Ο Λόρενς Φερλινγκέτι, ο Αμερικανός εκδότης, ποιητής, συγγραφέας και ζωγράφος, θρύλος της μπιτ σκηνής, ιδιοκτήτης του θρυλικού βιβλιοπωλείου βιβλιοπωλείο City Lights που επηρέασε γενιές καλλιτεχνών και συγγραφέων του Σαν Φρανσίσκο και της χώρας του πέθανε τη Δευτέρα στο σπίτι του στο Σαν Φρανσίσκο από πνευμονοπάθεια όπως ανακοίνωσε η κόρη του Τζούλι Σάσερ . Ήταν 101 ετών.
Ο Φερλινγκέτι ήταν αυτός που το 1955 ξεκίνησε με όχημα το βιβλιοπωλείο του τις εκδόσεις City Lights, που τα επόμενα χρόνια έδωσαν βήμα στους σημαντικότερους μπιτ ποιητές και συγγραφείς και ανέδειξε τα σημαντικότερα βιβλία εναλλακτικής λογοτεχνίας και ποίησης. Οι νέοι Αμερικανοί ποιητές και λογοτέχνες βρήκαν ένα φιλόξενο μέρος για να αναπτύξουν τις ιδέες τους και να δουν τις δουλειές τους -που κανένας άλλος οίκος δε θα τολμούσε να το κάνει- δημοσιευμένες.
Εμπνευσμένος εκδότης και ποιητής και ο ίδιος δημιούργησε την πιο σοβαρή ζύμωση μέσα από την οποία εκφράστηκε η νέα αμερικανική κουλτούρα των δεκαετιών '50-'60 στη Δυτική Ακτή.
Όταν έφτασα στο Σαν Φρανσίσκο το 1951 φορούσα μπερέ. Αν ήμουν κάτι, ήμουν ο τελευταίος από τους μποέμ και όχι ο πρώτος των Μπιτ
Ο Φερλινγκέτι γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1919, μεγάλωσε στη Μασαχουσσέτη και υπηρέτησε στο Ναυτικό κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, παίρνοντας μέρος και στην απόβαση της Νορμανδίας. Μετά τον πόλεμο σπούδασε στην Αμερική και στη Σορβόννη, όπου έκανε το διδακτορικό του. Επέστρεψε στη χώρα του το 1953 και μαζί με τον Πήτερ Μάρτιν άνοιξε στο Σαν Φρανσίσκο το βιβλιοπωλείο City Lights, που εμπνεύστηκε το όνομά του από την ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν.
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ του μπιτ κινήματος, κατόρθωσε και έκανε διάσημο το Σαν Φρανσίσκο, σαν τόπο που γεννήθηκε ένα από τα κινήματα που καθόρισαν την μεταπολεμική Αμερική δε θεωρούσε τον εαυτό του μέλος του μπιτ κινήματος, μάλιστα σε μια συνέντευξή του στον Guardian το 2006, χαριτολογώντα είχε πει πως. «Όταν έφτασα στο Σαν Φρανσίσκο το 1951 φορούσα μπερέ. Αν ήμουν κάτι, ήμουν ο τελευταίος από τους μποέμ και όχι ο πρώτος των Μπιτ».
Τον Οκτώβριο του 1955, ο Άλεν Γκίνσμπεργκ, ο πιο διάσημος του κινήματος, απήγγειλε δημόσια ένα μέρος του ποιήματός του Ουρλιαχτό στην Six Gallery του Σαν Φρανσίσκο ενώ στην εκδήλωση συμμετείχαν ακόμα οι ποιητές Γκάρι Σνάιντερ και Μάικλ Μακλούρ. Ο Λόρενς Φερλινγκέτι, που ήταν παρών στην εκδήλωση προσφέρθηκε άμεσα να δημοσιεύσει το έργο του, στον εκδοτικό του οίκο. Το Ουρλιαχτό δημοσιεύτηκε τελικά το 1956 με μία εισαγωγή του Γουίλιαμ Κάρλος Γουίλιαμς. Πολύ σύντομα απαγορεύτηκε ως άσεμνο. Η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια και μετά από μια σειρά δίκες τελικά επετράπη να συνεχιστεί η κυκλοφορία ενός από τα πιο εμβληματικά έργα της μπιτ λογοτεχνίας.
Όπως πολλοί ποιητές της γενιάς και της εποχής του, ο Φερλινγκέτι, επηρεάστηκε ιδεολογικά, μεταξύ άλλων, από το βουδισμό και τον αναρχοκομμουνισμό. Έχει εκθέσει αρκετές φορές έργα ζωγραφικής του. Απ' το συγγραφικό του έργο ξεχωρίζουν η ποιητική συλλογή A Coney Island Of The Mind του 1958, που μεταφράστηκε σε εννιά γλώσσες και έχει πουλήσει ένα εκατομμύριο αντίτυπα, και η συλλογή Landscapes Of Living And Dying που έχει βραβευτεί στην Αμερική. Έχει γράψει επίσης θεατρικά έργα. Του απονεμήθηκε το μετάλλιο της Αμερικανικής Εταιρείας Ποίησης το 2003.
Ήταν το πέμπτο παιδί Ιταλού μετανάστη από την Λομβαρδία της και Γαλλίδας μητέρας. Ορφάνεψε γρήγορα, υιοθετήθηκε από θείους του και μεταφέρθηκε στο Στρασβούργο όπου πέρασε τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής του. Ξαναγυρίζοντας στην Αμερική μπήκε εσωτερικός σε μια μεσοαστική οικογένεια καθηγητών, τους Μπίσλαντ και έμεινε μαζί τους μέχρι που τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας και πήρε το πτυχίο του στη φιλολογία το 1941. Αμέσως κατατάχθηκε στο ναυτικό. Έλαβε μέρος στην απόβαση της Νορμανδίας και δούλεψε για την Αντίσταση μαζί με τους ελεύθερους Γάλλους και Νορβηγούς. Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Γκρίνουιτς Βίλατζ, σπουδάζοντας παράλληλα στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια ως το 1947. Το 1948 πήγε στο Παρίσι για να κάνει το διδακτορικό του στη Σορβόννη. Εκεί άρχισε να γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα -το "Her", που εκδόθηκε 12 χρόνια αργότερα- και να μεταφράζει Πρεβέρ. Παντρεύτηκε μια Αμερικανίδα φοιτήτρια και γύρισε στο Σαν Φρανσίσκο. Έγραφε κριτική τέχνης σε περιοδικά, έκανε παρέα με εξπρεσιονιστές ζωγράφους και παρακολουθούσε τις ποιητικές συγκεντρώσεις της πόλης. Δημιουργήθηκε έτσι ο πυρήνας του ποιητικού κινήματος του Σαν Φρανσίσκο.
