ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ένα συμπέρασμα που έχω βγάλει σε όλη μου τη ζωή είναι ότι οι σχέσεις μου με τους άλλους πάντα θα παραμένουν σε τυπικό επίπεδο. Κι αν το ξεπεράσουν θα είναι για λίγο. Και στον φιλικό αλλά κυρίως στον ερωτικό τομέα. Είμαι ένας άνθρωπος που σε όλη την ενήλικη ζωή μου δεν είχα ποτέ ερωτική πέραση. Κι όμως συχνά ακούω τη φράση ότι αν ένας άντρας φτάσει σε μια ηλικία χωρίς ερωτικές εμπειρίες, τότε κάτι κάνει λάθος, δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό χωρίς δική του ευθύνη. Δεν εννοώ το ψώνιο του ''μεγάλου εραστή'' ούτε ότι δεν είχα φοβερές κατακτήσεις ή δεν έριχνα τα στάνταρ μου ώστε να μένω μόνος. Εννοώ ότι από τα εφηβικά χρόνια και μετά δεν με έχει ερωτευτεί ποτέ κάποιο άλλο άτομο. Δεν μου έχει δοθεί ποτέ το πράσινο φως για πλησίασμα εκτός από μια-δυο φορές που τα πράγματα έμειναν μόνο στο φλερτ γιατί δεν ενδιαφέρθηκε η άλλη πλευρά για να προχωρήσουμε. Δεν υπήρχε ποτέ eye-contact με κάποια όπου κι αν έχω παραβρεθεί σε οποιαδήποτε περίσταση, δεν έχω νιώσει ποτέ επιθυμητός. Υπήρχαν ελάχιστες φορές που απλώς πλησίασα εγώ κάποια που μου άρεσε, εξέφρασα το ενδιαφέρον μου και δεν έγινε απολύτως τίποτα. Σε όποια ηλικία κι αν ήμουν, όποια εμφάνιση κι αν είχα. Αυτό όταν ήμουν πιο νέος με στενοχωρούσε. Όσο μεγαλώνω έχει φτάσει σε σημείο να μην με στενοχωρεί απλώς αλλά να με πληγώνει βαθιά. Το σκέφτομαι κάθε μέρα συνέχεια και είμαι τελείως απελπισμένος. Όσοι σκεφτούν ''δεν έχεις άλλη δουλειά να κάνεις κι η σκέψη σου είναι όλο σε αυτό;'' τότε απλά αδυνατούν να καταλάβουν τι σημαίνει η ολοκληρωτική έλλειψη ερωτικού ενδιαφέροντος προς το πρόσωπο κάποιου για όλη την ενήλικη ζωή του, αυτό που μου συμβαίνει εμένα και συνεχίζει έτσι. Φυσικά κι έχω κι άλλη δουλειά να κάνω κι άλλες δυσκολίες αλλά όσο μεγαλώνω μου έχει γίνει βραχνάς αυτό το πράγμα. Κι έρχομαι στην αρχική μου φράση: Αφού μια ζωή σεβόμουν τα όχι που σημαίνουν όχι όπως λένε όλοι (κι έτσι είναι), αφού ποτέ δεν πίεσα ανθρώπους και καταστάσεις και εισέπραξα πλήρη αδιαφορία όσον αφορά την ερωτική ζωή μου, γιατί ''κατηγορούμαι'' με την επικρατούσα άποψη ότι αν ένας άντρας φτάσει σε μια ορισμένη ηλικία και δεν έχει ερωτικές εμπειρίες τότε κάπου ευθύνεται κι αυτός κι ότι κάνει κάτι στραβά; Τι ευθύνη έχει κάποιος που αποδεδειγμένα δεν έχει ερωτική πέραση σε όλη την ενήλικη ζωή του; Ειλικρινά δεν μιλάω μόνο για τον σεξουαλικό τομέα. Εννοώ το πόσο αβάσταχτο είναι να μην έχεις πάει ούτε μια βόλτα πιασμένος χέρι-χέρι με κάποια, να μην σου έχει δοθεί η ευκαιρία ούτε γι' αυτό.