Η είδηση ότι ο όμιλος των επιχειρήσεων Πανά ανέλαβε να εκμεταλλευτεί, σε συνεργασία με την Τράπεζα Πειραιώς, το ιστορικής σημασίας Zonar's καθώς και άλλα δύο μαγαζιά της στοάς του City Link ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες των προηγούμενων ημερών για την Αθήνα και χαιρετίστηκε κυρίως με θετικά σχόλια. Οι αδερφοί Πανά, ο πρώην δήμαρχος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης Σπύρος και ο συνιδιοκτήτης του Salon de Bricolage και του Island, Χρύσανθος, έχουν εμπειρία στον επιχειρηματικό σχεδιασμό και ξεκάθαρο πλάνο για το νέο τους εγχείρημα. «Το City Link ανασαίνει ξανά. Απέκτησε εκ νέου κινητικότητα μόλις μαθεύτηκε το νέο» μου λέει ο Χρύσανθος Πανάς καθώς με υποδέχεται στη στοά. Ξεκινά να μου εξηγεί με μεγάλο ενθουσιασμό πώς προέκυψε το πρότζεκτ. «Υπήρξε μια πρόταση από την Τράπεζα Πειραιώς, που γενικά έχει συμβάλει στην ανάπτυξη του City Link. Εγώ αμέσως άρχισα να ψάχνω τι ακριβώς σημαίνει αυτή η γειτονιά. Ανατρέχοντας σε ιστορικές πηγές, είδα ότι εδώ βρισκόταν ο αστικός πυρήνας της πόλης, με σημείο αναφοράς το Zonar's. Στη Μαντάμ Σουσού του Ψαθά, η κυρία από τα υποβαθμισμένα προάστια, όταν πηγαίνει εκεί, νομίζει πως βρίσκεται στο Παρίσι. Διαβάζει με προσήλωση το μενού, κοιτάει πώς συμπεριφέρονται οι αστές δίπλα της. Έχω μάθει συγκλονιστικές λεπτομέρειες, όπως ότι ο Τσακίρης, που έπειτα έφτιαξε την πρώτη βιομηχανία με πατατάκια, ήταν κάποτε σεφ στο Zonar's. Μιλάμε για την περίοδο που χτιζόταν η αθηναϊκή κοινωνία και πριν το Κολωνάκι γίνει "Κολωνάκι" – και καταστραφεί στη συνέχεια, διότι όλοι γνωρίζουμε ότι εμπορικά το Κολωνάκι έχει πλέον αλλάξει».
Είμαστε διατεθειμένοι να το πετύχουμε, όση δουλειά κι αν χρειαστεί: Να δημιουργήσουμε μια γειτονιά που να λειτουργήσει ως νέος προορισμός και να κάνει τον Άγγλο να πει "α, κάτι έχει γίνει στην Αθήνα, ας πάω ένα Σαββατοκύριακο". Το κέντρο μιας μεγαλούπολης οφείλει να τα παρέχει όλα.
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι «βέροι» Αθηναίοι, αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον επισφαλή αυτό χαρακτηρισμό, εκείνοι τουλάχιστον των οποίων οι οικογένειες έζησαν εδώ για 2-3 γενιές, διαθέτουν σίγουρα κάποιες οικογενειακές φωτογραφίες μέσα στο Zonar's. Ήταν εξαιρετικά θλιβερό, λοιπόν, το σημείο που είχε συνδεθεί με το enfant-gâté των παλιών διανοουμένων της πόλης, τον Χατζιδάκι, τον Γκάτσο, τον Ελύτη, να επέχει πλέον στο συλλογικό υποσυνείδητο απλώς τη θέση της «καφετέριας όπου ο καπουτσίνο κοστίζει 7 ευρώ, και μάλιστα χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο». Εξίσου αδικημένη θα μπορούσαμε ενδεχομένως να πούμε ότι είναι γενικότερα η στοά του City Link και η φιλοσοφία της, αφού η διαμόρφωσή της συνέπεσε χρονικά με την έξαρση της κρίσης και ο πολυτελής χαρακτήρας της είναι συνδεδεμένος στο μυαλό πολύ κόσμου με μια αίσθηση «δηθενιάς».
«Θέλουμε, λοιπόν, το κομμάτι της Αθήνας που λέγεται City Link, εννοώντας την ευρύτερη περιοχή της Βουκουρεστίου, να αποτελέσει πόλο έλξης για τους τουρίστες. Ο λόγος που αναλάβαμε τρία μαγαζιά και όχι μόνο το Zonar's ήταν για να δημιουργήσουμε μια συγκεκριμένη δυναμική. Θα βοηθήσουν σε αυτό τα γύρω θέατρα που πρόκειται να αρχίσουν να επενδύουν και σε ξενόγλωσσα θεάματα, τα ξένα brands που δίνουν μια διεθνή εικόνα στον δρόμο, τα καλά ξενοδοχεία που γειτνιάζουν, η εικαστική δραστηριότητα που η Τράπεζα Πειραιώς επιχειρεί ήδη να φέρει στη στοά. Έχουμε σκοπό να δημιουργήσουμε δρώμενα, όπως φεστιβάλ μόδας που να απευθύνονται και στους ξένους σχεδιαστές, να καλέσουμε καλλιτέχνες για να δημιουργήσουν installations για τη Βουκουρεστίου, ονόματα που είναι πασίγνωστα στους ξένους. Γιατί όλη αυτή η εσωτερικότητα;» αναρωτιέται ο κ. Πανάς καθώς περιγράφει πώς έχει περίπου το σχέδιο στο μυαλό του και συνεχίζει: «Η ισοπέδωση των προηγούμενων ετών έδωσε τη θέση της σε πιο απαιτητικούς καταναλωτές, που παρατηρούν πίσω από τις λέξεις. Χαίρομαι για την πόλη μου, που εκτιμά αυτά που κάνω. Πραγματικά, αυτές οι δουλειές δεν είναι απλές επιχειρηματικές κινήσεις για να βγάλουμε χρήματα. Επηρεάζουμε την καθημερινότητα του πολίτη. Είμαστε διατεθειμένοι να το πετύχουμε, όση δουλειά κι αν χρειαστεί: Να δημιουργήσουμε μια γειτονιά που να λειτουργήσει ως νέος προορισμός και να κάνει τον Άγγλο να πει "α, κάτι έχει γίνει στην Αθήνα, ας πάω ένα Σαββατοκύριακο". Το κέντρο μιας μεγαλούπολης οφείλει να τα παρέχει όλα. Πέρασε η Αθήνα από τη χιπστερική της φάση, η οποία λειτούργησε στο μεγαλύτερο μέρος της ως μια κακή αντιγραφή των αντίστοιχων ευρωπαϊκών προτύπων, ενώ τα προηγούμενα χρόνια οι επιρροές μας ήταν κυρίως ανατολίτικες. Δεν ήρθε, όμως, η ώρα να δείξουμε ότι η πόλη έχει και έναν πιο ευρωπαϊκό και προσεγμένο αέρα; Πιστεύω ακράδαντα ότι οι χώροι εστίασης είναι φορείς πολιτισμού. Αν σε μια γειτονιά ανοίξουν πολλά άσχημα μπαρ και υπάρχει φασαρία, κακοπαρκαρισμένα οχήματα και βρομιά, η περιοχή υποβαθμίζεται. Αυτό, δυστυχώς, συνέβη στο Κολωνάκι, που δεν με εκφράζει πια ως συνοικία. Το Κολωνάκι θα σωθεί όταν πάψει να είναι καφετεριούπολη και η γειτονιά των φούρνων, όταν ξαναγίνει residential περιοχή και επιστρέψουν όλες εκείνες οι "καλοβαλμένες" γιαγιάδες και οι οικογένειες που κατοικούσαν εκεί. Εγώ είμαι κάτοικος Βουλιαγμένης και λατρεύω τη θάλασσα. Αλλά θέλω πλέον τους χειμώνες να κατοικοεδρεύω εδώ, στη Βουκουρεστίου, να αφουγκράζομαι τα προβλήματα της περιοχής και να βιώνω ο ίδιος την αλλαγή».
Στο διά ταύτα, η art déco αισθητική των δύο μαγαζιών της στοάς που πέρασαν στα χέρια του κ. Πανά, του City Bar και του City Bistro, δεν θα αλλοιωθεί. Το πρώτο λειτουργεί ως coffee bar που με το πέρας της μέρας εξελίσσεται σε wine bar, ενώ το δεύτερο φιλοδοξεί να γίνει ένα αυθεντικό μπιστρό στα γαλλικά πρότυπα, δηλαδή ένα μέρος προσβάσιμο όλες τις ώρες της ημέρας, όπου ο κόσμος να αναμειγνύεται αρμονικά για γεύμα ή δείπνο από την comfort κουζίνα του, καφέ ή ποτό. Πώς, όμως, αγγίζεις το Zonar's, ώστε το αποτέλεσμα να μην είναι μία από τα ίδια; «Γενικά, μας αρέσει οι χώροι να διατηρούν την ιστορία τους. Και με το Zonar's εκεί είναι το στοίχημα. Θέλουμε να δημιουργήσουμε ξανά το ανάλογο των παριζιάνικων Deux Magots και Café de Flore, που ανακαινίστηκαν με σεβασμό στην ιστορικότητά τους. Το Zonar's, λοιπόν, σύντομα θα κλείσει για να ξηλωθεί όλο και να είναι έτοιμο με την έναρξη της επόμενης σεζόν, τον Σεπτέμβριο. Θα επαναφέρουμε στοιχεία όπως οι κλασικοί καναπέδες, που αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για το design, αλλά με έναν εντελώς σύγχρονο τρόπο. Θα υπάρξει ξύλο, βελούδο, μάρμαρο, υλικά που είχαν χρησιμοποιηθεί και τότε. Έχουμε ήδη μιλήσει με τον Michael Anastassiades, έναν από τους κορυφαίους designers παγκοσμίως, για να μας προμηθεύσει τον φωτισμό. Έχω σκεφτεί να ζητήσω και τη βοήθεια του Διονύση Φωτόπουλου, που έχει περάσει άπειρες ώρες εκεί. Θέλω να υπάρχει αναφορά στην παλιά αίγλη του μαγαζιού, στην ιστορικότητά του, αλλά όχι μόνο αισθητικά. Δεν με ενδιαφέρει μόνο η βιτρίνα. Θέλω να γίνει ξανά πόλος έλξης ανθρώπων του πνεύματος. Σίγουρα, πάντως, δεν θα αφορά ένα περιορισμένο κοινό και δεν θα είναι ακριβό – γι' αυτό που πρόκειται να γίνει. Η μητέρα μου έλεγε ότι τα μεταπολεμικά χρόνια, που η Ελλάδα περνούσε πολύ πιο δύσκολες στιγμές απ' ό,τι τώρα, τότε που έβλεπες ρημαγμένα κτίρια και αληθινή δυστυχία, στο Zonar's αισθανόσουν μια αισιοδοξία. Θέλουμε η Βουκουρεστίου να γίνει αυτό που ήταν. Ένας πεζόδρομος χωρίς σκουπίδια, ατάκτως ερριμμένα μηχανάκια και κακογουστιά. Θα είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με τον δήμο –και πιστεύω ότι θα μας βοηθήσει–, όπως και με τους ιδιοκτήτες των ξενοδοχείων, των μπουτίκ, με τα θέατρα, τα μουσεία... Είμαι σίγουρος ότι ο κ. Καμίνης θα αντιληφθεί και θα επικροτήσει τα σχέδιά μας. Θέλουμε τους πάντες με το μέρος μας, τους θεατρόφιλους, τους intellectuals, τους φιλότεχνους, εκείνους που θέλουν να ξοδεύουν στις καλές μπουτίκ και τους αφορά τι έκανε η βιτρίνα της Hermès, τους χιπστεράδες που θα περάσουν για μπίρα. Εμείς τη Βουκουρεστίου την ονειρευόμαστε με μια μπάντα που θα παίζει κλασική μουσική, θα θέλαμε να επέλθει μια ομοιογένεια σε όλα τα μαγαζιά του τετραγώνου, όπως στο Saint-Germain-des-Prés. Η επανάληψη δημιουργεί ομορφιά».
σχόλια