Σήμερα με πέτυχε μία γιαγιά στο λεωφορείο. Στην αρχή μπαίνει και μένει όρθια, πιάνει την κουβέντα σε αυτή που καθόταν δίπλα της, (δε την ήξερε) και αρχίζει και της λέει από το πουθενά "καλά να πάθουμε, εμείς φταίμε, που γεμίσαμε τη χώρα γιουγκοσλάβους και αλβανούς, και τους δίναμε τα χιλιάρικα έτσι, και τώρα να τι τραβάμε, μας αξίζει" μετά από λίγο βγάζει η καθήμενη το πορτοφόλι της "μη!!! τι είναι αυτά που κάνεις;
Κρύψε το πορτοφόλι σου! πρέπει να φυλαγόμαστε από παντού, δεν είδες; Γόνος καλής οικογένειας ήταν ο αλήτης που έπιασαν προχθές" μετά από λίγο αδειάζει η θέση δίπλα μου, έρχεται η κυρία "μπράβο παιδί μου, έτσι να διαβάζεις, (διάβαζα ένα βιβλίο) τι διαβάζεις;" της δείχνω τον τίτλο "η ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών" το βλέπει και μου λέει "Τσίπρα ψηφίζεις; Να προσέχεις! μη διαβάζεις αριστερά βιβλία, δεν είναι καλό!
Ό,τι πάθαμε μας άξιζε! Μην είσαι και εσύ κανένας τρομοκράτης, γιατί δε μιλάς; Εμ , βέβαια, διαβάζεις αλλά κομμουνιστικά, γι' αυτό ενώ εγώ η γιαγιά στεκόμουν όρθια δε σηκώθηκες για να καθίσω" αρχίζει μετά και μιλάει σε έναν που καθόταν από την άλλη πλευρά "καταλάβατε, εδώ δεν έχουμε λεφτά να φάμε και αυτοί, οι αριστεροί, κάνουν πορείες" της απαντάει ο άλλος "μα δε στοιχίζουν οι πορείες κυρία μου, δεν έχουν εισιτήριο, είναι τζάμπα" η γιαγιά "καλός είσαι και του λόγου σου" ξαναγυρίζει σε μένα "παιδάκι μου, αφού φαίνεσαι καλό παιδί, γιατί έμπλεξες με αυτά τα πράγματα; χαθήκαν τα βιβλία να διαβάσεις και διαβάζεις τα αριστερά; τι θέλετε εσείς οι νέοι; να γίνουμε Ρωσία; Γιατί δε μιλάς;"
Στο τέλος, είχα φτάσει στη στάση μου της λέω "δε μιλάω γιατί διαφωνώ με αυτά που λέτε αλλά σέβομαι την ηλικία σας, είμαι γόνος καλής οικογένειας εγώ και έχω και τρεις κιθάρες!" η αλήθεια είναι πως όταν το έλεγα δε κρατήθηκα και είχα ένα ηλίθιο χαμόγελο (από τη χαρά μου που βρήκα την έξυπνη ατάκα), οπότε μάλλον με πέρασε για χαζό, πάντως ο απέναντι μου χαμογέλασε μετά.
