ΕΝΑ ΜΠΡΑΒΟ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΝ
Υπερψηφίστηκε από τη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής για την Ψηφιακή Διακυβέρνηση.
Μπράβο στον υπουργό που κατέθεσε έναν καλό νομοσχέδιο προς ψήφιση, μπράβο και στους 275 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και του ΜέΡΑ25 που το υπερψήφισαν. Ήταν μια καλή στιγμή για το ελληνικό Κοινοβούλιο. [Ας ελπίσουμε ότι δεν θα συμβεί ό,τι συνέβη με τον νόμο Διαμαντοπούλου, που είχε ψηφιστεί με παρόμοια πλειοψηφία.]
Το νομοσχέδιο καταψήφισαν το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση. Αλλά, «Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα!».
• • •
ΕΞΑΡΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε ότι την προηγούμενη εβδομάδα καταγράφηκαν περισσότερα κρούσματα ανά εβδομάδα από την έναρξη της πανδημίας.
Οι θάνατοι ξεπέρασαν τις 200.000 στις ΗΠΑ, περισσότεροι από τους θανάτους Αμερικανών αθροιστικά σε όλους τους πολέμους.
Πάνω από 10.000 κρούσματα και 21 νεκροί σε μια μέρα στην Ισπανία.
Ο Μπόρις Τζόνσον ανακοίνωσε αυστηρότερα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, που θα διατηρηθούν πιθανής διάρκειας ενός εξαμήνου.
Τούτων και άλλων δοθέντων, φαίνεται λογική η πρόβλεψη του Μπιλ Γκέιτς ότι δεν πρόκειται να δούμε το τέλος της πανδημίας του covid-19 πριν από το 2022, αν και εκτίμησε ότι την επόμενη χρονιά θα «πέσουν» οι αριθμοί.
Η δικαιολογημένη αποστροφή των κυβερνήσεων για γενικό lockdown δύσκολα θα αλλάξει τους επόμενους μήνες. Αυτό που μάλλον θα αλλάξει θα είναι η ρητορεία σχετικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας και τις προτεραιότητες που πρέπει να τεθούν. Ήδη γράφεται, λόγου χάριν, ότι πρέπει να αποδεχθούμε την ιδέα ότι θάνατοι θα υπάρχουν, οι οποίοι πάντως μειώνονται, και ότι αυτό είναι το αναγκαίο κόστος αν θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανή την οικονομία.
• • •
ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΑΠΕΙΝΑ
Ο σύζυγος: Ξέρετε στο σπίτι τις αποφάσεις για τα μεγάλα προβλήματα — ευρωπαϊκή ενοποίηση, διανομή του ΑΕΠ, κ.ο.κ. — τις παίρνω εγώ. Η γυναίκα παίρνει τις άλλες — πώς θα βάψουμε το σπίτι, σε ποιο σχολείο θα πάνε τα παιδιά, κ.ο.κ. (κάπου είχα διαβάσει ότι άρεζε πολύ στον Μίλτον Φρίντμαν).
Μου ήρθε στο μυαλό, διότι τις τελευταίες μέρες ορισμένοι σηκώνουν το δάκτυλο υποδεικνύοντας ότι πρέπει να ασχολούμαστε με τα σημαντικά ζητήματα (ελληνοτουρκικά, πανδημία, προσφυγικό, οικονομική ύφεση), και όχι τα ασήμαντα (Κουμουτσάκος, φίλησε ή όχι το χέρι του ιερέα ο Χαρδαλιάς, κ.λπ.). Κατά κανόνα, αυτά ακούγονται από άτομα που στηρίζουν την κυβέρνηση, ακόμη και από στελέχη της κυβέρνησης. Όταν καταλάβουν πόση ζημιά προκαλούν αυτά τα «ασήμαντα» στην εικόνα της κυβέρνησης θα είναι αργά.
• • •
ΔΥΟ ΠΡΩΤΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Η δικαστής Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπουργκ θα είναι η πρώτη γυναίκα της οποίας η σορός θα εκτεθεί στη ροτόντα του Καπιτωλίου σε δημόσια επιμνημόσυνη τελετή.
Η ακτιβίστρια Ρόζα Παρκς, επίσης, υπήρξε η πρώτη γυναίκα της οποίας η σορός εξετέθη στη ροτόντα του Καπιτωλίου σε τιμητική επιμνημόσυνη τελετή.
Τυπικά, η δημόσια επιμνημόσυνη τελετή (in state) αφορά εκλεγμένους αξιωματούχους (Πρόεδροι, Γερουσιαστές, Αντιπρόσωποι) ή στρατιωτικούς, ενώ η τιμητική (in honor) αφορά άτομα με ιστορική ή σημαντική συνεισφορά στη χώρα. Κατά τα άλλα, δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές.
Αναμφίβολα, δίκαιη αναγνώριση. Οι δύο αυτές σπουδαίες γυναίκες συνετέλεσαν αποφασιστικά στη διαμόρφωση ενός νέου χάρτη όσον αφορά τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα στις ΗΠΑ, και από εκεί σε όλον τον πλανήτη.
• • •
ΤΟ «ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΦΚΑ» ΣΤΟΝ ΚΟΥΝΤΕΡΑ
Το Διεθνές βραβείο Λογοτεχνίας «Φραντς Κάφκα» του 2020 απενεμήθη στον Μίλαν Κούντερα. Ο 91-χρονος συγγραφέας αποδέχθηκε τη βράβευση με μεγάλη χαρά, δηλώνοντας ότι αισθάνεται τιμή για το βραβείο, ιδίως επειδή το βραβείο Κάφκα συνδέεται με έναν συγγραφέα που τον θεωρεί οικείο του.
Το βραβείο απονέμεται από διεθνή επιτροπή, στους δε βραβευμένους συγκαταλέγονται διάσημοι συγγραφείς, όπως ο Φίλιπ Ροθ, ο Χάρολντ Πίντερ, η Μάργκαρετ Άτγουντ και άλλοι. Το βραβείο ίσως μετρήσει και στο φετινό Νόμπελ Λογοτεχνίας, για το οποίο είναι υποψήφιος ο Κούντερα.
Ο Κούντερα ζει στο Παρίσι από το 1975, το 1979 του αφαιρέθηκε η τσέχικη υπηκοότητα, όταν χαρακτήρισε τον Γκούσταβ Χούζακ «Πρόεδρο της λήθης», και το 1981 έγινε Γάλλος πολίτης. Πέρυσι η τσεχική υπηκοότητα του αποδόθηκε ξανά.
Για πρώτη φορά ύστερα από δεκαετίες, ο Κούντερα επέτρεψε να μεταφραστεί βιβλίο του στα τσέχικα: το τελευταίο του μυθιστόρημα «Η Γιορτή της Ασημαντότητας» κυκλοφόρησε αυτόν τον Σεπτέμβριο στην πατρίδα του.
Όπως πάρα πολλές χώρες, η Ελλάδα αγάπησε τον Κούντερα, απέκτησε πολλούς και φανατικούς αναγνώστες, τα δε βιβλία του μεταφράζονταν λίγο μετά τη δημοσίευσή τους. Έγραψε σπουδαία βιβλία, αλλά η πρώτη, δική μου και πολλών άλλων, αγάπη δεν ξεχνιέται. Ήταν «Το Αστείο» στις εκδόσεις Κάλβος που κυκλοφόρησε μέσα στη δικτατορία, ένα από τα βιβλία που δεν επέτρεψαν να μας αγγίξει ο σταλινικός ολοκληρωτισμός. Δεν το λες και λίγο.
σχόλια