Η μαμά σου; Ναι παιδί μου, να σου πω για την μαμά σου. Τι θέλεις να μάθεις; Τα πάντα; Είσαι σίγουρη; Δεν θα σου αρέσουν όλα. Μπορώ όμως να τα κάνω να ακούγονται όλα σαν μα ωραία ιστορία. Επιμένεις ε; Καλά, αλλά να θυμάσαι, εσύ το διάλεξες.
Η μαμά σου όταν ήταν μικρή... ή μάλλον όχι. Η μαμά σου δεν ήταν ποτέ μικρή, γεννήθηκε μεγάλη. Τι κάνει τους μεγάλους να διαφέρουν από τους μικρούς; Οι μικροί δεν έχουν την ευθύνη κανενός, ουτέ καν του ίδιου τους του εαυτού, είναι ξέγνοιαστοι. Η μαμά σου όμως παντα έπρεπε κάποιον να προσέχει. Και αυτό το "κάποιον" όλο και πολλαπλασιαζόταν και ξαφνικά έγινε "κάποιους", τόσους πολλούς που δεν μπορούσε άλλο οπότε αποφάσισε να μην προσέχει πια τον εαυτό της. Η μαμά σου αγαπούσε το αλκοόλ και το τσιγάρο. Έβρισκε ευκαιρίες να ξετρυπώσει από το σπίτι, μάζευε τα λεφτά της, για να πιεί και να καπνίσει. Μην κοιτάς που σου έλεγε ότι σε καταστρέφουν, η ίδια ήταν ερωτευμένη μαζί τους.
Η μαμά σου δεν είχε ποτέ αγόρι, σιχαινόταν τα χριστούγεννα και τους ανθρώπους που προσπαθούσαν με μανία να δειχτούν. Δεν είχε αδυναμίες, δεν είχε ευαισθησίες, αλλά αγαπούσε τη δική της μαμά πιο πολύ από ότι το αλκόολ και το τσιγάρο -και πίστεψε με, αυτό είναι πολύ, πάρα πολύ-. Η μαμά σου είχε στόχους αλλά όχι κίνητρα, είχε χιούμορ αλλά όχι διάθεση, είχε μυαλό αλλά δεν είχε αντοχή. είχε κουραστεί. Από τι; Με ρωτάς από τι είχε κουραστεί; Μα δεν με προσέχεις καθόλου; Η μαμά σου είχε κουραστεί να προσέχει τους άλλους, είχε κουραστει να δίνει διαταγές, είχε κουραστεί να αφήνεται.
Έπινε, μόνο έπινε και κάπνιζε, ω θεέ μου, αυτή η γυναίκα κάπνιζε πολύ, σε κάθε ευκαιρία και μετά δινόταν ολοκληρωτικά στον πρώτον τυχόντα. Πίστευε βλέπεις, πως αυτός θα την γεμίσει, πόσο ανόητη! Θεωρούσε τον εαυτό της ανάξιο να αγαπήσει και να αγαπηθεί αλλά δεν φαντάζεσαι πόσο το χρειαζόταν, το ζητούσε ο οργανισμός της πιο πολύ από το αλκόολ και το τσιγάρο. Δεν ήθελε τίποτα ρομαντικό, ήθελε αγάπη, διψούσε για αυτήν.
Αρνούνταν πεισματικά να δείξει τι πραγματικά ήταν. Της άρεζε να διαβάζει και να γράφει, λάτρευε να μένει μόνη της στο σπίτι και να ακούει δυνατή μουσική. Η μαμά σου αγαπούσε πολύ τους φίλους της αλλά.. αλλά άστο εκεί. Οι φίλοι την πονούσαν πολύ και μπορεί να μας ακούει τώρα και να στεναχωριέται και δεν χρειάζεται. Άλλο θέμα τώρα. Τελείως διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Όλοι έχουμε στη ζωή μας έναν άνθρωπο-καταπέλτη. Ο άνθρωπος αυτός καταστρέφει τα πάντα, μας αλλάζει τα δεδομένα, μας πονάει, μας κάνει κομμάτια, μας σκορπίζει και πατάει και τη στάχτη μας για να μην μπορέσει ούτε ο αέρας να μας σηκώσει. Αυτός ο άνθρωπος ήρθε στη ζωή της μαμάς σου νωρίτερα από ότι θα έπρεπε.
Της απαγόρεψε με όλους τους δυνατούς τρόπους να δεχτεί οποιονδήποτε άλλον στη ζωή της. Αυτός φταίει που μόλυνε την ψυχή της και το κορμί της. Της έδειξε πως είναι να είσαι "καθαρός" και μετά την πέταξε στις λάσπες. Δεν ξαναγύρισε ποτέ. Και όταν έφυγε η μαμά σου ανακάλυψε το ποτό και το τσιγάρο, και έπινε και κάπνιζε και αυτό συνεχίστηκε για πολύ. Θεωρούσε τον εαυτό της πόρνη πολιτελείας και κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Ξέρω, δεν κατάλαβες το "μεταφορικά". Φυσικά και ήταν πόρνη γλυκιά μου, για όλους τους ανθρώπους, υπηρετούσε, πρόσεχε, ικανοποιούσε και δεν έλεγε και πολλά, δεν έκανε παράπονα και απλά εκτελούσε εντολές. Σε κούρασα με όλα αυτά; Θέλεις να μάθεις κάτι άλλο; Γιατί έφυγε; Έφυγε γιατί ήθελε μια φορά στη ζωή της να κάνει κάτι από την αρχή μέχρι το τέλος μόνη της, να μη γίνει βάρος και να μην αφήσει την θλίψη της να την φάει ζωντανή. έφυγε γιατί δεν θα άντεχε να δει την δική της μαμά να πεθαίνει, ήθελε να έχει την πρωτιά, δεν θα το άντεχε.
Έπρεπε να φύγει, γιατί αλλιώς θα ακουγόταν ένα ΜΠΑΜ και θα είχαμε δεκάδες θύματα, έτσι λοιπόν προτίμησε να θυσιαστεί. Για έναν έρωτα, για έναν πατέρα, μια μητέρα, έναν αδερφό, μια φίλη που την χρειαζόταν, μια άλλη που έκανε κακό στον εαυτό της και ήθελε βοήθεια και για την μοναξιά της που είχε γίνει πλέον ο μόνος τρόπος επιβίωσης. Αυτά. Ελπίζω να μη σε κούρασα. Ήταν μέτριος άνθρωπος η μαμά σου, δεν χάνεις και κάτι που δεν τη γνώρισες, μην κάνεις ποτέ αυτά που έκανε αυτή, μην αδειάσεις τον εαυτό σου άδικα. Αν μπορείς να την αγαπάς, το χρειαζόταν, το χρειάζεται και θα το χρειάζεται...
