Ξυπνάς κάθε μέρα και συνεχώς κάτι σε εκνευρίζει
οι παντόφλες σου που δεν είναι εκεί που νομίζεις ότι τις άφησες
ο οδηγός που κορνάρει στο φανάρι
ακόμα και τα παιδιά που γελάνε στη στάση.
Αλλά βλέπεις ακόμα και τα όνειρά σου δε σε αφήνουν να ησυχάσεις
οι εφιάλτες σε κυνηγούν οπού και αν σταθείς και εσύ το μόνο που ζητάς
είναι ένα μέρος για να ξαπόστάσεις από αυτό το συνεχές κυνηγητο
στο οποίο στ᾽αλήθεια εσύ δε βρίσκεις κανένα νόημα.
Ξυπνάς λοιπόν το πρωί με το δυσβάσταχτο ήχο του ξυπνητηριού που
διαταράσσει βιαίως όλο σου το είναι
Βλασφημάς,
Προς στιγμή αναρωτιέσαι αν αξίζει όλο αυτό
αδιαφορείς για τους υπαρξιακούς σου προβληματισμούς
και τους καταχωνιάζεις και αυτόύς εκεί που κρύβεις χιλιάδες άλλους τόσα χρόνια
σηκώνεσαι γρήγορα και τρέχεις να φτιάξεις καφέ
αντί να τον απόλαύσεις μαζί με το πρωινό σου τσιγάρο
απόφασίζεις να τον πιεις μονορούφι και να τρέξεις στη δουλεία σου
Μετά από ώρα έχεις φτάσει στη γη της επαγγελίας
τα έγγραφα πνίγουν λεπτό το λεπτό το γραφείο σου
και εσύ καλείσαι για άλλη μια φορά να απόκαλύψεις τις ικανότητες σου
ως υπάλληλος σε μια από τις πολλές εταιρίες της χώρας
Μετά από ώρες έχεις τελειώσει
η νύχτα έχει πλέον πέσει και το σπίτι σου σε καλεί απεγνωσμένα
επιτέλους φτάνεις έχεις όμως αγνοήσει τις κοινωνικές σου υποχρεώσεις
ο τηλεφωνητής σου βρίθει από μηνύματα φίλων και συγγενών
Δεν έχεις όμως ώρα να ακούς ξένα προβλήματα
η κούραση πλέον έχει νεκρώσει τα εγκεφαλικά σου κύτταρα
προσπαθείς να θυμηθείς ένα βιβλίο που ήθελες να διαβάσεις μα
ο εγκέφαλος σου αδυνατεί να σε υπακούσει
Οι λιγοστές σου δυνάμεις τροφοδοτούν τα κάτω σου άκρα
και επιτέλους καταφέρνεις να φτάσεις στο πολυπόθητο προορισμό σου
το κρεβάτι
ξαπλώνεις
κοιμάσαι..
Γιατί εξακολουθείς να κάνεις αυτή τη ζωή
ούτε σε εσένα τον ίδιο δεν αρέσει
καταναλώνεις χιλιάδες μέρες από τη ζωή σου
κυνηγώντας εκείνο το φάντασμα που δημιουργεί όλους τους πολέμους σε αυτό το κόσμο
μικρού ή μεγάλους
Όχι όχι μη ταράζεσαι
μοναχά ένα όνειρο ήταν
ή μάλλον ένας εφιάλτης
ησύχασε αύριο θα ξυπνήσεις και θα έχεις πάλι τη ζωούλα σου
κανείς δε θα σε ενοχλήσει πια
όταν με κρύψεις και έμενα κάπου όλα θα έχουν ξεχαστεί
Αλλά ως πότε;
σχόλια