26.10.2020 | 00:30
Ένα απρόσμενο δώρο
Στα 45 μου έχω ζήσει πολλά και πλέον μεγαλώνω μόνη - χωρίς υποστήριξη από τον πατέρα τους - δυο παιδιά. Μεγάλο άγχος και το οικονομικό και η ευθύνη. Εύχομαι να είμαι γερή να μπορέσω να τα μεγαλώσω.Ξαφνικά γνώρισα κάποιον που με κάνει να αισθάνομαι όμορφα, με εκτιμά και με θαυμάζει. Οι συζητήσεις μαζί του είναι απόλαυση. Είναι πρόκληση να βρισκόμαστε, καθώς σπάνια έχω προσωπικό χρόνο. Όμως κοντά του χαλαρώνω, χαίρομαι, είμαι βαθιά ευτυχισμένη. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει, αλλά είμαι ευγνώμων για όσο το ζήσω. Είναι θεραπευτικό, σαν δώρο από τη ζωή...
0
