Για να προλάβω κάθε λογής άσχετο και τυχάρπαστο που θα πει «Και τι ξέρεις πιτσιρίκο εσύ από κοινοτικό προϋπολογισμό;», αναφέρω ενδεικτικά πως το παρόν δεν κάνει ανάλυση επικαιρότητας, αλλά προσπαθεί να πει αλήθειες, που άλλοτε αποκρύπτονται σκοπίμως και άλλοτε πονάνε.
Κοινοτικός προϋπολογισμός, λοιπόν. Ίσως το δεύτερο πιο hot θέμα στην διαχρονική agenda της Ε.Ε μετά την κρίση χρέους στην ευρωζώνη, καθώς και αυτό αφορά «μπικικίνια» και μάλιστα καθαρά, λαμπερά, αφορολόγητα και έτοιμα να συνδράμουν προς την ανάπτυξη. Δυστυχώς όμως στη χώρα μας, λίγοι είναι αυτοί που πραγματικά καταλαβαίνουν την σοβαρότητα του ζητήματος, και ακόμα λιγότεροι τον τρόπο αξιοποίησής τους. Και επειδή μια κουβέντα επί της Πολιτικής συνοχής της Ε.Ε –η οποία αποσπά το πλέον των κοινοτικών κονδυλίων- θα ήταν τιτάνια, θα αρκεστούμε σε μια αδρή περιγραφή, έχοντας πάντα κατά νου το ελληνικό «Έλα μωρέ, λεπτομέρειες!»
Όχι, φίλοι της ΝΔ και Σαμαρολάτρες, και λοιπά τρόλ του κυβερνητικού συνασπισμού, τα 16,2 δις δεν είναι ούτε δάνειο, ούτε θα μας τα δώσουν σε βαλίτσα επειδή είμαστε ομορφόπαιδα. Αυτά τα 16.2 δις, τα δικαιούται η χώρα μας μέσω της πολιτικής συνοχής, μιας πολιτικής δηλαδή που προσπαθεί να αμβλύνει τις αναπτυξιακές ανισότητες μεταξύ των διαφόρων ευρωπαϊκών περιφερειών. Το λοιπόν, χρειάζεται δουλειά για να βάλεις αυτά τα χρήματα στην τσέπη. Δουλειά συλλογική και σοβαρή. Χμ, δυο λέξεις που μάλλον δεν είναι γνωστές στο νέο-ελληνικό λεξικό. Και για να τελειώνουμε : Νο plan, no money. Τα μπικικίνια εκταμιεύονται με βάση 4 βασικές αρχές, εκ των ο οποίων οι δύο θέλουν για τη εκταμίευση των κονδυλίων που δικαιούται μια χώρα, πρώτον επιχειρησιακό σχέδιο, δηλαδή πλήρες στρατηγικό πλάνο για την χρηματοδότηση ενός έργου (χαχαχα Νο1) και επίσης εθνική συμμετοχή της τάξης του 25%, που μάλιστα θα πρέπει να καλύψει τα έξοδα του έργου έως έναν ικανοποιητικό βαθμό, προκειμένου να εκταμιευθεί και το υπόλοιπο 75%. Η χώρα δηλαδή πρέπει να βάλει πρώτη τα φράγκα. Εδώ έρχεται το χαχαχα Νο2.
Μεταβαίνοντας στη ζώνη του λυκόφωτος και στο αντιμνημονιακό και μερικές φορές λαϊκιστικό φάσμα, έχουμε να πούμε τα εξής : Όχι καρντάσι, δεν είναι λεφτά με τα οποία οι δανειστές μας προσπαθούν να μας εξαγοράσουν. Λεφτά για ανάπτυξη είναι. Με αυτά τα λεφτά μπορείς είτε να κάνεις μια γέφυρα για να κατέβουν τα φιλικά προσκείμενα στο κόμμα σου Ελοχίμ και Νεφελίμ, είτε για να τα βάλεις και εσύ στην τσέπη ( βλ. Άκης ) είτε για να τα πάρεις και να τα μοιράσεις στον «λαό» χωρίς να σε νοιάζει εάν οι μελλοντικές γενεές θα απλώνουν χέρια ψηλά για μια σακούλα χόρτα(βλ. Ανδρέας). Επίσης, με τα χρήματα αυτά, δεν «θα βουλώσουμε τρύπες». Δεν είμαστε νοικοκυριό, κράτος (θέλουμε να λέμε ότι) είμαστε. Τέλος, όχι φίλε Ελληναρά, τα λεφτά αυτά δεν μπορούν πλέον να τα φάνε «τα λαμόγια της κυβέρνησης», γιατί εάν πρόσεχες σε όλο το παραπάνω μάθημα, θα άκουσες κάτι για 4 αρχές. Ε, μέσα σε αυτές είναι η αρχή του συντονισμού.
Δηλαδής, η κυβέρνηση τα λεφτά τα «κέρδισε» στη σύνοδο κορυφής, αλλά δεν θα τα διαχειρισθεί εκείνη εξ ολοκλήρου. Πέραν των τομεακών προγραμμάτων που θα ενισχυθούν μέσω του νέου ΕΣΠΑ και τα οποία συνήθως συντονίζει η κυβέρνηση, τα περισσότερα κονδύλια αφορούν τις περιφέρειες. Το λοιπόν : Οι περιφέρειες κάνουν παιχνίδι. Αυτές ζητούν χρήματα, αφού φυσικά παρουσιάσουν οργανωμένα σχέδια για τις χρηματοδοτικές ανάγκες της περιοχής. Οπότε, λυπάμαι, η συνωμοσία που είχες καλά στερεωμένη στο μυαλό σου, τελειώνει εδώ.
Τέλος, για να μην ξεχασθώ και υποπέσω σε σφάλμα, τα 16,3 δις που αποφασίσθηκε ότι αντιστοιχούν στη χώρα μας, δεν έχουν κατοχυρωθεί επισήμως. Ας μην ξεχνάμε την συναρμοδιότητα και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην λήψη απόφασης. Εάν το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο δεν επικυρώσει την συμφωνία, φτου και από την αρχή.
Γενικό συμπέρασμα : Για τα λεφτά τα κάνεις όλα.
σχόλια