά με ένα συγκεκριμένο τρόπο επειδή είσαι γυναίκα. Σου υπόσχομαι ότι θα μπορείς να αγαπάς τον εαυτό σου κοιτώντας να τον βελτιώσεις μόνο για εσένα και όχι για την κοινωνία, ότι θα υποτάσσεσαι μόνο στα δικά σου θέλω και θα ακολουθείς τη δική σου πορεία και τις επιλογές σου χωρίς να κρίνεσαι γι'αυτό επειδή είσαι γυναίκα. Επίσης, θέλω να ξέρεις πως αν έχεις αδερφό, θα του μάθω να σέβεται κάθε γυναίκα και να την αντιμετωπίζει ισότιμα, δεν θέλω ένα γιο «νταή», θα προτιμήσω ένα γιο που είναι άξιος άνθρωπος.
Κορίτσι μου, άφησα κάτι πολύ σημαντικό τελευταίο για να το θυμάσαι πάντα. Θα μπορείς να λες «ΟΧΙ» χωρίς να τρέμω ότι θα το πληρώσεις με τη ζωή σου, χωρίς να φοβάμαι ότι θα σημαδευτεί για πάντα το σώμα και η ψυχή σου, χωρίς να φοβάμαι ότι θα ζήσω και θα ζήσει και άλλη μητέρα την τραγωδία της μητέρας της Ελένης. Θα έχεις πραγματικά την αυτοδιάθεσή του σώματος σου και όχι κατ'επίφαση όπως εμείς. Αν κάποιος σε αγγίξει χωρίς να το θέλεις, αν κάποιος σε βιάσει ψυχικά και σωματικά, αν κάποιος σηκώσει το χέρι του πάνω σου ή σε ταπεινώσει λεκτικά μην τα αποδεχθείς ποτέ μ'ακούς; Δεν σου αξίζει παιδί μου! Μην το ξεχάσεις πότε αυτό! Αν ποτέ συμβεί κάτι από όλα αυτά, μίλα αμέσως! Και να ξέρεις ότι θα κάνουμε τα πάντα να μπορείς να μιλάς. Θα μπορείς να μιλάς χωρίς να φοβάσαι και χωρίς να ντρέπεσαι για το τι θα πει ο κόσμος. Θα μπορείς να μιλάς και να σε πιστεύουν όλοι. Θα μπορείς να μιλάς και να μην σε κάνουν να νιώθεις από θύμα, ένοχος. Θα μπορείς να μιλάς και να βρίσκεις αμέσως το δίκιο σου όταν το έχεις. Και έτσι θα δεις πως θα αρχίσουν σιγά-σιγά όλα αυτά τα νοσηρά φαινόμενα να περιορίζονται, να μην είναι ανεκτά και αποδεκτά πουθενά.
Μελλοντικό μου παιδί είτε υπάρξεις είτε όχι θέλω να ξέρεις πως θα κάνω τα πάντα για εσένα σα να πρόκειται να υπάρξεις, πως εμείς οι γυναίκες του σήμερα θα κάνουμε τα πάντα για το κάθε κορίτσι του μέλλοντος. Για να μπορείτε να γίνετε οι μοναδικοί εκπληκτικοί εαυτοί σας ελεύθερα, για να μπορείτε να χαίρεστε τη φύση σας, για να μπορείτε να γίνεται σπουδαίοι ελεύθεροι άνθρωποι. Σου δίνω το λόγο μου πως θα αγωνιστούμε να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο στην πράξη και όχι στα λόγια, έστω με μικρά βήματα. Μα από εδώ και μπρος ποτέ πίσω ποτέ στο ίδιο σημείο, όσο μικρά και αν είναι αυτά τα βήματα που θα κάνουμε, θα πηγαίνουν μόνο μπροστά. Θα σε περιμένει μια όμορφη και δίκαιη ζωή, ένας καλύτερος κόσμος. Στο υπόσχομαι παιδί μου.
Η μελλοντική σου μαμά.»
σχόλια