• Ιάνης Ξενάκης, Πλεκτό (1993)
• Beat Furrer, Άρια (1999) / Σολίστ: Petra Hoffmann, σοπράνο
• Gérard Grisey, Περίοδοι (1974) (Β΄Μέρος του κύκλου Les espaces acoustiques)
• Γιάννης Χρήστου, Αναπαράστασις Ι (αστρωνκατοιδανυκτερωνομηγυριν) (1968) / Σολίστ: Ασάφ Λεβίτιν, βαρύτονος
Σύνολο DissonArt: Γιάννης Ανισέγκος, φλάουτο / Αλέξης Σταυρίδης, κλαρινέτο / Παύλος Γεωργιάδης, τούμπα / Φιλήμονας Στεφανίδης, τρομπόνι / Λενιώ Λιάτσου, πιάνο / Αλέξανδρος Ιωάννου, κρουστά / Θοδωρής Πατσαλίδης, βιολί / Ανδρέας Παπανικολάου, βιολί / Δημήτρης Πολυζωίδης, βιολί, βιόλα / Αγγέλα Γιαννάκη, βιόλα / Βασίλης Σαϊτης, τσέλο / Γιάννης Χατζής, μπάσο. Φωνητικό σύνολο: Μαριάνα Βογιατζή, Παναγιώτης Γκλίστης, Στάθης Γραφανάκης, Θανάσης Δεληγιάννης, Ηλιάννα Ηλιάδου, Θεόφιλος Λαμπριανίδης, Εύα Ντούρου.
Μουσική διεύθυνση: Beat Furrer
Σκηνοθετική επιμέλεια: Αλέξης Ευκλείδης
Το νεότευκτο σύνολο dissonArt από τη Θεσσαλονίκη αποτίει φόρο τιμής σε δύο σπουδαίους συμπατριώτες μας, ιχνηλατώντας παράλληλα μερικές από τις κυρίαρχες τάσεις της μουσικής πρωτοπορίας του β’ μισού του 20ου αιώνα. Ρηξικέλευθο, με ευρεία επιρροή, το έργο του Ξενάκη αντιμετώπισε τη μουσική ως συγκεκριμένη κρυστάλλωση παγκόσμιων αρχών, αξιοποιώντας ενίοτε αφηρημένα μέσα, όπως οι φυσικοί νόμοι ή τα μαθηματικά. Ο Γιάννης Χρήστου, πάλι, επιχείρησε μια βιωματική, «μεταφυσική» προσέγγιση του μουσικού δρώμενου, επηρεασμένη από την αναλυτική ψυχολογία και το μυστικισμό. Το πρόγραμμα συμπληρώνεται με έργα του Γάλλου Grisey - πρωτοπόρου της λεγόμενης «φασματικής» [spectrale] μουσικής, η οποία αναζήτησε συνειδητά τις δομές της στις ιδιότητες του ίδιου του ήχου - και του Ελβετού Beat Furrer, που εκτελεί και χρέη μουσικού διευθυντή της συναυλίας.
σχόλια