Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πάνελ πραγματοποιήθηκε σήμερα στο 8ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών για το φλέγον θέμα της βιωσιμότητας των πόλεων και της βελτίωσης της ποιότητας της καθημερινότητας. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Καθημερινή», Νίκος Βατόπουλος, ο οποίος στην εναρκτήρια τοποθέτηση του σημείωσε ότι «οι ιεραρχήσεις έχουν πλέον αλλάξει και είναι επιτακτική ανάγκη να μιλήσουμε για τη νέα ταυτότητα των πόλεων».
Από την πλευρά του, ο Δημήτρης Ανδριόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της Dimand, μιλώντας στο 8ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, τόνισε: «Η υπερσυγκέντρωση του πληθυσμού στις πόλεις είναι αναμφίβολα ένα πρόβλημα που θα απασχολήσει τις επόμενες γενιές. Εμείς ως Dimand εξετάζουμε και επιθυμούμε να διαφοροποιηθούμε χωρίς έναν εταιρικό εγωισμό γι’ αυτό και έχουμε προσανατολιστεί στα πράσινα κτίρια και τις αστικές αναπλάσεις.
Η Dimand αναπτύσσει ακίνητα με τον πλέον σύγχρονο και βιώσιμο τρόπο, αναδεικνύει ξεχασμένα εμβληματικά κτίρια και περιοχές, δίνοντας νέα πνοή στη ζωή των κατοίκων. Δημιουργούμε σύγχρονα κτίρια για φιλοξενία και επαγγελματική χρήση. Γι’ εμάς η συζήτηση έγινε πράξη και είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να αναζητήσουμε έναν δίαυλο επικοινωνίας και συνεργασίας με όλους τους αρμόδιους φορείς χωρίς ενοχές. Διότι, σε αντίθετη περίπτωση αν δεν το αντιμετωπίσουμε, θα μας πνίξει».
Οικονομικό Φόρουμ Δελφών: Η κινητικότητα μεγάλο πρόβλημα
Στη συνέχεια, ο γνωστός αρχιτέκτονας και πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Αξιολόγησης, Ανδρέας Κούρκουλας, επισήμανε:
«Το μεγάλο πρόβλημα που ορίζει τις πόλεις κατά 80% είναι η κινητικότητα. Στην Αθήνα, παρότι η πόλη και το κέντρο ανήκει σε ένα είδος ευρωπαϊκής πόλης, ο μηχανισμός αυτός βρίσκει τεράστιες αντιστάσεις. Αυτό που έχουμε σήμερα επιδιορθώνεται με εύκολο τρόπο, είμαστε ευτυχείς να δούμε ποιες είναι οι δυνατότητες αυτού του μοντέλου. Το αυτοκίνητο έχει επηρεάσει τον τρόπο ανάπτυξης των πόλεων. Για παράδειγμα στην Αθήνα έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια τη σύγκρουση του ευρωπαϊκού σχεδιασμού του 19ου αιώνα με τα μικροσυμφέροντα και την αντιπαροχή. Οι ανάγκες δηλαδή της αγοράς καθόρισαν τον τρόπο διαμόρφωσης τους αστικού τοπίου. Δείτε ως παράδειγμα την οδό 3η Σεπτεμβρίου η οποία αποτυπώνει πλήρως την αλλοίωση της ευρωπαϊκής ιδέας».
Ο Νίκος Βατόπουλος έθεσε και το θέμα της ποιότητας της καθημερινότητας αλλά και το δημοσίου χώρου εστιάζοντας στο «μείζον πρόβλημα στην Αθήνα της κακής κατάστασης του δημοσίου χώρου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους πεζούς, το πράσινο, την κίνηση της αγοράς, τον τουρισμό».
Το παράδειγμα της Λωζάνης
Ο κ. Κούρκουλας έκανε λόγο για την επανάχρηση και αξιοποίηση του εγκαταλελειμμένου οικιστικού αποθέματος για το οποίο τόνισε ότι «είναι ένα βαθιά κοινωνικό θέμα». Στο σημείο αυτό ο κ. Ανδριόπουλος υποστήριξε ότι τα ποδήλατα γίνονται σύμμαχοι στις νέες επιταγές της εποχής και η προτεραιότητα δίνεται στους πεζούς.
Μάλιστα, ανάφερε το παράδειγμα της Λωζάνης λέγοντας: «Στην ελβετική πόλη εφάρμοσαν για ένα διάστημα το όριο ταχύτητας στα 30χλμ από το βράδυ ως νωρίς το πρωί. Είδαν ότι το παράδειγμα αυτό πέτυχε και το έχουν εφαρμόσει πλέον σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Όσο κι αν αυτό μας φαίνεται μεταφυσικό για τις ελληνικές πόλεις, αυτά θα συμβούν κι εδώ. Επομένως, το μέλλον των πόλεων θα είναι χωρίς αυτοκίνητα και αυτά τα παραδείγματα θα εφαρμοστούν και στην Ελλάδα στο εγγύς μέλλον. Είναι βέβαιο ότι θα οδηγηθούμε στις πόλεις ή περιοχές των 15 λεπτών όπου όλες οι καθημερινές δραστηριότητες θα γίνονται με τα πόδια εντός 15 λεπτών».
Μιλώντας για τα πλεονεκτήματα της ελληνικής πρωτεύουσας δήλωσε χαρακτηριστικά: «Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει συντονισμένος σχεδιασμός, ούτε σε ορίζοντα δεκαετίας. Το δεύτερο και πολύ σημαντικό είναι ότι η Αθήνα, έτσι όπως αναπτύχθηκε, έχει τέτοιες ευκαιρίες που μπορούν να σχεδιάσουν τα επόμενα 50 χρόνια της πόλης. Ποια πόλη στην Ευρώπη έχει Ελαιώνα, Βοτανικό, Άγιο Διονύσιο, την Ομόνοια, την Αιόλου και τη Σοφοκλέους; Όλα αυτά είναι παρεμβάσεις για τα επόμενα 20 με 40 χρόνια. Για εμάς εδώ μένει η απόφαση να συντονιστούμε και να συνεργαστούμε. Πρέπει να δουλέψουμε πάνω στις ευκαιρίες που έχει η πόλη, ο κώδικας είναι γραμμένος, πρέπει μόνο να πατήσουμε το κουμπί. Είμαστε η εξαίρεση στα παραδείγματα όπου σε όλες αυτές τις περιοχές έχουν υλοποιηθεί οι βαριές υποδομές».
Και κατέληξε: «Οι ελληνικές πόλεις, με απλό τρόπο, πρέπει χωρίς κόμπλεξ να κάνουν τα αυτονόητα. Να ανοίξουμε τις πόρτες μας στο νερό, ακόμη και να γκρεμίσουμε».
