Με τόσα πράγματα που ακούω και διαβάζω για τις ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως τις ερωτικές δεν ξέρω τι πραγματικά είναι ''σωστό'' και τι ''λάθος''.
Εννοείται πως πρέπει να υπάρχει ειλικρίνεια και αξιοπρεπής συμπεριφορά.
Όμως η έντονη επιμονή στην προσέγγιση είναι αναμφισβήτητα κάτι πιεστικό.
Από την άλλη η πολύ χαλαρή επικοινωνία ίσως να εκληφθεί ως αδιαφορία.
''Ευαίσθητοι'' άνθρωποι μπορεί να βγουν αλλιώς απ' ό,τι παρουσιάζονταν τελικά, μπορεί να είναι ιδιοτελείς και ανασφαλείς και να γίνουν όλα χάλια στη σχέση.
Άνθρωποι με ''επιθετικό'' προφίλ στον έρωτα καταλήγουν σε άθλιες συμπεριφορές και σε ξεσπάσματα.
Πραγματικά ευαίσθητοι άνθρωποι, μπορεί να μην ενδιαφερθεί κανένας για κάτι παραπάνω μαζί τους. Ποτέ των ποτών. Σπάνιο αλλά συμβαίνει.
Ή μπορεί να είναι βαρετοί και να μην υπάρχει λόγος να γίνει κάτι παραπάνω με αυτούς.
Οι πολύ εξωστρεφείς και μάχιμοι βγάζουν πολύ εγωισμό και μπορεί να μπλέξεις άσχημα μαζί τους.
Οι εντελώς εσωστρεφείς προκαλούν χασμουρητά και βαρεμάρα κι ίσως είναι κι αυτοί κάπως εγωιστές.
Τελικά ποιός είναι ο σωστός τρόπος προσέγγισης;
Θα μου πείτε τι σε νοιάζει ρε μπακούρι, και να σου πούμε, μπακούρι δεν θα παραμείνεις με ερωτική ζωή κάτω από το μηδέν;
Ναι, αυτό εννοείται αλλά πραγματικά δεν ξέρω ποιός τρόπος είναι ο πιο λειτουργικός για προσέγγιση και γνωριμία που να έχει προοπτική για μια όμορφη σχέση που θα μακροημερεύσει.
Τέλος πάντων, εύχομαι ολόψυχα να έχετε όλοι οι αναγνώστες μια καλή σχέση στη ζωή σας (περιστασιακή, μόνιμη, ό,τι αρέσει στον καθένα) και να μην είστε ανύπαρκτοι σαν και μένα.
Να είστε όλοι καλά.