Η επικαιρότητα με τρομάζει. Πάντα τρόμαζε, τρομάζει και θα τρομάζει. Η ωμότητα, η προβολή μιας εικόνας, η περιγραφή ενός γεγονότος με χωρίς καμία επεξεργασία χωρίς κανένα προστατευτικό , έχει κι αυτό το σκοπό του. Να σε συγκλονίσει, να σε παραξενέψει, να σε προβληματίσει. Το πρόβλημα. Πάντα κάτι θα αποτελεί πρόβλημα μιας κοινωνίας που θα τείνει να γίνει φαινόμενο, και μάλιστα γιατί όχι καθολικό, και σίγουρα παθογενές . Το πρόβλημα σήμερα, στην Ελλάδα που γεννήθηκα, μεγάλωσα, μορφώνομαι και διασκεδάζω, είναι οι βεβιασμένες ψυχές που κυκλοφορούν γύρω μου. Ψυχές που η βία σε διάρκεια χρόνου έχει τυπωθεί ανεξίτηλα πάνω τους και φαίνεται από τα μεγάλα μάτια του σαρκίου που την κουβαλούν.
Για όλα εκείνα τα κορίτσια που βιάστηκαν και πετάχτηκαν σε παρκάκια, για εκείνες που βιάζονται καθημερινά υπό τον συζυγικό δεσμό, για όλα τα παιδιά που βιάζονται κάτω από την στέγη του Θεού, και εν τέλει για όλες εκείνες τις γυναίκες που από μικρά κορίτσια ακόμα αναγκάστηκαν και αναγκάζονται να μεγαλώνουν απότομα και να βλέπουν την ζωή άδικη και άκαρδη.
Μία ψυχή κουρελιασμένη, κουρασμένη από τις βιαιότητες που περνούσε μέρα με τη μέρα, έρχεται και σου μιλά λέγοντας σου τις πιο απόκρυφες επιθυμίες που ακούγονται μέσα από λέξεις κούραση, αγανάκτηση, αιχμαλωσία. Τόσο κοινά αισθήματα των ψυχών που όμως βρίσκουν τόσα υποκείμενα και συγκλίνουν. Τόσες πολλές γυναίκες ανά τον κόσμο φοβούνται μην πέσουν κι εκείνες θύματα κακοποίησης και συνάμα εξοργίζονται με τις όμοιές τους που τους έλαχε να γίνουν έρμαια χυδαίων αισθήσεων. Η γύμνια τους γίνεται υποχείριο των πιο δυνατών και η συνέπεια για εκείνες θα μείνει για πάντα εκεί. Ο φόβος θα πέσει σαν πέπλο γύρω από εκείνες, η αναξιοπιστία για όλους θα γίνει η συντροφιά τους και η μοναξιά θα γίνει ο καλύτερος τους φίλος. Κορμιά παιδεμένα αφουγκράζονται για ώρες χτυπήματα βίαια, ανάσες βρωμερές, χάδια που στην ουσία είναι αγκάθια κι όμως εκείνες μένουν εκεί χωρίς καμία αντίδραση. Χάνουν τα λογικά τους, την αξιοπρέπεια τους γιατί φοβούνται και ντρέπονται. Φοβούνται πως μια προσπάθεια απόδρασης από την τραγική καθημερινότητα τους θα είναι παντελώς καταστροφική.
Ένας βιασμός θα δηλώνει πάντοτε την ύπαρξη του. Το σώμα μπορεί να μην λέει πολλά όσο η ψυχή. Τα σημάδια και τα τραύματα θα δείχνουν πόσο πόνο, κόπο, φόβο πέρασε τότε. Η αθωότητα θα αμαυρωθεί, η παιδικότητα θα πετάξει μακριά και όλα θα αντικατασταθούν από μια συνείδηση που θα φέρει εικόνες σκοτεινές και παράξενες που θα προσπαθείς να ξεφορτωθείς κι εκείνες θα παραμένουν εκεί επιλέγοντας κάποιες φορές να υπενθυμίζουν την άσχημη και κακόφημη ύπαρξη τους. Όμως θα πρέπει να είσαι δυνατότερη από τις κακεντρεχείς εικόνες του μυαλού σου ώστε να παραιτηθείς μια για πάντα από εκείνες, να τις υπερβείς και να ξεκινήσεις μία νέα αναζήτηση εαυτού ξοδεύοντας ευτυχία με ανθρώπους που αγαπάς. Τότε ο βιασμός θα αποτελεί για σένα έναν λευκό θόρυβο που ολοένα και θα απομακρύνεται με την πιο δυνατή προσπάθεια σου. Θα βλέπεις την ψυχή σου με τις άκρες των ματιών σου και ούτε θα αισχύνεσαι πια ούτε θα πονάς. Η καθαρότητα του μυαλού σου, ομορφιά που τόσο καιρό αρνιόσουν να δεις γύρω σου θα είναι εκεί μόνο για σένα. Και τότε όλα αυτά θα είναι πολύτιμα και ανεκτίμητα γιατί πάλεψες με τον πιο αηδιαστικό θηρίο και βγήκες νικήτρια.
Για όλα εκείνα τα κορίτσια που βιάστηκαν και πετάχτηκαν σε παρκάκια, για εκείνες που βιάζονται καθημερινά υπό τον συζυγικό δεσμό, για όλα τα παιδιά που βιάζονται κάτω από την στέγη του Θεού, και εν τέλει για όλες εκείνες τις γυναίκες που από μικρά κορίτσια ακόμα αναγκάστηκαν και αναγκάζονται να μεγαλώνουν απότομα και να βλέπουν την ζωή άδικη και άκαρδη. Για όλες εκείνες τις γυναίκες που σας δίνονται ολοκληρωτικά, που γίνονται οι καλύτερες σας φίλοι, που σας χαρίζουν ένα παιδί. Χαρίστε τους λοιπόν λίγη αγάπη, χαμόγελα, καλοσύνη, ευγένεια και πείτε τους ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί για κάποιες η δύναμη των παραπάνω μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα ενός καινούριου ξεκινήματος στην ζωή.
ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Κέντρο στήριξης κακοποιημένων γυναικών
Tηλ. 2310551041
σχόλια