Οι γυναίκες έχουν εικοσιεπτά φορές περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες να υποστούν παρενόχληση μέσω του διαδικτύου και των κοινωνικών δικτύων. Η παρατήρηση αυτή, που έγινε από το Ευρωπαϊκό Λόμπι των Γυναικών το 2017, αποδεικνύει ότι η διαδικτυακή βία κατά των γυναικών δεν είναι μια συσσώρευση μεμονωμένων πράξεων, αλλά μια συστημική μάστιγα.
Μελέτες έχουν δείξει ότι διαπράττεται κυρίως από άνδρες που ανήκουν σε προνομιούχα κοινωνικοοικονομικά στρώματα. Νιώθοντας προστατευμένοι από την εικονική φύση των πράξεών τους, οι δράστες οργανώνονται και μερικές φορές πραγματοποιούν «ψηφιακές επιδρομές» ή παρενοχλήσεις κατά ομάδες, με τρομερές συνέπειες, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο, για τα θύματα.
Όταν τα θύματα υποβάλλουν καταγγελία, σπάνια δικαιώνονται, επειδή έρχονται αντιμέτωπα με ανεπαρκή νομοθεσία και σχεδόν ανύπαρκτη νομολογία.
Οι ψηφιακές πλατφόρμες, από την πλευρά τους, δεν καταπολεμούν επαρκώς την παρενόχληση. Για την Anna-Lena von Hodenberg, διευθύντρια μιας γερμανικής ένωσης για τα θύματα του διαδικτυακού εκφοβισμού, το φαινόμενο αποτελεί άμεση απειλή για τη δημοκρατία: «Αν συνεχίσουμε να ανεχόμαστε το να εκτοπίζονται πολλές φωνές από τον διαδικτυακό χώρο και να εξαφανίζονται, τότε δεν θα έχουμε πλέον δημοκρατικό διάλογο, θα υπάρχουν μόνο όσοι φωνάζουν πιο δυνατά».
Η Florence Hainaut και η Myriam Leroy, δύο Βελγίδες δημοσιογράφοι που έχουν υποστεί διαδικτυακή παρενόχληση, συγκέντρωσαν τις μαρτυρίες δώδεκα γυναικών οι οποίες επίσης έχουν υποστεί προσβολές και απειλές στο Διαδίκτυο.
Με βάση τα κακόβουλα μηνύματα που έλαβαν αυτές οι γυναίκες, οι δύο κινηματογραφίστριες διερευνούν την εξάπλωση του διαδικτυακού μίσους με διάφορους ειδικούς στον τομέα, οι οποίοι αποκρυπτογραφούν τις κοινωνιολογικές, νομικές και κοινωνικές πτυχές του.
Πηγή: ΑRTE Documentary
