ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.11.2022 | 11:27

Για την μελλοντική αγάπη μου

Ένα από τα όνειρά μου σε αυτή τη ζωή είναι να βρω τον άνθρωπό μου. Αν όχι τώρα που πλησιάζω τα σαράντα και δεν έχει συμβεί, ίσως σε μεγαλύτερη ηλικία. Ακόμα και στα εξήντα ή τα εβδομήντα μου έτη. Ή στα ογδόντα μου. Συνομήλικη, λίγο μικρότερη, λίγο μεγαλύτερη, δεν με απασχολεί. Πιστεύω θα τα καταφέρω. Θα μου πει κάποιος πως όσο μεγαλώνουμε χάνονται οι ευκαιρίες, πρέπει όσο είμαστε νέοι να το παλεύουμε και να είμαστε ανοιχτοί και να ψάχνουμε και να διεκδικούμε. Δεν με νοιάζει, χαμένη για χαμένη είναι έτσι κι αλλιώς η ζωή μου μέχρι τώρα από άποψη συντροφικότητας, πιστεύω όμως στο τέλος κάπου θα φανεί η αγάπη μου που τώρα κρύβεται μέσα σε αυτό το χάος του πολυδαίδαλου τούτου κόσμου. Θα είναι μια γυναίκα που θα έχει περάσει πολλά χρόνια στη μοναξιά όπως εγώ και θα σκέφτεται ακόμα και τώρα τα ίδια με μένα ή κάποια με πολλές εμπειρίες που στο τέλος θα καταλήξει μαζί μου. Κάπου υπάρχει η αγαπούλα μου. (μου αρέσει πολύ αυτή η λέξη, συγνώμη αν δεν σας αρέσει, εγώ τη βρίσκω πολύ γλυκιά). '' Μα τι βλάκας που είσαι'' μπορεί να σκεφτείτε. Σκεφτείτε το ανεμπόδιστα, μπορεί να είμαι. Όταν βρεθούμε όμως εγώ κι εκείνη το πρώτο τραγούδι που θα της βάλω να ακούσει θα είναι το ''πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα, πριν να γνωρίσω εσένα, που πρόσμενα καιρό''. Το ξέρω ότι δε ζούμε στην εποχή της λατέρνας κι η Ομόνοια δεν είναι πλέον κυκλική αλλά έτσι αισθάνομαι.
13
 
 
 
 
σχόλια

Αγαπητέ φίλε,
Η Ομόνοια μπορεί να μην είναι κυκλική, αλλά οι ευκαιρίες να συναντήσεις τη συντροφικότητα είναι πάντα μέρος του ταξιδιού σου, όπως και του καθενός μας. Μήπως δεν χρειάζεται να είναι κυκλική; Μήπως τελικά στοιβάξαμε τη ζωή μας σε κύκλους και τετραγωνάκια και τσουβαλιάσαμε και τη συντροφικότητα μαζί;

Δεν έχει σημασία τι αρέσει στους άλλους, αν εσύ ψάχνεις την 'αγαπούλα σου', είναι δική σου και μόνο δική σου υπόθεση. Χαθήκαμε και στις κρίσεις των άλλων και χάσαμε τη μοναδικότητα μας. Να αγκαλιάζεις τα θέλω σου και όσα σε κάνουν εσύ. Ή μήπως νομίζεις ότι μόλις ερωτευόμαστε δεν ξεκινάμε όλοι τα 'ούλα', τα ζουζουνίσματα, ξεθάβοντας όλο το ζωικό βασίλειο, αποκτώντας ενίοτε και γλωσσοπλαστικές ικανότητες; Μη κοιτάς τι λέμε έξω, μέσα ένας ολοζώντανος ζωολογικός κήπος!

Σου εύχομαι να βρεις λοιπόν την αγαπούλα σου, να είσαι ανοιχτός στην αναζήτηση, γιατί η ζωή πολλάκις μας ξαφνιάζει φέρνοντας ανθρώπους που γκρεμίζουν τον 'ιδανικό' σύντροφο. Μπορεί λοιπόν να μη σου έρθει με λατέρνα, αλλά με ένα γιουκαλίλι και λιγότερη μοναξιά από τη δική σου. Τίποτα δεν είναι χαμένο, ότι έζησες μέχρι τώρα είναι τα λιθαράκια χτισμένα στο δικό σου μονοπάτι.
Καλή συνέχεια!

Ξέχασα να γράψω στο 1ο σχόλιο που έκανα (αν ανέβει) ότι το ''αγαπούλα μου'' δεν ακούγεται τόσο ελκυστικό στο γυναικείο φύλο.
Ελπίζω να βρεθεί σύντομα και όχι στα..60+
:P

Στα 70-80 λίγο χλωμό. :)
Να προσθέσω μόνο ότι πρέπει να το προσπαθήσεις, από μόνο του δεν θα έρθει.
Καλή τύχη φίλτατε, ακούγεσαι αισιόδοξος άνθρωπος.

Χμ, η ρήση η μικρός μικρός παντρεψου η μικρός καλογερεψου δεν έχει βγει τυχαία. Που σημαίνει πως δυστυχώς αν ένας άνθρωπος, είτε άντρας είτε γυναίκα έχει μάθει να πορεύεται μόνος του στη ζωή, από ένα σημείο και μετά είναι αδύνατον να συνυπάρξει μαζί με άλλον όσο Καλές προθέσεις και αν έχει. Είναι απλά αδύνατον γιατί όσο και να μην το συνηδητοποιει έχει αποκτήσει παραξενιές και ιδιοτροπίες, που απορρέουν από την χρόνια μοναξιά. Γνωρίζω τέτοια άτομα και είμαι κάθετη σαυτο που λέω. Τις προάλλες είχα αυτή την κουβέντα με φίλο που πλησιάζει τα 60,αφιερωσε την ζωη του να πετύχει επαγγελματικά, το πέτυχε και τώρα που πλησιάζουν τα γεράματα θυμήθηκε πως θέλει σχέση. Και ενώ και καλοστεκουμενος για την ηλικία του είναι και λεφτά έχει, αναγνωρίζει πως είναι εξαιρετικά δύσκολο γιατί όχι μόνο δεν έχει παντρευτεί ποτέ, αλλά ούτε καν έχει συγκατοίκησει με γυναίκα. Όσες σχέσεις είχε ήταν σύντομες και έξω από την πόρτα που λέμε.
Άλλο αν κάποιος η κάποια είναι χρονιά παντρεμένος και χωρίσει η χηρεψει, αυτός η αυτή ξαναμπαίνει εύκολα στο παιχνίδι, αλλά αυτοί που είναι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους μόνοι με τίποτα. Κάθε πράγμα στον καιρό του δεν λένε; Ε εδώ ισχύει και με το παραπάνω.
ΥΓ, το αγαπούλα και μένα με ξενερώνει

Τύχαιε περαστικε τίποτα δεν είναι απίθανο σ αυτή τη ζωή, το να περιμένεις όμως να βρεις το ταίρι σου στα 60,70 και 80 είναι λίγο ουτοπικό δεν νομίζεις; Δεν λέω πως δεν μπορεί να συμβεί, όμως είναι απίθανο και την ζωη μας πρέπει να την οργανώνουμε βάσει λογικής και όχι με γνώμονα το στατιστικά απίθανο. Τέλος πάντων πιστεύω πως η εξομολόγηση σου έχει χιουμοριστικη χροιά και δεν κυριολεκτει.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon