ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.11.2022 | 18:42

Γλυκιά μοναξιά

Ξέρω πως ο τίτλος είναι αντιφατικός. Επιτρέψτε μου να σας εξηγήσω τι εννοώ. Είσαι ένας μοναχικός άνθρωπος, χωρίς φίλους ή σχέση αλλά δεν σου λείπει κάτι πέρα από την κοινωνικοποίηση για να τα αποκτήσεις αυτά και ακόμα περισσότερα. Παράλληλα όμως, αγαπάς τον εαυτό σου, σέβεσαι τη φύση και την απολαμβάνεις σε κάθε ευκαιρία, σ'αρέσουν οι μεγάλες βόλτες με τα πόδια, χωρίς χρονοδιάγραμμα ή προορισμό, δεν έχεις πρόβλημα να περνάς όλη τη μέρα κάνοντας πράματα που σε γεμίζουν είτε αυτά είναι να βλέπεις ταινίες, είτε να ακούς μουσική, είτε να διαβάζεις βιβλία, είτε το οτιδήποτε. Η μοναξιά από τη φύση της έχει κάτι το αρνητικό, είναι συνδυασμένη με τις λέξεις "εσωστρέφεια" , "απομόνωση" , "μελαγχολία" , και άλλες παρεμφερείς. Όταν όμως ακούς/διαβάζεις/μαθαίνεις ένα σωρό δυσάρεστα πράματα που συμβαίνουν είτε σε φιλικές είτε σε ερωτικές σχέσεις, αισθάνεσαι κατά κάποιον τρόπο εντάξει, επειδή υπάρχει πάντα το χειρότερο. Π.χ είναι προτιμότερο να έχεις μηδέν φίλους και μηδέν εχθρούς παρά να έχεις φίλους οι οποίοι δεν είναι εκεί όταν τους χρειαστείς και σε θυμούνται όποτε θελήσουν και για χαβαλέ μόνο. Είναι προτιμότερο να μην έχεις σχέση παρά να έχεις και να μη περνάτε καλά, να μαλώνετε ή και να μη νιώθει ο καθένας ο εαυτός του με τον άλλον. Είναι προτιμότερο να λες 2-3 κουβέντες και γεμάτες νόημα παρά 200-300 και για να γεμίσουν τη σιωπή. Έμαθα από μικρός να ζω με τη μοναξιά και σταμάτησα πλέον να προσπαθώ να τη δικαιολοήσω, για μένα είναι μία φυσική κατάσταση, όπως κάποιος άλλος θα πάρει τηλέφωνο ένα φίλο του για να πιει έναν καφέ, εγώ με την ίδια άνεση θα ντυθώ και θα βγω να περπατήσω ή θα βάλω κάποια ταινία να δω. Έχω μήνες να κάνω σχέση και ποτέ μου δεν είχα έναν αληθινό φίλο. Φίλο τύπου να ξεσκάς και να λες κάτι αστείο είχα, οκ, αλλά αληθινό φίλο, να μπορείς να του εκμυστηρευτείς πράματα και να τον εμπιστεύεσαι απόλυτα, δεν είχα ποτέ και πιστεύω πως αυτοί οι άνθρωποι σπανίζουν. Οπότε ναι, είναι μία γλυκιά κατάσταση η μοναξιά, όσο είναι και πικρή. Δεν μοιράζεσαι όμορφες στιγμές αλλά από την άλλη, δεν μοιράζεσαι και άσχημες. Και όταν όλα τα περνάς μόνος σου, (επειδή τον μόνο άνθρωπο που πραγματικά μπορούμε να λέμε πως ξέρουμε είμαστε εμείς) σε αφήνουν αδιάφορο οι καταστάσεις που έτσι και αλλιώς, δεν μπορείς να βιώσεις, μαθαίνεις να ζεις με αυτό, όπως θα μάθαινες να ζεις με κάτι άλλο. Πάντα ένιωθα ξένος ανάμεσα σε ξένους. Όταν όμως αποδέχεσαι τη μοναξιά, ποτέ δεν είσαι πραγματικά μόνος, ακριβώς επειδή έχεις τον εαυτό σου, όπου και αν πας, ό,τι και αν κάνεις, είναι πάντα εκεί, μαζί σου.
10
 
 
 
 
σχόλια

Κράτησα την εξομολόγησή σου να ξέρεις γιατί ταυτίστηκα λίγο (ιδιαίτερα στην αρχή). Δεν μπορεί πολύς κόσμος να καταλάβει το ότι μερικοί άνθρωποι απολαμβάνουν το να είναι μόνοι! Το συνδέουν ότι έχουν κάποιο πρόβλημα ή ότι είναι αντικοινωνικοί ή ότι είναι δυστυχισμένοι είτε είτε...
Εγώ αγαπάω πάρα πολύ να περνάω χρόνο με τον εαυτό μου και τις σκέψεις μου, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα δώσω χρόνο και στους άλλους. Γεμίζω τις ώρες που έχω ελεύθερο χρόνο με ασχολιες που με γεμίζουν ψυχικά και τις οποίες απολαμβάνω.
Να ξέρεις, πολλοί θεωρούν την "γλυκιά" μοναξιά, αρετή! Διότι πάει να πει ότι μια χαρά τα έχεις βρει με τον εαυτό σου και περνάς και όμορφα με αυτόν, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος κλπ κλπ. (Όχι σε όλες τις περιπτώσεις φυσικά, μιλάω για αυτό που παρουσιάζεις εσύ και για αυτό που νιώθω επίσης εγώ). Και τη θεωρούν αρετή, όσοι δεν μπορούν να μείνουν με τον εαυτό τους πάνω από μια ώρα...
Υπάρχει και αυτή η οπτική, δεν είμαι απόλυτη :)

Καταλαβαίνω απόλυτα. Έχω παρατηρήσει όμως ότι μέσα στις σχέσεις γίνονται trigger πολλά μας θέματα τα οποία δεν τα βλέπουμε όταν είμαστε μόνοι. Οι άλλοι μας καθρεφτίζουν τα σκοτεινά κομμάτια μας και έτσι είναι μια ευκαιρία να τα αντιμετωπίσουμε. Η μοναχικότητα είναι όμορφη, είναι και ασφαλής. Η πολύ ασφάλεια γίνεται δίκοπο μαχαίρι κάποιες φορές. Είμαστε φτιαγμένοι και για όμορφο κίνδυνο. Όταν είσαι μέσα στην ζωή είσαι κ μέσα στον θάνατο και αυτό είναι τρομακτικό διάβασα καπου. Όσο πιο πολύ φόβο έχεις μέσα σου τόσο πιο πολύ προσπαθείς να προστατευτείς...από τα άσχημα που λες ,από τα όμορφα ,από τους άλλους, από τα πάντα. Ένας φιλόσοφος από την άλλη λέει ότι ο άνθρωπος που έχει έστω και λίγη ευγένια μέσα του νιώθει καλά μόνο όταν είναι μόνος γιατί τότε είναι αληθινά ειλικρινής και ελεύθερος. Αλλά αυτός ο φιλόσοφος ήταν ο πιο πεσιμιστής που υπάρχει . Τι να πει κανείς. Πάντως και ένα δέντρο που μάζεψαν τους καρπούς του και ένα δέντρο που είναι στην ερημιά και δεν τους μάζεψαν και πέφτουν κάτω αξίζουν το ίδιο. Κάνουν τον σκοπό τους. Υπάρχουν ,γεννούν ,αναπτύσσονται , ξεραίνονται. Η ζωή είναι άξια από μόνη της.

Δεν είσαι μόνος αν έχεις απλώς μήνες να κάνεις σχέση ή αν ισχύει η πιθανότητα να κάνεις εφήμερες σχέσεις, όπως έγραψε και ο τυχαίος περαστικός. Είναι για σένα περισσότερο μια αναγκαία συνθήκη στο παρόν, παρά μια μόνιμη κατάσταση, ώστε να μπορέσεις να την αξιολογήσεις σωστά και να μιλήσεις για "γλυκιά μοναξιά".
Γλυκιά είναι όταν μπορείς να την επιλέξεις εκούσια. Σε κάθε άλλη περίπτωση και όσο κι αν προσπαθήσουμε να την εξωραΐσουμε, καταλήγει να είναι πικρή. Γιατί όλ@ κατά βάθος θα προτιμούσαν αυτές τις βόλτες να τις πάνε με ένα/μια σύντροφο ή φίλο/φίλη ή αντίστοιχα να δουν μια ταινία με παρέα.

Η μοναξιά από τη φύση της δεν είναι κάτι κακό. Στη φύση, όλα τα ζώα που είναι σε ομάδες/αγέλες/ζεύγη, το κάνουν για λόγους επιβίωσης και καλύτερης πιθανότητας να βρουν τροφή κυρίως, δεν υπάρχει πουθενά η συντροφικότητα για καθαρά κοινωνικούς λόγους. Στον άνθρωπο είναι αλλιώς, δεν απαιτείται (πλέον) η κοινωνική ζωή για βιοποριστικούς λόγους αλλά έχει δημιουργηθεί έτσι η κοινωνία που όποιος είναι αντικοινωνικός και δεν έχει φίλους, νιώθει εξοστρακισμένος. Είναι στίγμα να "πρέπει" να έχεις φίλους ή να "πρέπει" να έχεις σχέση, όμως κανείς δε συζητάει για αυτούς τους ανθρώπους, σαν τον εξομ (και τόσους άλλους) που δεν έχουν τίποτα από τα 2. Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι δεν αξίζουν την ευτυχία;

Scroll to top icon