Μπορείτε να συνεχίσετε να καταγγέλλετε. Τους απίθανους λαϊκιστές του brexit, που την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια τις επόμενες μέρες. Την Λεπέν. Τον Τράμπ. Την «Εναλλακτική (ακροδεξιά) για την Γερμανία». Μπορείτε να γράφετε καθημερινά λιβέλους στο fb περί των αξιών του διαφωτισμού, περί της ηλιθιότητας των (υπόλοιπων πάντα) ανθρώπων, περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μπορείτε, αν είστε υπέρ της πιο ακραίας δράσης, να χειροκροτήσετε τις femen και τις pussy riot. Μπορείτε να δώσετε την ψήφο σας με ένα like στις «ανατρεπτικές» δηλώσεις των star. Στον Ντε Νίρο που θα μοιράσει μπουκέτα-όχι με λουλούδια, στην gaga, στην madona, στον Τζόνι τον Ντεπ. Και μετά να κοιμηθείτε ήσυχοι και έτοιμοι για νέες μάχες αύριο. Με τις κεραίες τεντωμένες να αποκαλύψετε τον ρατσιστή, τον ομοφοβικό, τον ξενόφοβο που σε κάποια αποστροφή του λόγου του θα ξεφύγει την πολιτική ορθότητα (σας) και θα πέσει και αυτός στον καιάδα σας. Μπορείτε να ταχτείτε με την «πρόοδο» που δεν ακούει, δεν αφουγκράζεται, δεν την νοιάζουν τα αίτια των φαινομένων. Την νοιάζει μόνο να δακτυλοδείχνει.
Ή αλλιώς μπορείτε να αφήσετε λίγο στην άκρη τα πλακάτ, να κατεβείτε από τα αναχώματα και ρωτήσετε «γιατί;». Μην περιμένετε εύκολη απάντηση. Οι καλές ερωτήσεις δεν έχουν ποτέ εύκολες απαντήσεις. Απλώς ίσως τότε πάει και λίγο ο νους σας στους «απέναντι». Ξέρετε, στους «σεξιστές», του ρατσιστές κλπ, κλπ. Στους ανθρώπους που κατηγοριοποιήσατε έτσι, ώστε να σας βγαίνει η θεωρία σας και να έχει ο αγώνας σας νόημα. Ίσως και να μην μισούν τους μαύρους. Ίσως και να είναι μαύροι. Ίσως και να είναι καθημερινές γυναίκες. Ίσως και να μην έχουν πρόβλημα με τους gay. Ίσως και να είναι gay που νοιώθουν πως κάτι δεν πάει καλά π.χ. με την μονόπατη ρητορική μερικών αμέσως μετά το Orlando. Δεν συμμερίζονται τα συνθήματα για πλήρως ανοιχτά σύνορα. Ίσως απολύονται επειδή τολμούν να κάνουν παιδιά. Βλέπουν τις γειτονίες που μεγάλωσαν να γίνονται γκέτο. Είναι πολλοί και σιωπηλοί. Που και που μόνο ντύνονται με αποκριάτικες στολές κλόουν για να τους προσέξετε. Χθες ντυθήκαν Φάρατζ. Σήμερα Τραμπ. Αύριο;
Ναι, ναι ξέρω τον αντίλογο: «Δεν είναι αυτή λύση». Όχι. Είναι όμως ένδειξη ενός προβλήματος που κάποιοι αρνείστε πεισματικά να το δείτε κατάματα και προτιμάτε τους αφορισμούς.
«Συγχαρητήρια στους sjw» (social justice warriors). Έγραψε κάποιος εδώ την επομένη των Αμερικανικών εκλογών. Προφανώς ειρωνικά.
Είχε δίκιο. Και ας τον καταψήφισαν με πολλά όχι. Μια παρατήρηση έκανε.
Άλλωστε από κάτω αναγκάστηκε να διευκρινίσει: Δεν υποστήριζε Τραμπ...
σχόλια