Τα νησιά αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι του τουρισμού όχι μόνο της Ελλάδας αλλά ολόκληρου του κόσμου. Εκατομμύρια άνθρωποι μετακινούνται κάθε χρόνο για να επισκεφτούν μερικά νησιά. Πώς είναι όμως το να ζεις σε αυτά;
Όπως σε όλα τα φαινόμενα υπάρχουν και θετικά και αρνητικά στοιχεία, έτσι υπάρχουν και στη ζωή στο νησί. Τα θετικά θα μπορούσα να τα χαρακτηρίσω εμφανή οπότε θα γίνει μια απλή αναφορά: παραλίες, ξεκούραση, ηρεμία (όχι πάντα) και φυσικά θάλασσα.
Μα υπάρχουν αρνητικά στο να ζεις σε ένα νησί; Δεν ξέρω από που να αρχίσω! Η μονοτονία είναι το ασχημότερο κομμάτι σε ένα νησί καθώς υπάρχει έλλειψη επιλογών και είναι πολύ ενοχλητικό να κάνεις τα ίδια πράγματα και να πηγαίνεις στα ίδια μέρη όπου εκεί βλέπεις τα ίδια άτομα. Όχι δεν είναι δείγμα αντικοινωνικότητας αυτό αλλά αναζήτηση νέων γνωριμιών τρόπων διασκέδασης και χόμπι. Στα νησιά που ζουν κυρίως από τον τουρισμό ο χειμώνας είναι ακόμα πιο δύσκολος. Τη μέρα που τελειώνει η season ταυτόχρονα μπαίνουν λουκέτα στα περισσότερα μαγαζιά για το χειμώνα κι έτσι ένα νησί που πριν λίγες μέρες ήταν γεμάτο ζωή, γεμίζει με άτομα που το μόνο που θέλουν είναι να κλειστούν στο σπίτι τους μέχρι την έναρξη της νέας.
Ποιο είναι το περισσότερο ενοχλητικό πράγμα; Εμείς ειδικότερα που μένουμε σε νησιά ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ. Είναι τραγικό έτσι; Όλοι ζηλεύουν όταν γνωρίζουν άτομα από τον τόπο που επισκέπτονται αλλά αγνοούν το προφανές. Δεν αναζητούμε να πάμε σε μέρη με θάλασσα εφόσον ζούμε όλο το χρόνο με αυτήν.
Θέλουμε εκδρομή. Μία φράση που λατρεύαμε στο σχολείο κι δεν χάναμε την ευκαιρία να τη φωνάξουμε. Κι τώρα τη φωνάζουμε αλλά χάνεται στο πέλαγος, αλλά ο κακός δάσκαλος δεν μας πάει εκδρομή. Πώς να πάμε όμως όταν είμαστε περιτριγυρισμένοι από θάλασσα; Τα σαββατοκύριακα μας είναι πνιγμένα από την καθημερινότητα μας κι τη θάλασσα. Πόσο απέραντη φαντάζει μπροστά μας κι πόσο αδύναμοι εμείς μπροστά της. Αυτό όμως που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς είναι η ομορφιά της! Ατέλειωτη κι ασύγκριτη εκεί μας δίνει δύναμη κι υπομονή να συνεχίσουμε να ζούμε στη μικρή μας κοινωνία που όσο κι αν μας κουράζει, πάντα θα είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας.
