Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
"και είμαι μια δυστυχισμενη"
Συγγνώμη αλλά έτσι όπως είναι ειπωμένο μου βγάζει γέλιο. Άσε που επειδή είναι χαρακτηριστικό το θυμάμαι που είχες χρησιμοποιήσει την ίδια έκφραση, καθώς και το ότι μας έγραφες πάλι τα ίδια.
"Μισώ την ώρα και την στιγμή που μπήκα ούτε αγόρια δεν έχει"
Κι εδώ γέλασα λίγο.
Δεν ξέρω αν αυτό είναι δυστυχία επειδή δεν είναι ευτυχία. Πάντως έχεις πλάκα κάπως :)
Πολύ μαυρίλα ...
Αν δεν δεις τα πράγματα με ένα θετικό πρόσημο ,αυτό θα σε κυνηγά εφ'όρου.
Έχω έναν γνωστό.Αγχώνεται για τα πάντα.Άγχος για το τι ώρα θα φτάσει στη παραλία ,άγχος για το πότε θα φτάσουν τα πιάτα στη ταβέρνα ,άγχος για ο,τιδήποτε.
Stoooop!
Στενοχωρήθηκα πολύ με το ποστ σου, δεν ξέρω... Και τι να σου πω... Πέρασες μια δύσκολη περίοδο, όχι όμως και να σε πάρει τόσο πολύ απο κάτω. Προσπάθησε λίγο να σκεφτείς θετικά, αντανακλάς ίσως την κακή σου ψυχολογία, χωρίς να το θέλεις, και δεν μπορούν να σε πλησιάσουν τα αγόρια. Καλοκαίρι είναι, βγες με την φίλη ή τις φίλες σου και να ανασάνεις λίγο. Μην τα βλέπεις όλα μαύρα, κάνε μια προσπάθεια..
Έρωτας στα χρόνια της χολέρας.
