ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε βλέπω πρόβλημα σε όσα λες: απλά, δεν ήθελες πραγματικά όσους σε έχουν προσεγγίσει. Αν βρεθεί κάποιος τον οποίο επιθυμείς πραγματικά, θα παύσουν οι όποιες αναστολές σου.

Πρώτο όλων, δεν γνωρίζεις σε τί κατάσταση είναι τα ζευγάρια, όταν είναι μακρυά από βλέμματα. Οπότε μπορεί και να ζηλεύεις τζάμπα. Υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ του είναι και του φαίνεσθαι. Έπειτα υπάρχουν και άλλες, περίπλοκες καταστάσεις (όπως στα social αναγράφουν και το είδος σχέσης: "Είναι περίπλοκο..."). Εκτός αυτών των πιθανοτήτων όμως, η ζήλια ποτέ δεν είναι κάτι το υγιές ή καλός σύμβουλος γενικά, εκτός αν έχει ευεργετική επίδραση επάνω σου και σε παρακινήσει ωφέλιμα να κάνεις κάτι καλό για εσένα.Και κάτι προχωρημένο. Το να βρεις έναν άνθρωπο να κάνεις σχέση και να είστε μαζί, δεν είναι το τέλος, το ζητούμενο, αλλά η αρχή και μετά; Δοκιμασίες, "αγώνες". Το δύσκολο είναι να φτιάξεις κάτι από το τίποτα, ή να το κρατήσεις ακέραιο -κατά το δυνατόν έστω-, με το πέρασμα του χρόνου. Θέλοντας και μή, αναγκαστικά θα έχεις πολλές γνωριμίες και θα βιώσεις πολλές καταστάσεις, άλλες καλύτερες και άλλες όχι. Το ότι έχεις αντικρουόμενες τάσεις δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να παραμείνει στη σφαίρα του προσωρινού και να μην έχει κάποια αρνητική επιρροή (να μην αποτελέση τροχοπέδη στην προσωπική σου ανάπτυξη π.χ.), ιδίως σε βάθος χρόνου. Μπορεί να είναι και "υποσυνείδητη άμυνα" για να μην κακοπέσεις. Δεν μπορείς όμως να μπεις σε "αποστειρωμένο περιβάλλον" και αυτό δεν θα σε ωφελούσε πουθενά, απεναντίας μάλλον.Να θέτεις ευδιάκριτα όρια και να δοκιμάζεις το πρόσωπο που σε ενδιαφέρει. Μπορεί να εκπλαγείς θετικά. Εσύ όρισε μέχρι πού θα φτάσει και το πόσο θα σε επηρεάσει κι αν δεις ότι δεν αξίζει, την πόρτα θα την κλείσεις εσύ. Με αμφιβολίες και ημίμετρα θα πετύχεις πολύ λίγα κι είναι κρίμμα, γιατί για να έχεις τέτοιες ανησυχίες έτσι όπως τις εκφράζεις, μάλλον αξίζεις πολλά.

Λοιπον μια χαρά άτομο σε βρίσκω. Μπορεί η άσχημη σου εμπειρία απο τις προηγούμενες σχεσεις που πληγώθηκες να ειναι η αιτία που "αποτραβιέσαι" όταν κάποιος σου προτείνει μια εξοδο, εναν καφέ ή να σε γνωρίσει. Μπορείς να αφαιρέσεις απο το μυαλό σου τις προηγούμενες αρνητικές εμπειρίες ως εξης, απλα συνέβησαν με τα συγκεκριμένα ατομα που γνώρισες, δεν ειναι όλοι έτσι, επομένως δεν υπάρχει λόγος να αποτραβιέσαι και να φοβάσαι. Κάθε νέα γνωριμία ειναι ενας αλλος άνθρωπος και εχει να δώσει διαφορετικά δείγματα με όσους εχεις γνωρίσει. Θα σου ελεγα να βγεις ναι, να αρχισεις να βγαινεις, και εχεις ατομα που σε προσεγγίζουν και τα διωχνεις. Να αρχισεις να κανεις γνωριμίες να μιλάς, και βλέπεις που θα σε οδηγήσουν. Αν βλέπεις οτι δε θέλεις ή δε σου βγαίνει οκ δεν προχωρας. Αλλα γιατι να μη δώσεις μια ευκαιρία να στο παιδι απο τη σχολή που μας ανέφερες, να βγειτε και θα έβλεπες πως θα πήγαινε ολο αυτο. Μην ακούς τους αλλους εισαι μικρή ακομα, περνάει ο καιρός εχεις φτασει 30 και γινεται οτι διαβάζουμε εδώ συνεχώς, ειμαι μονη και δε βρίσκω σχέση. Τωρα που εχεις ευκαιρίες για γνωριμίες και εισαι και μια χαρά θα ελεγα να κλείσεις τα αυτιά στο παρελθον και στους τρίτους που λενε μη βιάζεσαι μωρε εχεις χρονο, και να κανεις αυτο που θέλεις εσυ και αυτο που σου βγαίνει. Και λίγο λίγο θα δεις οτι αδίκως φοβοσουν και εμενες πίσω για κάποιους losers που έτυχε να γνωρίσεις και φέρθηκαν όπως φέρθηκαν. Μπορεις να το κανεις να βγαινεις για καφέ και κουβέντα λίγο λίγο στην αρχή μέχρι να αποβαλλεις αυτο το τράβηγμα και τη φοβία. Θέλει χρονο αλλά φτιάχνεται. Είναι να αλλαξεις οπτική και να πεις ειμαι μια χαρά και γαμώ τα ατομα, ποιος ο λογος να μένω πίσω και να αγκιστρωνομαι απο καποιες άσχημες εμπειρίες του παρελθόντος? Κρατα όσα θες να κρατήσεις και προχωρας μπροστά όπως σου αρέσει κανοντας γνωριμίες και κανοντας οτι σε ευχαριστεί και με οτι νιώθεις καλα. Αν νιώθεις οτι δεν μπορεις να το διαχειριστείς μπορεις να πας σε εναν ψυχολόγο να σε βοηθήσει, υπάρχει και η δωρεάν γραμμή στήριξης, ψάξε σχετικα. Επίσης ένα τελευταίο επειδή κωλωνεις με το πως θα το πεις στη μαμά σου κλπ κλπ δεν ειναι αναγκη να της το πεις απο την πρωτη μέρα για να μη σε μπλοκάρει με όσα θα αρχίσει να σου λέει. Για τις προηγούμενες σχεσεις σου ήξερε? Αν οχι δεν ειναι αναγκη να ξέρει επακριβώς και την ερωτικη σου ζωή, έτσι για να μπορεις να διαχειριστείς τη φοβία σου σε αυτή τη φαση που εισαι, της αρκεί ενα θα βγω με φίλες. Και να βγαινεις. Και μετα φυσικά της λες εχω σχέση αφού εσυ ηδη θα λειτουργεις ομαλά στη σχέση σου. Χαλαρή να εισαι και ο εαυτος σου. Επόμενο ειναι μια αρνητικη εμπειρία να μας φοβίζει σε κάθε τι νέο παρόμοιο ομως η ζωή ειναι ενα ρίσκο. Ρισκάρεις. Κάνε μια προσπάθεια. Μπορεις. Αξιζεις και εσυ αγάπη. Να εισαι καλά και να περνάς καλα.

Να ξέρεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν όπως κ συ (εγώ) και πολλές φορές μπερδεύομαι αν αυτό που με κρατάει πίσω στο να μπλέξω με καποιον είναι η ανασφάλεια μου ή το ένστικτο μου. Μέχρι τώρα ήταν κυρίως το ένστικτο. Για συμβουλή... Αν είναι κάποιος που σαρεσει 100% και σου εμπνέει και συναισθηματική ασφάλεια κ ωριμότητα 100% θα σου ελεγα να πας κόντρα στον φόβο γιατί αυτός ο άνθρωπος θα νοιαστει για σένα κ θα σε βοηθήσει να μην φοβάσαι, θέλω να πιστεύω. Δεν χρειάζεται να μπλέξεις με τον πρώτο που θα σαρεσει κάπως. Να είσαι επιλεκτική όπως είσαι, δεν χρειαζόμαστε άλλους να μας γεμίσουν με ανασφάλειες μόνο με τον θαυμασμό τους, το ενδιαφέρον κ το ευγενικό ωραίο μυαλό τους ;)

Από αυτά που γράφεις μου δίνεις την εντύπωση ότι φοβάσαι να βγεις από την comfort zone σου. Ίσως έχεις δεχτεί πολλή αρνητική κριτική στη ζωή σου και για αυτό είσαι πολύ κουμπωμένη.Τώρα πώς λύνεται αυτό, δεν ξέρω. Ίσως σε βοηθήσει το να προσπαθήσεις να βγεις από τη ζώνη ασφαλείας σου σε άλλες περιπτώσεις ή να σκέφτεσαι ότι δεν υπάρχει κάτι να φοβάσαι σε ένα ραντεβού με κάποιο αγόρι.