Το περασμένο καλοκαίρι άνθρωποι που έκαναν βόλτα σε παραλία στον δυτικό Καναδά εντόπισαν μια μακρόστενη πέτρινη φιγούρα.
Ζύγιζε περίπου 100 κιλά και είχε σκαλισμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, ενώ ήταν καλυμμένη με φύκια. Για το εύρημα ενημερώθηκε ένας αρχαιολόγος στο μεγαλύτερο μουσείο της πόλης Βικτώρια.
Αφού μελέτησε το γλυπτό και συμβουλεύτηκε ιθαγενείς της περιοχής, το Βασιλικό Mουσείο της Βρετανικής Κολούμπια ανακοίνωσε τον Ιανουάριο ότι το γλυπτό πιθανότατα είναι μια τελετουργική στήλη που σκάλισαν οι Lekwungen, φυλή της περιοχής.
«Είναι ένα ξεχωριστό εύρημα με ξεχωριστή ιστορία», έγραψε σε blog ο Τζακ Λόχμαν, επικεφαλής του μουσείου. Στο ίδιο κείμενο ανέφερε ότι το μουσείο θέλει να μάθει περισσότερα για την «πολιτιστική σημασία» της στήλης. Όμως, αυτός ο ενθουσιασμός δεν κράτησε πολύ.
Λίγες ημέρες αργότερα ένας ντόπιος καλλιτέχνης δήλωσε ότι το γλυπτό δεν είναι πάνω από τριών ετών και ότι το σκάλισε ο ίδιος. «Είναι απολύτως, 110% δικό μου γλυπτό», δήλωσε ο Ρέι Μπουντρό στους Times Colonist, παρέχοντας φωτογραφίες με ένα εντυπωσιακά ίδιο γλυπτό πάνω στο οποίο δούλευε ο ίδιος το 2017.
Ο Μπουντρό είπε ότι χρησιμοποίησε απλό σφυρί και καλέμι για να διαμορφώσει το χαρακτηριστικό πρόσωπο, προτού εξαφανιστεί η πέτρα από την παραλία όπου τη δούλευε.
Τις εβδομάδες που ακολούθησαν ξέσπασε μια διαμάχη για το μυστηριώδες γλυπτό, τα αρχικά ευρήματα του μουσείου αλλά και τον τρόπο με τον οποίο πιστοποιείται η γνησιότητα τέτοιων εκτιμήσεων.
Μετά τις δηλώσεις του Μπουντρό το μουσείο «αθόρυβα» διέγραψε το blog και όποιες άλλες αναφορές είχε κάνει σε αυτό το εύρημα. Όμως η Λου-αν Νιλ, επικεφαλής στο τμήμα ιθαγενών και επαναπατρισμού του μουσείου υπεραμύνθηκε της αξιολόγησης και εξέφρασε την άποψη ότι ο κόσμος βιάστηκε να κρίνει.
«Δεν ξέρουμε αν η πέτρα έχει το αρχικό της σχήμα. Δεν ξέρουμε αν ο κ. Μπουντρό ξεκίνησε να δουλεύει σε μία πέτρα που είχε ήδη κάτι σκαλισμένο», δήλωσε στον Observer. «Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλές ερωτήσεις και πράγματα για τα οποία θα ήθελα να μιλήσω μαζί του», συμπλήρωσε.
Άλλα έργα του Μπουντρό είναι διάσπαρτα στην ακτή νότια της Βικτώρια, αλλά η περιοχή ήταν κάποτε ένας μεγάλος οικισμός των Lekwungen. «Οι γηραιοί έχουν μιλήσει για παλιές σκαλισμένες πέτρες που είναι συνηθισμένες στην περιοχή, αλλά παραδόξως όχι στη συγκεκριμένη παραλία», δήλωσε η Λου-αν Νιλ. Ιθαγενής καλλιτέχνιδα η ίδια, επεσήμανε ότι το σχήμα του γλυπτού εμφανίζεται σε άλλες πέτρινες φιγούρες ιθαγενών της περιοχής.
Αυτό ήταν που έκανε τον αρχαιολόγο του μουσείου Γκραντ Κέντι να υποθέσει ότι η στήλη μπορεί να είναι η ίδια που ανέφεραν γηραιοί ιθαγενείς σε έναν ανθρωπολόγο στα τέλη του 1880. Στο blog που έχει διαγραφεί πλέον ο Κέντι ανέφερε ότι το γλυπτό ήταν πιθανότατα μια πέτρινη στήλη που χρησιμοποιούνταν σε τελετές των Lekwungen.
Προς το παρόν, η πέτρα είναι σε μια δεξαμενή νερού, όπου καθαρίζεται από τα φύκια και το αλάτι. Θα μελετηθεί από γηραιούς ιθαγενείς, προκειμένου- από τις γνώσεις τους για την τέχνη και την ιστορία της περιοχής- να βγει κάποιο συμπέρασμα.
