Ο ζοφερός επικυρίαρχος

Ο ζοφερός επικυρίαρχος Facebook Twitter
Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0

ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ στον Αιματοβαμμένο Μεσημβρινό του Κόρμακ ΜακΚάρθι, ο δικαστής Χόλντεν, κοιτάζοντας γύρω του το σκοτεινό δάσος, αρχίζει να φιλοσοφεί για το τι σημαίνει για τον άνθρωπο το να γίνει επικυρίαρχος της γης. Λέει: «Μόνο η φύση μπορεί να υποδουλώσει τον άνθρωπο, και μόνο όταν η ύπαρξη και της τελευταίας μικροσκοπικής οντότητας εξιχνιαστεί και παρουσιαστεί ολόγυμνη μπροστά του, μόνο τότε θα μπορεί να γίνει επικυρίαρχος της γης».

Ο συνομιλητής του θα αντιτείνει πως κανείς δεν μπορεί να μάθει τα πάντα στη γη, όμως ο Χόλντεν έχει έτοιμη την αποστομωτική απάντηση: «Όποιος πιστεύει ότι τα μυστικά του κόσμου θα μείνουν αιώνια κρυμμένα, ζει μέσα στο μυστήριο και τον φόβο. Η δεισιδαιμονία θα τον κρατά πίσω». Με άλλα λόγια, καθετί που υπάρχει δίχως τη γνώση και τη συγκατάθεσή μου, είναι ήττα. Θα φτάσει έτσι να πει ότι «η ελευθερία των πουλιών είναι προσβολή για μένα. Θα προτιμούσα να τα έχω όλα μέσα σε ζωολογικό κήπο».

Το κακό δεν τεμπελιάζει, ούτε πτοείται. Δεν αφήνει τον κόσμο στην ησυχία του. 

Ύστερα θα συνοψίσει το επιχείρημά του με καθαρό τρόπο:

Εγώ έχω δικαιώματα σε αυτό το έδαφος. Όμως παντού εδώ πάνω υπάρχουν αυτόνομοι θύλακες ζωής. Αυτόνομοι. Για να γίνει λοιπόν δικό μου, τίποτα δεν επιτρέπεται να συμβαίνει επάνω του παρά μόνο με τη δική μου έγκριση.

 Cormak McCarthy, Αιματοβαμμένος Μεσημβρινός ή το δειλινό κοκκίνισμα στη Δύση (μετάφραση: Γιώργος Κυριαζής), Gutenberg
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Cormak McCarthy, Αιματοβαμμένος Μεσημβρινός ή το δειλινό κοκκίνισμα στη Δύση, Μτφρ.: Γιώργος Κυριαζής, Gutenberg

Σε αυτό το έπος της σκληρότητας μια ομάδα-συμμορία ετερόκλητων τύπων, στα χρόνια πριν από τον Αμερικανικό Εμφύλιο, μετακινείται στη βραχώδη γη των συνόρων με το Μεξικό, σφαγιάζοντας αγρίως Ινδιάνους, ντόπιους, φτωχούς Μεξικανούς και όσους/-ες εν τέλει θα χρησιμεύσουν για το τριχωτό της κεφαλής τους, το σκαλπ. Ο δικαστής παρουσιάζεται ως ο διανοούμενος της ομάδας, ο φιλοσοφικός της εγκέφαλος. Είπα όμως να τον επικαλεστώ σε αυτό το κείμενο επειδή η φυσιογνωμία του –που ο ΜακΚάρθι την ανασύρει από τις ιστορικές του έρευνες για μια συγκεκριμένη περίοδο της αμερικανικής ιστορίας– φαίνεται πως έχει ακόμα λόγο στη δική μας εποχή. Αν και πολλά από τα λόγια και τις πράξεις του δικαστή προξενούν αποτροπιασμό και θα φαίνονταν τελείως ανάρμοστα στο τρυφερό αυτί του εικοστού πρώτου αιώνα, εντοπίζει κανείς και μια άλλη πλευρά. Αυτή είναι νομιμοποιημένη. Ο δικαστής Χόλντεν είναι οπαδός της ταχείας, σαρωτικής προόδου. Έχει ένα πλάνο απόλυτης γνώσης. Ο επιστημονισμός του είναι το πιο ενδιαφέρον του στοιχείο και όχι απλώς η ωμή βία, στην οποία άλλωστε διαπρέπουν και οι άλλοι της ομάδας. Αν και συμβαίνουν πάντα θηριωδίες στον κόσμο μας, το πνεύμα του δικαστή Χόλντεν δεν κατευθύνεται τόσο στις πολεμικές συγκρούσεις και στο αίμα που χύνεται στις μάχες. Δικαστής είναι κάποιος που κρίνει τον κόσμο (Judge). Στο μυθιστόρημα του ΜακΚάρθι έχει την όψη ενός θεόρατου, άτριχου ανθρώπου. Είναι ένας αδηφάγος εγκυκλοπαιδιστής, έτοιμος να συμμετάσχει στα χειρότερα εγκλήματα. Θυμίζει κάτι από τον καπετάνιο Άχαμπ στον Μόμπι Ντικ ή τον άλλον διεστραμμένο δικαστή στο Σαλό του Πιερ Πάολο Παζολίνι.

Το ουσιαστικό όμως θέμα εδώ είναι η ενεργητικότητα του κακού. Το κακό δεν τεμπελιάζει, ούτε πτοείται. Δεν αφήνει τον κόσμο στην ησυχία του. Στην ουσία ο δικαστής αναπαριστά το σφρίγος του κακού όταν συνδυάζεται με το κέρδος, αλλά δεν στέκεται μόνο στο κυνήγι του κέρδους. Ο κόσμος του δικαστή Χόλντεν έχει περιέργεια για την εξόρυξη όλων των μυστικών του κόσμου, ανεξάρτητα από το αν αυτά αποφέρουν πλούτο ή όχι.

Τι θα ήταν ένας ολικός ζωολογικός κήπος σήμερα σαν αυτόν που φανταζόταν αυτός ο σκοτεινός ήρωας του ΜακΚάρθι; Μια χαρά θα μπορούσε να είναι μια τεράστια αποθήκη δεδομένων, ένα στοκ από Big Data. Ένας πανίσχυρος αλγόριθμος.

Στο μυθιστόρημα και στη λογοτεχνία γενικότερα το κακό είναι υποχρεωτικά ένα πρόσωπο με πάθη, ένας σμιλεμένος χαρακτήρας, μια χρωματισμένη ιδιοσυγκρασία. Αν θέλουμε, ωστόσο, να πάμε πέρα από τη μυθοπλασία, να κοιτάξουμε τα δικά μας σκοτεινά δάση, δεν είναι ανάγκη να ψάξουμε πρόσωπα. Ο σημερινός κριτής των πάντων είναι ο ανταγωνισμός για την επικυριαρχία από φορείς και δυνάμεις που αγνοούν ή περιφρονούν τα όρια. Το κακό είναι εν τέλει αυτή η απροσμέτρητη βούληση που δεν δίνει την παραμικρή σημασία στα εύθραυστα θεμέλια του κοινού μας κόσμου.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα «μυστήρια» της Μήλου και το κρυφτούλι της τουριστικής υπερδόμησης στις Κυκλάδες

Ρεπορτάζ / Τα «μυστήρια» της Μήλου και το κρυφτούλι της τουριστικής υπερδόμησης στις Κυκλάδες

Μετά την κραυγαλέα υπόθεση ανέγερσης ξενοδοχείου στο Σαρακήνικο της Μήλου, το υπουργείο Περιβάλλοντος προχώρησε στην αναστολή έκδοσης νέων οικοδομικών αδειών στις περιοχές του νησιού για τις οποίες προτείνονται ειδικά μέτρα προστασίας μέσα από τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
trump hitler

Οπτική Γωνία / Είναι ο Τραμπ ο Χίτλερ των ημερών μας;

Εκατομμύρια πολίτες σε όλο τον κόσμο αναρωτιούνται αν όσα συμβαίνουν μετά την εκλογή του είναι πραγματικά ή πρόκειται για έναν κακό εφιάλτη. Όλα δείχνουν ότι έχουν πολλούς και βάσιμους λόγους γι’ αυτό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πώς θα επηρεαστεί η Ελλάδα από το νέο δόγμα Τραμπ;

Οπτική Γωνία / Πώς θα επηρεαστεί η Ελλάδα από το νέο δόγμα Τραμπ;

Το μπρα ντε φερ ΗΠΑ – Ουκρανίας, η Ε.Ε. και οι ευρύτερες συνέπειες. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
μαρκο ρούμπιο

Daily / Σταυροί στο μέτωπο 

Ο σταυρός στο μέτωπο του Αμερικανού ΥΠΕΞ, μεταξύ άλλων δυσοίωνων σκέψεων, έφερε στο μυαλό τον βανδαλισμό από Χριστιανούς των αρχαίων αγαλμάτων, συχνά με την χάραξη ενός σταυρού στη μορφή τους, όπως η κεφαλή της Αφροδίτης στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Εμπόλεμος «φιλελευθερισμός» ή για το τωρινό μας αδιέξοδο 

Οπτική Γωνία / Εμπόλεμος «φιλελευθερισμός» ή για το τωρινό μας αδιέξοδο 

Οι καταιγιστικές εξελίξεις μετά την εκλογή Τραμπ και το αδιέξοδο στην Ουκρανία, οδηγούν πλέον σε έναν ιδιόμορφο ευρωπαϊσμό της θωράκισης, της στρατιωτικοποίησης και των αντίστοιχων τεράστιων επενδύσεων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ιωάννα - Μαρία Γκέρτσου: «Δεν ξέρω πώς είναι ο κόσμος για τα μη τυφλά άτομα. Για μένα είναι αυτός που αντιλαμβάνομαι»

Κοκέτα / Ιωάννα - Μαρία Γκέρτσου: «Δεν ξέρω πώς είναι ο κόσμος για τα μη τυφλά άτομα. Για μένα είναι αυτός που αντιλαμβάνομαι»

Η ψυχολόγος στην παιδοψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου παίδων «Αγία Σοφία» και συνιδρύτρια της πρώτης σχολής σκύλων οδηγών στη χώρα μας μιλά στην Κοκέτα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Αμαλία Κωβαίου: «Κανείς δεν είναι άσxημος. Πάντα όμορφες είμαστε, και στα 80. Την αγάπη μου από τη Δονούσα, ώρα σας καλή»

Κοκέτα / Αμαλία Κωβαίου: «Κανείς δεν είναι άσxημος. Πάντα όμορφες είμαστε, και στα 80. Την αγάπη μου από τη Δονούσα, ώρα σας καλή»

Ακούγοντας τους πολύ μεγάλους: Ένα τηλεφώνημα στη γιαγιά της φίλης μου, στην Αμαλία Κωβαίου που μας στέλνει την αγάπη της από τη Δονούσα.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Βασιλίσσης Όλγας: Ένα σίριαλ που δεν λέει να τελειώσει

Ρεπορτάζ / Βασιλίσσης Όλγας: Ένα σίριαλ που δεν λέει να τελειώσει

Το επόμενο δίμηνο θα κλείσει ο κύκλος ενός έργου που ξεκίνησε να μελετάται πριν από 28 χρόνια. Πρόκειται για την ανάπλαση της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας που έχει γίνει σίριαλ με παλιά και νέα επεισόδια. Άραγε, ετοιμάζεται να παιχτεί το τελευταίο; Ή μήπως όχι; 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ