Νοικοκυραίοι Ελληναράδες ανησυχούν για το πολιτιστικό επίπεδο των μικρών προσφυγόπουλων και εκδηλώνουν την απροθυμία τους να φιλοξενηθούν κι εκείνα μαζί με τα πεντακάθαρα και υγιέστατα παιδιά τους στα ίδια σχολεία.
Μην απορείτε. Είναι οι ίδιοι που φορώντας τα καλά τους παρακινούν τα τέκνα τους να κάνουν το σταυρό τους περνώντας από τις χριστιανικές εκκλησίες που διαβαίνουν. Πηγαίνουν τακτικά εσπερινό, κάνουν τάματα, επισκέπτονται μονές, εξομολογούνται και κοινωνούν.
Ο Χριστός ξέρετε δεν είχε τίποτα με τους ανθρώπους. Με τους υποκριτές και με τους πλούσιους όμως είχε. Στους βρωμιάρηδες πήγαινε, στους κουρελιασμένους, σε εκείνους που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Κυρίως όμως πήγαινε στα παιδιά, όχι τα καθαρά μόνο, αλλά σε όλα τα παιδιά.
Αν σταματούσαν λίγο τον βιαστικό βηματισμό τους θα άκουγαν και τα λόγια που ακούγονται από εκεί μέσα "«Γιατί ήμουν πεινασμένος και με θρέψατε, διψασμένος και με ξεδιψάσατε, ξένος και με φιλοξενήσατε, γυμνός και με ντύσατε, άρρωστος και με επισκεφθήκατε, φυλακισμένος και ήρθατε να με δείτε».
Και οι δίκαιοι θα απορήσουν: «Πότε στα κάναμε αυτά τα καλά ;»
«Εφόσον τα κάνατε σε έναν από τους ασήμαντους αδελφούς Μου, σ' Εμένα τα κάνατε»
Ο Χριστός ξέρετε δεν είχε τίποτα με τους ανθρώπους. Με τους υποκριτές και με τους πλούσιους όμως είχε. Στους βρωμιάρηδες πήγαινε, στους κουρελιασμένους, σε εκείνους που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Κυρίως όμως πήγαινε στα παιδιά, όχι τα καθαρά μόνο, αλλά σε όλα τα παιδιά. Τους έλεγε" (κατά Λουκά) "Αφήστε τα παιδιά να έρθουν κοντά μου και μην τα εμποδίζετε γιατί η Βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν αυτά. Σαν βεβαιώνω ότι όποιος δεν δέχεται την Βασιλεία του Θεού με την αγαθότητα και την απλότητα ενός παιδιού δεν θα μπει σε αυτήν".
Λίγα χρόνια νωρίτερα οι ίδιοι νοικοκυραίοι που ενοχλούνται από την έλλειψη υγιεινής δεν πήγαιναν σε σχολεία της επαρχίας ξυπόλητοι και ταλαιπωρημένοι; Δεν θυμούνται πλέον τίποτα τα ξέχασαν όλα. Χρηματιστήρια, καταθεσούλες, ακίνητα, εξοχικά, ομόλογα και τραπεζικά προϊόντα, έσβησαν τις μνήμες.
Κάθε γονιός έχει δικαίωμα και υποχρέωση να ανησυχεί για την υγεία των παιδιών του. Για να έχουν υγεία τα παιδιά του θα πρέπει να έχουν στοιχειώδη υγεία και τα υπόλοιπα παιδιά. Όπως στοιχειώδη παιδεία, φροντίδα κ.λ.π. Σε ένα κόσμο σκληρό ποιος μπορεί να ξέρει ποιον ρόλο θα έχει αύριο εκείνος και τα παιδιά του; Κι αν βρεθεί σε ένα αντίσκηνο απέναντι στο Μπάρι, πως θα ήθελε να το υποδεχθούν οι Ιταλοί τότε; Ως κίνδυνο ή ως θύμα κινδύνου;
Ο καλύτερος τρόπος για να δείξει ένας Έλληνας πατέρας στο παιδί του πόσο καλά φροντίζει για εκείνο και πόση αξία έχουν όλα όσα καθημερινά εκείνος του προσφέρει, είναι να βάλει το παιδί του να καθίσει δίπλα σε ένα προσφυγόπουλο. Τότε το παιδί του θα κατανοήσει καλύτερα ότι δεν είναι όλα δεδομένα. Δεν είναι δεδομένο να έχεις μητέρα και πατέρα, (ίσως και αν μην έχεις κανέναν από τους δύο), δεν είναι δεδομένο να έχεις σπίτι, στεγνά ρούχα, δωμάτιο, τηλεόραση κ.λ.π.
Το καλό ενός ανθρώπου δεν είναι πάντα το συμφέρον του; Το ίδιο το συμφέρον του, έτσι όπως το συναισθάνεται ο άνθρωπος ίσως να είναι τελικά το ..κακό του. Ο άνθρωπος δεν προστατεύει πάντα τα συμφέροντα του όταν τα υπερασπίζεται.
Δεν μπορούμε να υποκρινόμαστε ότι θα έχουμε αιώνια την ίδια θέση εμείς και τα παιδιά μας σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς. Επειδή ακριβώς δεν γνωρίζουμε τι θα μας ξημερώσει δεν μπορούμε να είμαστε εχθρικοί απέναντι σε οποιονδήποτε διότι δηλώνουμε σιγουριά για την θέση μας και αυτή η θέση δεν μας ανήκει. Τυχαία βρεθήκαμε, τυχαία την διατηρούμε και εντελώς τυχαία επίσης θα την χάσουμε.
σχόλια