Εκτός από δημοφιλής συγγραφέας, η Φραν Λίμποβιτς αποδεικνύεται «πολυγραφότατη» κριτικός στο Amazon, όπως σημειώνει το περιοδικό New Yorker στη χιουμοριστική του στήλη, σταχυολογώντας μερικές από τις πιο «διαφωτιστικές» κριτικές σε προϊόντα με ένα «αστεράκι».
-Σε αλάτι με άρωμα σκόρδου (τριπλή συσκευασία)
«Είμαστε τόσο τεμπέληδες; Δεν μπορούμε να ψιλοκόψουμε σκόρδο; Πρέπει να αρωματίσουμε το αλάτι; Το αλάτι έχει γεύση. Με καταλαβαίνετε; Το αλάτι έχει ήδη γεύση κι εμείς προσθέτουμε γεύση στη γεύση»
-Πατάκι εξώπορτας με την επιγραφή "Welcome" ( Καλώς ήρθατε)
«Δεν μου αρέσουν τα πατάκια εξώπορτας. Δημιουργούν προσδοκίες σε έναν καλεσμένο πως το διαμέρισμά μου είναι φιλόξενο. Και αυτό δεν ισχύει. Αντί για «Καλώς ήρθατε» θα έπρεπε να γράφει «Οκ, είσαι εδώ. Είμαι εδώ. Ας πάμε προχωρήσουμε με αυτό. Και θα έπρεπε να υπάρχει ένα ακόμα πατάκι στην έξοδο που να λέει «Είδες; Ήταν αυτό πραγματικά απαραίτητο; Νομίζω πως ένα τηλεφώνημα θα αρκούσε».
-Απόλυτο βιβλίο μαγειρικής για Foodies
«Σιχαίνομαι τον όρο "foodie". Εννοώ πώς αυτό είναι στοιχείο προσωπικότητας; «Μου αρέσει το φαγητό» Πόσο πρωτότυπο. Μήπως σου αρέσει και ο αέρας; Το νερό; Η ασφάλεια;»
-Κύβος του Ρούμπικ
«Το τελειώνεις. Και μετά; Συγχαρητήρια. Έχεις έναν ελαφρώς πιο όμορφο κύβο.»
-Σφυρί
«Γιατί σφυροκοπούμε; Γιατί, ως άνθρωποι, αισθανόμαστε την ανάγκη να ανοίγουμε τρύπες με καρφιά σε πράγματα. Για αυτό αγαπώ τη Νέα Υόρκη. Όλοι νοικιάζουν. Ζω στο διαμέρισμά μου επί 35 χρόνια και δεν έχω κάνει ούτε μία τρύπα. Δεν κρέμεται τίποτα από τους τοίχους. Ακόμα κι αν πεθάνω εδώ, θα πάρω πίσω τα χρήματα της ασφάλειας».
-Φορητή μπετονιέρα
«Ευτυχώς είναι φορητή. Για τις περιπτώσεις που θέλω να αναμείξω τσιμέντο εν κινήσει. Βλέπετε, αυτό είναι το πρόβλημα με την κοινωνία μας. Έχουμε εμμονή με το multitasking, να κάνουμε ταυτόχρονα πολλά πράγματα, που δεν μπορούμε πια ούτε να αναμείξουμε το τσιμέντο χωρίς ταυτόχρονα να στέλνουμε μηνύματα ή να τρώμε ένα σάντουιτς. Αν η δουλειά σου είναι να αναμειγνύεις τσιμέντο, απλά συγκεντρώσου σε αυτό, οκ; Το κολατσιό μπορεί να περιμένει»
-Crayons, 64 χρώματα
«Ποτέ δεν θα δεις κάτι γραμμένο με crayon και θα σκεφτείς «αυτό πρέπει να το διαβάσω». Τα crayon είναι ένα εργαλείο για παιδιά και ηλίθιους. Αν η διακήρυξη της Ανεξαρτησίας ήταν γραμμένη με crayon δεν θα ήμασταν χώρα σήμερα. Κανείς δεν θα μας έπαιρνε σοβαρά.»
-«Δακτυλίδι» φωτός για σέλφι με τρίποδο
«Οι άνθρωποι έχουν διαρκώς την ανάγκη να μαγνητοσκοπούν τους εαυτούς τους. Δεν καταλαβαίνω γιατί. Νομίζουν ότι κάτι ενδιαφέρον ίσως συμβεί. Δεν θέλουν να το χάσουν. Αφήστε με να σας διαφωτίσω, τίποτε ενδιαφέρον δεν συμβαίνει ποτέ. Ίσως δέκα αληθινά ενδιαφέροντα πράγματα συμβαίνουν μέσα σε έναν χρόνο. Και κανένα από αυτά δεν συμβαίνει στο διαμέρισμά σας.»
-Σετ ντραμς πέντε κομματιών
«Οι άνθρωποι που αγόρασαν αυτό το προϊόν δεν θα πρέπει να το αξιολογούν. Οι γείτονές τους θα πρέπει να το κάνουν αυτό. Θα σας δώσουν μια ειλικρινή κριτική».
-Amazon Echo Show 8 (Έξυπνη οθόνη με την Alexa)
«Συχνά σκέφτομαι, δεν υπάρχουν αρκετά πράγματα που να με κατασκοπεύουν. Ας αποκτήσω ακόμη ένα. Αλλά αυτή τη φορά ας αποφύγουμε τους μεσάζοντες. Εννοώ, αυτό είναι πράγματι το κάτι άλλο. Οι άνθρωποι θέλουν διακαώς την ιδιωτικότητά τους και βάζουν ένα ρομπότ στην κουζίνα τους. Με κάμερα. Και μικρόφωνο. Και μιλούν σε αυτό. Τι μπορώ να πω; Ιδιοφυΐες»
-Σαμπουάν χωρίς νερό
«Όχι»
-Καταστροφέας εγγράφων
«Δουλεύεις για την CIA; Όχι. Επίτρεψέ μου να σου γλιτώσω λίγο χρόνο - κράτα τα έγγραφά σου σε ένα κομμάτι. Πίστεψέ με, κανείς δεν ψάχνει στα σκουπίδια σου. Κανείς δεν νοιάζεται. Για σένα. Ή για οτιδήποτε»
-«Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική λίθος» της J. K. Rowling
«Δεν διάβασα ποτέ Χάρι Πότερ. Και ποτέ δεν θα διαβάσω Χάρι Πότερ. Ξέρεις γιατί; Επειδή δεν είμαι δώδεκα ετών. ΟΚ; Έρχονται άνθρωποι, ενήλικοι, και μου λένε ότι πρέπει να το διαβάσω. «Πρέπει να το διαβάσεις». Όχι.» Να φάω. Να κοιμηθώ. Να αναπνεύσω. Αυτά πρέπει να τα κάνω. Ακολουθούν τα πράγματα που θέλω να κάνω. Που δεν είναι πολλά. Οπότε υπάρχουν πράγματα που χρειάζομαι και πράγματα που θέλω. Και μπορώ να σου πω ότι ο Χάρι Πότερ δεν είναι στη λίστα».
-Ανιχνευτής μετάλλων
«Αν δείτε έναν ενήλικο να χρησιμοποιεί ανιχνευτή μετάλλων, ξέρετε ότι κάτι έχει πάει πάρα πολύ στραβά. Είναι κάποιος που έχει χάσει κάτι. Και λέω «κάποιος» γιατί δεν θα δείτε ποτέ μία γυναίκα με ανιχνευτή μετάλλων. Είναι πάντα άνδρας. Οπότε έχει χάσει ένα από τα δύο ακόλουθα πράγματα: Ή τη βέρα του ή, το πιθανότερο, το μυαλό του. Και αφουγκράζεται μπιπ. Έχει αποκλείσει τον υπόλοιπο κόσμο. Τους φίλους του. Την οικογένειά του. Εστιάζει μόνο στα μπιπ. Αυτό συμβαίνει όταν έχεις μία χώρα εμμονική με τον υλικό πλούτο. Αυτό είναι το τελευταίο ντόμινο του αμερικανικού καπιταλισμού. Ένας άνδρας με έναν ανιχνευτή μετάλλων που ψάχνει για θαμμένο θησαυρό».
Με πληροφορίες από New Yorker
